Świadectwa dla zboru VI

Religijne ćwiczenia

Ze wszystkich elementów kształcenia w naszych internatach nabożeństwa zaliczają się do najważniejszych. Chociaż powinny być odprawiane najbardziej uroczyście i z największą czcią to jednak nie powinno w nich zabraknąć przyjemnej atmosfery. Nabożeństw nie należy przeciągać aby nie stały się nużące gdyż złe wrażenie wywarte na umysłach młodzieży skłaniać je będzie do utożsamiania religii ze wszystkim co suche, nieinteresujące i nudne, a to z kolei może spowodować że wielu da się przeciągnąć na stronę wroga. Lecz gdy się ich odpowiednio pouczy mogą stać się błogosławieństwem dla świata i zboru. Sobotnie nabożeństwa, poranne i wieczorne, w domu, internacie i w kaplicy, jeżeli nie będą mądrze przygotowane i ożywione Duchem Bożym, mogą stać się dla młodych najbardziej formalistycznymi, nieatrakcyjnymi i najbardziej nieprzyjemnymi szkolnymi zajęciami. Towarzyskie spotkania i inne zajęcia religijne powinno się tak zorganizować i prowadzić aby nie tylko były korzystne lecz również przyjemne i pociągające. Wspólna modlitwa wiąże serca z Bogiem trwałymi więzami. Otwarte i odważne wyznawanie Chrystusa, okazywanie w naszych charakterach Jego łagodności, pokory i miłości, oczaruje innych pięknem świętości. S6 174.2

We wszystkich tych okazjach Chrystus powinien być “zacniejszy nad innych dziesięć tysięcy”, jako ten jedyny “pożądany”. Pieśń nad pieśniami 5,10.16 (BG). Powinien być przedstawiony jako Źródło wszelkiej prawdziwej przyjemności i zadowolenia, jako Dawca wszelkich doskonałych darów, jako Autor wszelkich błogosławieństw, jako Jedyny, w którym skupiły się wszystkie nasze nadzieje na życie wieczne. Niech więc w każdym nabożeństwie objawia się w całym pięknie miłość Boża i radość chrześcijańskiego doświadczenia. Przedstawiajcie Zbawiciela jako odnowiciela od skutków grzechu. S6 175.1

Dla osiągnięcia tego celu potrzebne jest unikanie wszelkiej małostkowości. Potrzebujemy szczerej poważnej, z serca płynącej pobożności. Dla studentów zasadnicze znaczenie ma płomienna i aktywna pobożność ich nauczycieli. Mamy do swej dyspozycji moc o ile tylko jej zapragniemy oraz łaskę jeżeli tylko potrafimy ją docenić. Duch święty czeka na nasze wołania jeżeli tylko będziemy się Go domagać z gorliwością równą wartości upragnionego celu. Niebiańscy aniołowie mają na uwadze wszystkie nasze trudy i poczynania, obserwują nas by wiedzieć jak służyć pomocą każdemu kto swym charakterem pragnie odzwierciedlać podobieństwo Chrystusa i stać się podobny wizerunkowi Bożemu. Gdy kierownicy naszych internatów docenią należycie wagę przywilejów i sposobności jakie znajdują się w ich zasięgu, będą wykonywać taką pracę dla Boga, którą przyjmie niebo. S6 175.2