Świadectwa dla zboru VI

42/177

Rozdział 12 — Nauczanie reformy zdrowia

Duże zgromadzenia naszego ludu dają wspaniałą okazję do zilustrowania zasad reformy zdrowia. Kilka lat wstecz na zgromadzeniach tych wiele mówiło się na temat reformy zdrowia i korzyści wypływających z wegetariańskiej diety ale jednocześnie w tym samym czasie na stoły podawano dania mięsne a na stoiskach zaopatrzeniowych były sprzedawane różne niezdrowe artykuły żywnościowe. Wiara bez uczynków jest martwa a nauka o reformie zdrowia nie uczyniła większego wrażenia gdyż przeczyła jej praktyka. Na późniejszych zgromadzeniach obozowych sytuacja ta zmieniła się — nauczano praktycznie i teoretycznie. Nie podawano już żadnego mięsa a w namiocie jadalnym pojawiła się wielka ilość owoców, zbóż i jarzyn. Gdy goście zadawali pytania odnośnie braku mięsa, dawano im prostą odpowiedź że mięso nie jest zdrowym pokarmem. S6 112.1

Im bardziej zbliżamy się do końca czasu tym wyżej musimy podnosić sprawę reformy zdrowia i chrześcijańskiej wstrzemięźliwości przedstawiając ją w coraz bardziej stanowczy i konsekwentny sposób. Musimy nieustannie dążyć do wychowywania naszego ludu nie tylko teoretycznie ale i praktycznie. Przepis i przykład razem wzięte wywierają głęboko sięgający wpływ. S6 112.2

Na zgromadzeniach obozowych powinno się dawać ludziom nauki na temat zdrowia. Na naszych zjazdach w Australii wykłady na temat zdrowia były wygłaszane codziennie i wzbudzono najgłębsze zainteresowania. Namiot dla użytku lekarzy i pielęgniarek znajdował się na terenie obozu, porady medyczne były hojnie udzielane i wiele osób z nich korzystało. Tysiące ludzi brało udział w wykładach a na zakończenie zgromadzenia obozowego ludzie nie byli zadowoleni że muszą opuszczać to miejsce gdzie się zatrzymywali ucząc się. W kilku miastach gdzie odbywały się zgromadzenia obozowe, niektórzy z wybitnych mieszkańców nalegali aby założyć sanatorium obiecując swoją współpracę. W kilku miastach praca została rozpoczęta z dobrym skutkiem. Instytucja zdrowia właściwie prowadzona nadaje charakter naszemu dziełu na nowych polach misyjnych. I jest ono nie tylko korzyścią dla ludzi lecz również pracownicy związani z nią mogą być pomocą dla pracowników w sprawie ewangelii. S6 112.3

W każdym mieście gdzie mamy zbór istnieje potrzeba miejsca gdzie można leczyć. Pośród domów naszych członków zboru jest niewiele takich, które mogą zapewnić miejsce i urządzenia dla właściwego opiekowania się chorymi. Powinno się zapewnić miejsce gdzie można leczyć choroby. Budynek mógłby być prosty a nawet surowy lecz powinien być wyposażony w urządzenia dla udzielenia prostych zabiegów leczniczych. Właściwie wykorzystane okazałyby się błogosławieństwem nie tylko dla naszych ludzi lecz także ich sąsiadów i mogłyby być środkiem przyciągania uwagi wielu osób na zasady zdrowia. S6 113.1

Zamierzeniem Pana jest aby w każdej części naszego świata były zakładane instytucje zdrowia jako jedna z gałęzi dzieła ewangelicznego. Instytucje te mają być Jego narzędziami dla osięgnięcia grupy ludzi, do których nic innego nie dotrze. To nie muszą być duże budynki lecz powinny być tak urządzone aby umożliwiały wykonywanie skutecznej pracy. S6 113.2

Początki można uczynić w każdym większym miejscu gdzie odbywają się zjazdy namiotowe. Róbcie skromne początki i rozszerzajcie się jak tego mogą wymagać okoliczności. Przeliczajcie koszty każdego przedsięwzięcia abyście byli pewni tego że będziecie w stanie dokończyć sprawy. Wyciągnijcie ze skarbca możliwie najmniej. Wierni ludzie i zdolni finaliści potrzebni są do ekonomicznego planowania. Nasze sanatoria muszą być wznoszone z ograniczoną ilością środków. Budynki, w których można zacząć pracować, często można otrzymać po niskich ocenach. S6 113.3