Świadectwa dla zboru VI

126/177

Sabat w rodzinie

Przed zachodem słońca członkowie rodziny powinni zgromadzić się by czytać Słowo Boże, śpiewać i modlić się. I tutaj potrzebna jest odnowa ponieważ wielu zaniedbuje te rzeczy. Musimy wyznać to Bogu i przed sobą nawzajem. Na nowo powinniśmy rozpocząć szczególne uporządkowanie tego by każdy członek rodziny był gotów do uczczenia dnia, który Bóg pobłogosławił i poświęcił. S6 356.5

Nie trwońcie drogocennych godzin sabatu w łóżku! W sobotni ranek rodzina powinna wstać wcześnie. Jeżeli wstanie późno, wystąpi zamęt i popłoch w przygotowaniu śniadania i do szkoły sobotniej. To wywoła rozgardiasz, potrącanie i zniecierpliwienie. W ten sposób niezbożne uczucia wkradają się do rodziny. Sabat zostaje sprofanowany, staje się nużącym a jego nadejścia oczekuje się z obawą zamiast z przyjemnością. S6 357.1

Na sabat nie powinniśmy gotować nadmiernej ilości potraw i nie podawać więcej dań niż każdego innego dnia. Pożywienie w tym dniu powinno być prostsze i mniej obfite aby umysł pozostał jasny i zdolny pojąć duchowe sprawy. Przejadanie się przytępia mózg. Można słyszeć najwspanialsze słowa a nie pojąć ich znaczenia ponieważ umysł został otępiony niewłaściwym jedzeniem. Przez przejadanie się w sabat wielu bardziej obraziło Boga niż zdają sobie z tego sprawę. S6 357.2

Chociaż powinno się unikać gotowania w sabat, nie ma konieczność spożywania zimnych potraw. Przy chłodnej pogodzie trzeba podgrzać jedzenie przygotowane w poprzednim dniu. Potrawy choć proste powinny być apetyczne i smaczne. Postarajcie się przygotować coś szczególnego czego rodzina nie jada na codzień. S6 357.3

Dzieci powinny brać udział w rodzinnym nabożeństwie. Niech każdy przyniesie swoją Biblię i przeczyta jeden lub dwa wersety. Po odśpiewaniu znanej pieśni należy się pomodlić. Co do modlitwy Chrystus dał nam wzór. Pan jednak nie chciał powiedzieć przez to że modlitwa “Ojcze nasz” ma być w całości odmawiana dla formalności lecz pokazał jaką ma być — prosta poważna i zwięzła. Przedłóż Panu swoje potrzeby i wyraź Mu wdzięczność za Jego miłosierdzie. W ten sposób zaprosisz Jezusa do swego domu i serca jako miłego gościa. W kręgu rodzinnym długie modlitwy niedotyczące nas nie są na miejscu. Poświęcony im czas męczy i nuży a przecież ma być odczuwany jako przywilej i błogosławieństwo. Uczyńcie tę chwilę pożądaną i przyjemną. S6 357.4

Szkoła sobotnia i nabożeństwo zajmują tylko część sabatu, pozostałe godziny rodzina powinna tak spędzić aby stały się najświętszą i najwspanialszą porą ze wszystkich sabatnich godzin. Większą część tego czasu rodzice powinni spędzać wraz ze swoimi dziećmi. W wielu rodzinach młodsze dzieci pozostawia się same aby radziły sobie jak mogą. Pozostawione samym sobie wkrótce stają się niespokojne, zaczynają swawolić. W ten sposób sabat przestaje mieć dla nich święte znaczenie. S6 358.1

Jeżeli jest ładna pogoda rodzice mogą iść z dziećmi na spacer w pole lub do lasu. Opowiadajcie dzieciom o pięknie natury, o tym co było powodem ustanowienia sabatu. Opiszcie im Boże potężne dzieło stworzenia. Opowiedzcie im iż ziemia wyszła z Jego dłoni święta i piękna! Każdy kwiat, każdy krzew, każde drzewo służyło zamierzeniom Stwórcy. Wszystko na czym spoczęło oko było wspaniałe i napełniało umysł myślami o miłości Bożej. Każdy dźwięk był muzyką w harmonii z głosem Bożym. Wyjaśnijcie im że to grzech zniszczył doskonałe dzieło Boże, że ciernie i osty, troski, ból i śmierć są rezultatem nieposłuszeństwa wobec Boga. Zwróćcie ich uwagę na to że jeszcze dzisiaj sama ziemia — chociaż skalana klątwą grzechu — objawia dobroć Bożą. Zielone pola, wysmukłe drzewa, radosny promień słońca, obłoki, rosa, uroczysta cisza nocy, urok gwiaździstego nieba, księżyc i jego piękno — wszystko to świadczy o Stworzycielu. Ani jedna kropla deszczu nie spadnie, ani jeden promień światła nie spłynie na niewdzięczną ziemię bez wydania świadectwa o cierpliwości i miłości Boga. S6 358.2

Mówcie im o drodze zbawienia, o tym jak to “Bóg tak umiłował świat że Syna swego jednorodzonego dał aby każdy kto weń wierzy nie zginął ale miał żywot wieczny”. Jana 3,16. Opowiadajcie im o błogiej historii o Betlejem. Przedstawcie dzieciom Jezusa, dziecię posłuszne rodzicom a potem jako pilnego i pracowitego młodzieńca przyczyniającego się do utrzymania rodziny. W ten sposób będą mogły pojąć że Zbawiciel zna wszystkie pokusy, trudności i doświadczenia, wszystkie nadzieje i radości dzieci, że posiada dla młodzieży współczucie i że potrafi im pomóc. Od czasu do czasu czytajcie wraz z nimi porywające historie biblijne. Pytajcie co przerabiały w szkole sobotniej i studiujcie z nimi następną lekcję. S6 358.3

Gdy zachodzi słońce zakończcie święte godziny sabatu pieśnią i modlitwą i proście Boga aby był z wami w przyszłym tygodniu pracy. S6 359.1

W ten sposób rodzice mogą uczynić sabat tym czym być powinien — najradośniejszym dniem w tygodniu. Mogą sprawić że dzieci będą uważały ten dzień za bardzo przyjemny, za dzień nad dniami, za święty dzień Pański, któremu należy się cześć. S6 359.2

Radzę wam moi bracia i siostry: “Pamiętajcie o dniu sabatu aby go święcić”. Jeżeli chcecie aby wasze dzieci święciły go zgodnie z przykazaniem, musicie je tego nauczać słowem i przykładem. Nigdy nie da się całkowicie wydrzeć z serca głęboko zakorzenionej w nim prawdy. Można ją przyćmić ale nigdy wymazać. Wrażenia wyryte we wczesnym dzieciństwie mogą przypomnieć się w późniejszych latach. Okoliczności mogą rozłączyć dzieci z rodzicami i domem rodzinnym lecz nauki otrzymane w dzieciństwie i wieku młodzieńczym będą dla nich błogosławieństwem na całe życie. S6 359.3