Świadectwa dla zboru VI

Przygotowanie się na sabat

Na samym początku czwartego przykazania Pan mówi: “Pamiętaj!” Wiedział bowiem że wśród nawału trosk i kłopotów człowiek będzie usiłował usprawiedliwiać się z całkowitego przestrzegania wymagań Zakonu lub też z zapomnienia o jego świętej ważności. Dlatego powiedział: “Pamiętaj o dniu sabatu aby go święcić”. 2 Mojżeszowa 20,8. S6 353.3

Przez cały tydzień powinniśmy pamiętać o sabacie czyniąc przygotowania do święcenia go zgodnie z przykazaniem. Nie powinniśmy obchodzić go jedynie jako ustawowego święta. Nie pojmujemy jego duchowego wpływu na wszystkie życiowe poczynania. Wszyscy, którzy traktują sabat jako znak między sobą a Bogiem okazują przez to że Bóg jest Bogiem, który ich uświęca, oraz to że będą przedstawiać zasady Jego rządów. W swe codzienne życie będą wprowadzać prawa Jego królestwa. Będą codziennie modlić się aby spoczęła na nich świętość sabatu. Będą codziennie utrzymywać społeczność z Chrystusem i demonstrować doskonałość Jego charakteru. Codziennie będzie świeciło ich światło na bliźnich przez spełnianie dobrych uczynków. S6 353.4

Pierwsze zwycięstwa wchodzące w zakres dzieła Bożego muszą być odnoszone w kręgu rodzinnym. Tutaj muszą rozpoczynać się przygotowania do sabatu. Rodzice muszą pamiętać przez cały tydzień że dom jest szkołą, w której dzieci kształcą się do przebywania w niebie. Słowa rodziców mają być szlachetnymi słowami. Dzieci niepowinny usłyszeć żadnego nieprzyzwoitego słowa, które może wyrwać się z ich ust. Nie wolno ulegać irytacji. Rodzice, żyjcie cały tydzień tak jak byście żyli na oczach świętego Boga, który dał wam dzieci, abyście wychowywali je dla Niego. Kształćcie dla Niego ten mały zbór we własnym domu tak aby w sabat wszyscy byli przygotowani czcić Pana w Jego świątyni. Każdego ranka i wieczorem przedstawiajcie Bogu swe dzieci jako Jego odkupione dziedzictwo. Uczcie je że ich najwyższym obowiązkiem i przywilejem jest miłowanie i służenie Bogu. S6 354.1

Rodzice powinni najbardziej starać się o to aby nabożeństwa były dla dzieci lekcją poglądową. Powinni częściej przytaczać takie cytaty Pisma, które szczególnie przygotowują serce do pobożności. Często też powinno się powtarzać następujące wspaniałe słowa: “Jedynie w Bogu jest uciszenie duszy mojej bo w nim pokładam nadzieję moją!” Psalmów 62,6. S6 354.2

Jeśli w ten sposób będziemy pamiętać o sabacie wówczas sprawy doczesne nie będą naruszały spraw duchowych. Żaden obowiązek mogący zostać wykonany w ciągu sześciu dni pracy nie będzie odkładany na sabat. Nasze siły w ciągu tygodnia nie powinny być wyczerpywane przez doczesne sprawy do tego stopnia abyśmy w dniu, w którym Pan odpoczywał i krzepił się, byli zbyt zmęczeni aby zaangażować się w nabożeństwie ku Jego czci. S6 354.3

Chociaż przez cały tydzień mamy się przygotować na sabat to jednak piątek jest szczególnym dniem przygotowań. Pan przez Mojżesza powiedział do dzieci Izraela: “Jutro będzie wypoczynek poświęcony Panu, dzień sabatu. Upieczcie co macie upiec, ugotujcie co macie ugotować. Lecz wszystko co zbędzie, przechowajcie do następnego rana”. “Ludzie rozchodzili się i zbierali ją [mannę] i mielili w żarnach albo tłukli w moździerzach i gotowali w garnkach i robili z niej placki”. 2 Mojżeszowa 16,23; 4 Mojżeszowa 11,8. A więc coś trzeba było uczynić aby przygotować dla dzieci Izraela chleb zesłany przez niebo. Pan powiedział że ta praca musi być wykonana w piątek, w dniu przygotowania. Była to dla nich próba. Bóg chciał się przekonać czy będą święcili sabat czy nie. S6 354.4

To polecenie z ust Jahwe dotyczy również nas. Biblia jest doskonałym przewodnikiem a jeżeli jej karty będą badane z modlitwą i serdecznym pragnieniem zrozumienia Pisma Świętego wówczas nikt nie będzie błądził w tej kwestii. S6 355.1

Wielu potrzebne są wskazania co do tego jak mają się ubierać na sobotnie nabożeństwo. Nie powinni przychodzić przed oblicze Boże w pospolitym odzieniu, takim jakie noszą w ciągu całego tygodnia. Wszyscy powinni posiadać odświętne ubranie na sabat gdy udają się na nabożeństwo do domu Bożego. Chociaż nie powinniśmy dostosowywać się do światowej mody to jednak nie powinniśmy traktować obojętnie naszego zewnętrznego wyglądu. Mamy ubierać się schludnie i gustownie ale bez zbędnych ozdób. Dzieci Boże powinny być czyste wewnątrz i na zewnątrz. S6 355.2

Wszelkie przygotowania na sabat powinny zostać całkowicie zakończone w piątek. Dopilnujcie aby cała odzież była przygotowana, gotowanie pożywienia sporządzone, obuwie wyczyszczone, wzięta kąpiel, wszystko to da się zrobić, a gdy stanie się to zasadą, będzie już rzeczą trwałą. Sabat nie jest dany w celu naprawiania odzieży, gotowania jedzenia, brania udziału w przyjemnościach czy jakichkolwiek innych świeckich przedsięwzięciach. Odłóżcie do zachodu słońca wszystkie świeckie sprawy oraz wszystkie świeckie pisma i książki. Rodzice, wyjaśnijcie dzieciom wasze postępowanie i cel w tej sprawie, spowodujcie aby i one brały udział w waszych przygotowaniach do święcenia sabatu zgodnie z przykazaniem. S6 355.3

Powinniśmy ściśle przestrzegać granic sabatu. Pamiętajmy o tym że każda jego chwila jest poświęcona — jest świętym czasem. Gdzie to możliwe pracodawcy powinni zwolnić swych pracowników z pracy w piątek już od południa aby mieli czas do przygotowania się na rozpoczęcie sabatu i mogli powitać dzień Pański w spokoju i skupieniu. Kto tak będzie postępować nie dozna żadnej straty nawet w sprawach doczesnych. S6 356.1

Należy zwrócić uwagę na jeszcze jedną sprawę w dniu przygotowania. W tym dniu wszelki rozdźwięk pomiędzy braćmi lub w rodzinie czy też w zborze powinien być usunięty. Niech wszelkie urazy, gniew i złość zostaną usunięte z waszych serc. W duchu pokory “wyznawajcie tedy grzechy jedni drugim i módlcie się jedni za drugich abyście byli uzdrowieni”. Jakuba 5,16. S6 356.2

Jeszcze przed rozpoczęciem sabatu trzeba oderwać umysł i ciało od wszelkich świeckich zajęć. Bóg ustanowił swój sabat na końcu sześciu dni pracy aby ludzie zatrzymali się i zastanowili nad tym jak daleko posunęli się podczas minionego tygodnia w przygotowaniach do królestwa Bożego, do którego nie wejdzie żaden przestępca. Co sabat powinniśmy uczynić rachunek sumienia aby przekonać się czy miniony tydzień przyniósł nam duchowy zysk czy stratę. S6 356.3

Przestrzeganie świętości sabatu dla Pana oznacza wieczne zbawienie. Bóg powiedział: “Gdyż tych, którzy mnie czczą, i ja uczczę”. 1 Samuela 2,30. S6 356.4