Świadectwa dla zboru VI
Rozdział 28 — Jedność w pracy
Wraz z poszerzeniem się zakresu medycznej pracy misyjnej zaistnieje pokusa uniezależnienia jej od naszych konsekwencji. Lecz przedstawiono mi że ten plan nie jest właściwy. Różne kierunki działania w naszym dziele Bożym są tylko częściami jedynej wielkiej całości. Mają one jeden ośrodek. S6 235.1
W liście do Kolosan czytamy: “Prawdą jest ciało Chrystusowe. Niechaj was nikt wygranego zakładu nie osądza, który się dobrowolnie w pokorę i w służbę aniołów, których nie widział, wdaje, próżno się nadymając z umysłu ciała swego. A nie trzymają się głowy Chrystusa, z którego wszystko ciało przez stawy i wiązania posiłek biorąc i wespół spojone będąc rośnie wzrostem Bożym”. Kolosan 2,17-19 (BG). Nasza praca ma we wszystkich dziedzinach demonstrować wpływ krzyża. Dzieło Boże w planie zbawienia nie ma być wykonywane w żaden chaotyczny sposób. Nie ma działać przypadkowo. Plan, który zapewnił wpływ krzyża, zapewnił również metody rozszerzania tego wpływu. Metoda ta jest prosta w swoich zasadach i całkiem jasna w swoich oczywistych wyraźnych wytycznych. Każda część z nich jest połączona w doskonałym porządku i związku. S6 235.2
Bóg zgromadził swój lud w zborze aby ukazywał światu mądrość Tego, który stworzył tę organizację. Wiedział jak ułożyć plany dla osiągnięcia wydajności i sukcesu swojego ludu. Trzymanie się tych planów umożliwi im zaświadczyć o Bożym autorstwie wielkich planów Boga dla odnowienia świata. S6 235.3
Ci, którzy biorą udział w dziele Bożym, mają być prowadzeni przez Niego. Każda ludzka ambicja ma stopić się z Chrystusem, który jest głową wszystkich instytucji, które założył Bóg. Wie On jak wprawiać w ruch i utrzymywać w działaniu swoich agentów. On wie że ofiara Chrystusa musi zajmować centralne miejsce ponieważ jest środkiem ukojenia dla człowieka i z powodu wpływu jaki wywiera na Boże rządy. Sam Jezus, który przeszedł całą historię naszego świata, rozumie metody, które powinno się zainwestować z mocą w ludzkie umysły. Zna wagę każdego czynnika i rozumie jak różni agenci będą związani ze sobą. S6 235.4
“Nikt z nas sobie nie żyje”. Rzymian 14,7. To jest Prawo Boże na niebie i na ziemi. Bóg jest wielkim ośrodkiem. Z Niego pochodzi wszelkie życie. Do Niego należy wszelka służba, hołdy i wierność. Dla wszystkich stworzeń jest tylko jedna wielka zasada życia — zależność od Boga i współpraca z Nim. Związek istniejący w czystej rodzinie Boga w niebie miał zaistnieć w rodzinie Bożej na ziemi. Pod zwierzchnictwem Boga, Adam miał stać na czele rodziny ziemskiej aby zachować zasady rodziny niebieskiej. To przyniosłoby spokój i szczęście. Lecz temu prawu że nikt “sobie nie żyje” szatan był zdecydowany się przeciwstawić. On pragnął żyć dla siebie. On pragnął uczynić z siebie ośrodek wpływów. To właśnie spowodowało wzniesienie buntu w niebie i przyjęcie tej zasady sprowadziło grzech na ziemię. Kiedy Adam zgrzeszył człowiek wyłamał się ze środowiska ukształtowanego przez niebo. Demon stał się centralną siłą na świecie. Tam gdzie powinien był stać tron Boży szatan umieścił swój. Świat złożył hołd jako chętną ofiarę u stóp wroga. S6 236.1
Kto mógł wprowadzić zasady ustalone przez Boga w Jego panowaniu i rządzie aby przeciwdziałać planom szatana i doprowadzić świat z powrotem do posłuszeństwa Bogu? Bóg powiedział: “Poślę mojego Syna”. “Tak Bóg umiłował świat że Syna swego jednorodzonego dał aby każdy kto weń wierzy nie zginął ale miał żywot wieczny”. Jana 3,16. To jest lekarstwo na grzech. Chrystus mówi: Tam gdzie szatan postawił swój tron będzie stała moja ofiara krzyża. Szatan zostanie wypędzony a Ja zostanę wzniesiony aby przyciągnąć do siebie całą ludzkość. Stanę się ośrodkiem odkupionego świata. Pan Bóg zostanie wywyższony. Ci, którzy są teraz pod kontrolą ludzkiej ambicji, ludzkich namiętności, staną się teraz moimi współpracownikami. Złe wpływy knuły aby przeciwdziałać wszelkiemu dobru. Zjednoczyły się aby spowodować że ludzie będą myśleli iż prawe jest przeciwstawienie się Prawu Jehowy. Lecz moja armia spotka się w bitwie z siłami szatańskimi. Mój duch połączy się z wszelkimi czynnikami niebieskimi aby się przeciwstawić. Zaangażuje każde uświęcone ludzkie działanie we wszechświecie. Żaden z moich czynników nie ma być nieobecny. Mam pracę dla wszystkich, którzy mnie kochają, zatrudnienie dla każdej duszy, która będzie pracować moim kierunkiem. Aktywność armii szatana, niebezpieczeństwo otaczające ludzką duszę wymaga energii każdego przeciwnika. Ale nie będzie się stosowało żadnego przymusu. Zepsucie człowieka spotka się z miłością, cierpliwością, przebaczeniem Bożym. Moim dziełem będzie zbawienie wszystkich, którzy znajdują się pod rządami szatana”. S6 236.2
Przez Chrystusa Bóg działa aby sprowadzić człowieka na powrót do jego pierwotnego związku ze swoim Stwórcą oraz by zniszczyć dezorganizujące wpływy wprowadzone przez szatana. Tylko Chrystus stoi nieskalany w świecie samolubstwa gdzie człowiek zniszczyłby przyjaciela lub brata aby osiągnąć plan włożony mu w ręce przez szatana. Chrystus przyszedł na nasz świat odziewając swoją Boskość w naturę ludzką aby człowieczeństwo miało dostęp do ludzi a Boskość uchwyciła Boskość. Pośród zgiełku samolubstwa mógł On powiedzieć ludziom: Powróćcie do swojego centrum — Boga. On sam umożliwił uczynienie tego człowiekowi przez wprowadzenie w życie na tym świecie zasad nieba. W człowieczeństwie żył Prawem Bożym. Ludziom wszystkich narodów, wszelkich krajów, każdej okolicy udzieli najbardziej wybranych darów nieba jeżeli przyjmą Boga jako swojego Stworzyciela i Chrystusa jako ich Odkupiciela. S6 237.1
Tylko Chrystus może tego dokonać. Jego ewangelia w sercach i rękach Jego uczniów jest mocą, która ma dokonać tego wielkiego dzieła. “O głębokości Bogactwa i mądrości i znajomości Bożej! Przez to że sam stał się przedmiotem fałszerstw szatana, Chrystus umożliwił dziełu odkupienia osiągnięcie sukcesu. W ten sposób szatan miał ukazać siebie jako przyczynę nielojalności we wszechświecie Bożym. W ten sposób miała zostać ustalona na zawsze wielka walka pomiędzy Chrystusem i szatanem. S6 238.1
Szatan umacnia niszczące tendencje natury ludzkiej. Wprowadza zazdrość, zawiść, samolubstwo, chciwość, rywalizację i walkę o najwyższe miejsce. Złe czynniki odgrywają swoją rolę poprzez plany szatana. W ten sposób plany wroga wraz ze swoimi niszczącymi tendencjami zostały wprowadzone do zboru. Chrystus przychodzi ze swoim odkupiającym wpływem proponując przez działanie Jego Ducha przekazanie swojej mocy ludziom i zaangażuje ich do swojego dzieła jako Jego narzędzie, do tego aby przyciągnąć świat z powrotem do wierności. S6 238.2
Ludzie związani są więzami koleżeństwa jedni z drugimi, przez złote więzy łańcucha miłości mają być mocno przywiązani do tronu Bożego. Można tego dokonać tylko przez przekazanie przez Chrystusa ograniczonemu człowiekowi cech, które człowiek zawsze posiadałby gdyby pozostał lojalny i wierny Bogu. S6 238.3
Ci, którzy poprzez rozumne pojmowanie Pism patrzą na krzyż właściwie, ci, którzy prawdziwie wierzą w Jezusa, posiadają pewną podstawę dla swojej wiary. Posiadają tę wiarę, która działa przez miłość i oczyszcza duszę z wszelkich jej dziedzicznych i nabytych niedoskonałości. S6 238.4
Bóg zjednoczył wyznawców w zborze aby jeden drugiego umacniał w dobrych i prawych wysiłkach. Zbór na ziemi byłby rzeczywiście symbolem kościoła w niebie gdyby jego członkowie byli jednej myśli i wiary. To właśnie ci, którymi nie porusza Duch Święty, psują plan Boży. Inny duch bierze ich w posiadanie i pomagają umocnić siły ciemności. Ci, którzy uświęceni są cenną krwią Chrystusa, nie staną się środkiem oporu wielkiemu planowi, który ułożył Bóg. Nie wprowadzą zepsucia ludzkiego ani do wielkich rzeczy ani do małych. Nie uczynią niczego dla pogłębienia rozdziału w zborze. S6 238.5
Prawdą jest że wśród pszenicy znajdują się osty, wpośród zachowujących sabat widoczni są źli lecz czy z tego powodu mamy lekceważyć zbór? Czy kierownicy każdej instytucji, przywódcy każdego zboru nie podejmą dzieła oczyszczenia w taki sposób aby przekształcenie zboru uczyniło go jasnym światłem w ciemności? S6 239.1
Czyż nie może tego dokonać chociaż jeden wyznawca wprowadzając w życie czyste niebiańskie zasady jeśli odmówi splamienia się, jeżeli będzie stał twardo jak skała wobec “tak mówi Pan?” Aniołowie Boży przyjdą mu z pomocą, przygotują drogę. S6 239.2
Paweł napisał do Rzymian: “Proszę was tedy, bracia! Przez litości Boże abyście stawiali ciała wasze ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest rozumną służbę waszą. A nie przypodobywajcie się temu światu ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu waszego na to abyście doświadczyli, która jest wola Boża dobra przyjemna i doskonała”. Rzymian 12,1.2 (BG). Cały ten rozdział jest lekcją, która błaga wszystkich, którzy mienią się być członkami ciała Chrystusowego, aby studiowali. I znów Paweł napisał: “Ponieważ jeśli pierwiastki święte, tedy i zaczynienie a jeśli korzeń święty, tedy i gałęzie. A jeźli niektóre z gałęzi odłamane są a ty, któryś był płonną oliwą, jesteś wszczepiony zamiast nich i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłustości oliwnego drzewa: Nie chlubże się przeciw gałęziom, bo jeźli się chlubisz, wiedzże iż nie ty korzenia nosisz ale korzeń ciebie. Ale rzeczesz: Odłamane są gałęzie abym ja był wszczepiony. Dobrze, dla niedowiarstwa odłamane są ale ty wiarą stoisz, nie bądźże hardej myśli ale się bój. Albowiem jeźli Bóg przyrodzonym gałęziom nie przepuścił, wiedz że i tobie nie przepuści. Obaczże tedy dobrotliwość i srogość Bożą, przeciwko tym wprawdzie, którzy upadli, srogość, ale przeciwko tobie dobrotliwość, jeźlibyś trwał w dobroci, inaczej i ty będziesz wycięty”. Rzymian 11,16-22 (BG). Słowa te jasno wskazują że nie ma być żadnego lekceważenia czynników, które Bóg umieścił z zborze. S6 239.3
Uświęcona służba wymaga samozaparcia. Musi się podejmować ucierpienie Chrystusa i ukazywać jego miejsce w pracy ewangelizacyjnej. Wpływ ludzi ma czerpać swoją efektowność z Tego, który może zbawić wszystkich, którzy uznają swoją zależność od Niego. Dzięki jedności członków zboru z Chrystusem i ze sobą, przekształcająca siła ewangelii ma być rozprzestrzeniona na świecie. S6 240.1
W dziele ewangelii Pan używa różnych narzędzi i nie wolno aby cokolwiek oddzielało te instrumenty. Nigdy nie powinno się zakładać sanatorium jako przedsięwzięcia niezależnego od zboru. Nasi lekarze mają się jednoczyć z pracą sług ewangelii. Poprzez ich pracę dusze mają być zbawione aby imię Boże było uwielbione. S6 240.2
Medyczna praca misyjna w żadnym przypadku nie powinna być oddzielona od nauczania ewangelii. Pan jasno powiedział że obie te rzeczy mają być tak ściśle związane ze sobą jak ręka z ciałem. Bez jedności żadna część dzieła nie jest kompletna. Medyczna praca misyjna jest ewangelią w obrazie. S6 240.3
Lecz Bóg nie chce aby medyczne dzieło misyjne zaciemniało czy przysłaniało dzieło poselstwa trzeciego anioła. Ramię nie ma stać się całym organizmem. Poselstwo trzeciego anioła jest ewangelią w poselstwie dla ostatnich dni i w żadnym wypadku nie ma być zacieniane przez inne sprawy oraz czynić wrażenie że zwraca się nań mniejszą uwagę. Kiedy w naszych instytucjach cokolwiek innego umieszcza się ponad poselstwo trzeciego anioła, ewangelia nie jest tam siłą wiodącą. S6 241.1
Krzyż jest centrum wszystkich instytucji religijnych. Instytucje mają znajdować się pod kontrolą Ducha Bożego, w żadnej instytucji żaden człowiek nie może być umieszczony na czele jako jedyny zwierzchnik. Boża mądrość ma ludzi na każde miejsce. S6 241.2
Poprzez moc Ducha Świętego każda praca wykonywana z powołania Bożego ma być wzniosła i szlachetna i ma świadczyć dla Pana. Człowiek musi poddać się kontroli umysłu, wiecznej mądrości, której nakazów ma szczególnie przestrzegać. S6 241.3
Chciejmy zrozumieć przywilej jakim jest chodzić i współpracować z Bogiem. Ewangelia — chociaż zawiera jasno wyrażoną wolę Bożą — nie ma żadnej wartości dla ludzi, wielkich czy małych, bogatych czy biednych, jeżeli nie poddają się Bogu. Ten, który niesie swoim bliźnim lekarstwo na grzech, musi najpierw sam zostać poruszony przez Ducha Bożego. Nie wolno mu używać wiosła jeżeli nie jest pod Bożym kierownictwem. Nie może pracować efektywnie, nie może wykonywać woli Bożej w zgodzie z Bożym zamysłem jeżeli się przekonuje nie ze źródła ludzkiego lecz z wiecznej mądrości że Bóg jest zadowolony z jego planów. S6 241.4
Szczodry plan Boży obejmuje każdą gałąź Jego dzieła. Należy uznać i przestrzegać prawo wzajemnej zależności i wpływu. “Nikt z nas sobie nie żyje”. Wróg używa łańcucha zależności aby zbliżyć ludzi do siebie. Zjednoczył siły aby zniszczyć wyobrażenie Boga w człowieku, aby przeciwdziałać ewangelii przez odwracanie jej zasad. Przedstawione to jest w Słowie Bożym jako snopy powiązane do spalenia. Szatan jednoczy siły ku zgubie. Jedność wybranego ludu Bożego uległa strasznym wstrząsom. Bóg przedstawia lekarstwo. Lekarstwo to nie jest jedynym wpływem pomiędzy wieloma i na tym samym poziomie co one. Jest to wpływ ponad wszelkimi wpływami na całym obliczu ziemi — naprawiający, wzniosły, uszlachetniający. Ci, którzy pracują dla ewangelii, powinni być nawróceni, uświęceni, bowiem zajmują się wielkimi zasadami Bożymi. Połączeni tymi więzami z Chrystusem są współpracownikami Boga. W ten sposób Pan pragnie powiązać ze sobą swoich uczniów aby byli siłą dla dobra, każdy z nich wykonuje swoją rolę jednak wszyscy by wyznawali świętą zależność od Głowy. S6 241.5
*****
Chrystus był związany ze wszystkimi gałęziami dzieła Bożego. Nie czynił żadnych podziałów. Nie uważał że wkracza w kompetencje dzieła lekarza kiedy uzdrawiał chorych. Głosił prawdę a kiedy chorzy przybywali do Niego aby byli uzdrowieni, był tak gotowy położyć na nich swoje ręce jak głosić ewangelię. Był On w pracy domowej taki sam jak w głoszeniu prawdy. S6 242.1