Świadectwa dla zboru V

Wybór prowadzących

Apostoł Paweł pisze do Tytusa: “Dlategom cię zostawił w Krecie abyś to co tam jeszcze zostaje w rząd dobry wprowadził i postanowił po miastach starszych jakom ci ja był rozkazał. Jeźli kto jest bez nagany, mąż jednej żony, dzieci wierne mający, któreby nie mogły być obwinione w zbytku albo niepoddane rządowi. Albowiem biskup ma być bez nagany jako szafarz Boży”. Tytusa 1,5-7. Byłoby dobrze dla wszystkich naszych kaznodziejów aby zwrócili uwagę na te słowa i nie przyspieszali ludzi na stanowiska bez odpowiedniego przemyślenia i modlitwy, aby Bóg wyznaczył przez swojego Świętego Ducha kogo przyjmuje. S5 617.1

Pod natchnieniem apostoł powiedział: “Rąk z prędka na nikogo nie wkładaj”. 1 Tymoteusza 5,22. W niektórych naszych zborach praca organizowania i wyświęcania starszych jest przedwczesna, lekceważy się zasadę Biblii a w konsekwencji sprowadza na zbór poważne kłopoty. Nie powinno być tak wielkiego pośpiechu w wybieraniu liderów jako wyświęconych ludzi, którzy w żaden sposób nie są odpowiednimi do tej odpowiedzialnej pracy — ludzi, którzy muszą być nawróceni, dobrze wychowani, uszlachetnieni i subtelni zanim będą mogli służyć w jakikolwiek sposób dziełu Bożemu. S5 617.2

Sieć ewangelii zbiera dobre i złe ryby. Rozwinięcie charakteru zajmuje dużo czasu, trzeba czasu aby nauczyć się, aby naprawdę poznać ludzi. Rodzina osoby sugerowanej na stanowisko musi być wzięta pod uwagę. Czy są podporządkowani? Czy człowiek taki umie rządzić swoim domem? Jaki charakter mają jego dzieci? Czy szanują Ojca? Jeżeli człowiek taki nie ma taktu, mądrości czy siły pobożności w domu w zarządzaniu swoją rodziną, wzniesione do zboru i takie samo nieuświęcone zarządzanie będzie tam widoczne. Będzie znacznie lepiej krytycznie spojrzeć na takiego człowieka zanim zostanie powołany na stanowisko niż później, lepiej modlić się i radzić przed podjęciem decydującego kroku niż pracować nad naprawianiem konsekwencji niewłaściwych posunięć. W niektórych zborach Starszy Zboru nie posiada właściwych kwalifikacji do kształcenia członków zboru na pracowników. Nie używa się taktu i rozsądku dla podtrzymania żywego zainteresowania dziełem Bożym. Lider jest powolny i męczący, mówi zbyt wiele i modli się zbyt długo publicznie, nie posiada tej żywej łączności z Bogiem, która dałaby mu świeże doświadczenie. S5 618.1

Starsi Zborów we wszystkich miejscach powinni być szczerzy, pełni gorliwości i niesamolubnego zainteresowania, powinni być ludźmi Bożymi, którzy potrafią nadać właściwy kształt dziełu. Powinni zanosić swoje prośby do Boga w wierze. Mogą poświęcać cały czas jaki pragną na modlitwę prywatną lecz publicznie powinni czynić swoje modlitwy i świadectwa krótkimi i konkretnymi. Długie, suche modlitwy i niekończące się napominanie powinny być unikane. Jeżeli bracia i siostry mają coś do powiedzenia co odświeży i uszlachetni innych, musi to być najpierw w ich sercach. Muszą na codzień być złączeni z Bogiem czerpiąc z Jego niewyczerpanych magazynów i wyciągając stamtąd rzeczy nowe i stare. Jeżeli ich własne dusze zostały ożywione duchem Bożym, rozradują, umocnią i zachęcą innych, lecz jeżeli nie pili ze źródła żywego zbawienia, nie będą wiedzieli jak tam poprowadzić innych. S5 618.2

Konieczność religii doświadczonej musi być uświadamiana tym, którzy przyjmują teorię prawdy. Kaznodzieje muszą utrzymywać własne dusze w miłości Bożej a następnie wpajać w ludzi konieczność indywidualnego poświęcenia, osobistego nawrócenia. Wszyscy muszą zdobyć żywe doświadczenie sami, Chrystus musi zamieszkać w świątyni ich serca, Jego Duch kontrolować uczucia bo inaczej ich wyznanie wiary nie ma żadnej wartości a ich stan będzie nawet gorszy niż gdyby nigdy nie słyszeli prawdy. S5 619.1

W niewielkich zgromadzeniach powinno się podjąć takie działania, które zapewnią dobro zboru. Jeden człowiek może zostać wyznaczony do prowadzenia nabożeństw na tydzień lub miesiąc a następnie inny na kilka tygodni i w ten sposób różne osoby mogą zostać wciągnięte do pracy a po odpowiedniej próbie ktoś powinien zostać wybrany na stale prowadzącego, nigdy jednakże nie powinien być wybierany na dłużej niż jeden rok. Potem można wybrać innego lub ten sam może być wybrany ponownie jeżeli jego służba okaże się błogosławieństwem dla zboru. Według tej samej zasady powinno się postępować w wybieraniu ludzi na inne odpowiedzialne stanowiska jak przy wyborze na funkcje do konferencji. Nie powinno się wybierać niewypróbowanych ludzi na przewodniczących konferencji. Wielu nie udaje się okazać odpowiedniej spostrzegawczości w tych ważnych sprawach gdzie mamy do czynienia z interesami wiecznymi. S5 619.2

Głosimy że jesteśmy powiernikami prawa Bożego, twierdzimy że posiadamy większą światłość i dążymy do wyższych celów niż jacyś inni ludzie na ziemi, dlatego powinniśmy okazywać większą doskonałość charakteru i bardziej szczere poświęcenie. Tym, którzy otrzymali światło obecnej prawdy, zostało powierzone najuroczystsze poselstwo. Nasze światło powinno świecić aby rozjaśniać drogę tych, którzy znajdują się w ciemnościach. Jako członkowie kościoła widzialnego i pracownicy winnicy Pańskiej wszyscy chrześcijanie powinni robić wszystko co w ich mocy aby zachować pokój, zgodę i miłość w zborze. Zważcie na modlitwę Chrystusa: “Aby wszyscy byli jedno jako ty, Ojcze! we mnie a ja w tobie, aby oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył żeś ty mię posłał”. Jana 17,21. Jedność zboru jest przekonującym dowodem że Bóg zesłał Jezusa na świat jako jego Odkupiciela. Jest to argument, któremu dzieci tego świata nie mogą zaprzeczyć. Dlatego szatan nieustannie pracuje nad zapobieżeniem tej jedności i harmonii aby niewierzący przez dawanie świadectwa odstępstwom, niezgodę i walki pomiędzy rzekomymi chrześcijanami mogli obrzydzić sobie religię i utwierdzić się w swojej zatwardziałości. Bóg obrażany jest przez tych, którzy wyznają prawdę, a jednocześnie są skłóceni żyjąc w niezgodzie jedni z drugimi. Szatan jest wielkim oskarżycielem braci i wszyscy, którzy angażują się w to dzieło, są zaciągnięci w jego służbę. S5 619.3

Głosimy że posiadamy więcej prawdy niż inne wyznania a jednak jeżeli nie prowadzi to do większego uświęcenia, do czystszego, świętszego życia, jaką korzyść nam to przynosi? Byłoby dla nas znacznie lepiej gdybyśmy nigdy nie widzieli światła prawdy niż głosili przyjmowanie jej i nie uświęcali się przez nią. S5 620.1

Aby określić jak ważne są sprawy związane z nawróceniem duszy z błędu do prawdy, musimy docenić wartość życia wiecznego, musimy zdać sobie sprawę jak straszne są bóle powtórnej śmierci, musimy pojąć zaszczyt i chwałę oczekujących na odkupionych i zrozumieć co to znaczy żyć w obecności Tego, który umarł, aby uszlachetnić i podnieść człowieka i dać królewską koronę zwycięstwa. S5 620.2

Wartość duszy nie może być w pełni oceniana przez ograniczone umysły. Jakże wdzięczni będą odkupieni i uczczeni pamiętając o tych, którzy przyczynili się do ich zbawienia! Nikt nie będzie wówczas żałował swoich pełnych samozaparcia wysiłków i szczerego dążenia serca dla tych dusz, które mogłyby być stracone gdyby zaniedbali swoich obowiązków lub zmęczyli się czynieniem dobra. S5 620.3

Teraz ci odziani w białe szaty zgromadzeni są w owczarni Wielkiego Pasterza. Baranek przywita wierną duszę wraz z pracownikiem, który wiernie pracował, posadzi na swoim tronie i prowadzeni zostaną do drzewa żywota oraz źródła żywych wód. Z jaką radością widzi sługa Chrystusa tych odkupionych, którzy dzielą chwałę ze Zbawicielem! Jakże cenniejszym jest niebo dla tych, którzy byli wierni w dziele zbawienia dusz! “Ale ci, którzy innych nauczają, świecić się będą jako światłość na niebie, a którzy wielu ku sprawiedliwości przywodzą, jako gwiazdy na wieki wieczne”. Daniela 12,3. S5 621.1

*****