Świadectwa dla zboru I

103/122

Numer 13 — Świadectwo dla zboru

Wprowadzenie

Ponownie uważam za swój obowiązek przemówienia do ludu Bożego w jasnych słowach. Upokarzające jest dla mnie wykazywanie błędów i buntu tych, którzy od dawna zaznajomieni są z nami i naszą pracą. Czynię to, ażeby skorygować fałszywe oświadczenia, które poszły w świat dotyczące mojego męża i mnie, obliczone na zaszkodzenie dziełu Bożemu oraz jako ostrzeżenie dla innych. I gdybyśmy tylko my mieli cierpieć, byłabym spokojna, ale kiedy dzieło Boże jest zagrożone wyrzutami i cierpieniem, muszę mówić, jakkolwiek jest to upokarzające. Dumni obłudnicy będą triumfować nad naszymi braćmi, którzy mają dość pokory, aby wyznać swoje grzechy. Bóg kocha swój lud zachowujący jego przykazania i gani go nie dlatego, że jest najgorszy, ale ponieważ jest najlepszym ludem na całym świecie. Jezus mówi: “którykolwiek miłuję strofuję i karzę”. Objawienie 3,19. S1 569.1

Chciałabym zwrócić uwagę na szczególne sny dane w tej małej pracy, wszystkie harmonijnie jasno ilustrujące te same rzeczy. Mnóstwo snów powstaje z codziennych spraw życia, z którymi Duch Boży nie ma nic wspólnego. Są także sny fałszywe i fałszywe widzenia inspirowane przez ducha szatana. Ale sny pochodzące od Pana zgadzają się ze Słowem Bożym i z widzeniami i są prawdziwie owocami ducha proroczego, jak wizje. Sny takie — jeżeli się weźmie pod uwagę osoby, które je mają i okoliczności, w jakich są podawane — zawierają dowody swojej prawdziwości. S1 569.2

Oby błogosławieństwo Boże towarzyszyło tej małej pracy. S1 570.1

*****