Biblijny komentarz
Jana 15,1-2
Przynoszenie owoców świadczy o trwaniu w Chrystusie
“Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest winogrodnikiem. Każdą latorośl, która we mnie nie wydaje owocu, odcina.” BK 305.1
“We mnie”
To nie oznacza, że ci, którzy rzeczywiście są w Chrystusie, nie przynoszą owoców. Pan Bóg wykupił nas przez Jezusa, gdyż On stał się ofiarą przebłagalną za nasze grzechy. Jesteśmy pod Jego łaską, gdyż ramię łaski objęło całą ludzką rasę. Od czasu, gdy Jezus zapłacił wysoką cenę za służbę, którą jesteśmy Mu winni, staliśmy się Jego odkupionymi sługami. Chociaż jesteśmy w Jezusie Chrystusie na podstawie przymierza obietnicy, to nie przynosimy żadnego owocu, jeśli wykazujemy się całkowitą obojętnością, mimo, że uznajemy Go za naszego Zbawiciela. Jeśli zaniedbamy sprawy stania się uczestnikiem Jego boskiej natury, wówczas nie przyniesiemy żadnego owocu i zostaniemy odcięci. Światowe wpływy odłączą nas od Chrystusa, a nasz stan będzie podobny do stanu nie owocującej latorośli, a “każdą latorośl, która we mnie nie wydaje owocu, odcina”. BK 305.2
“A każdą latorośl, która wydaje owoc, oczyszcza, aby wydawała obfitszy owoc.” Nasze przynoszenie owoców świadczy o tym, czy rzeczywiście jesteśmy w Chrystusie... BK 305.3
Jesteśmy własnością Chrystusa. “Nie należycie też do siebie samych”, “drogoście bowiem kupieni. “Czy jesteśmy przez żywą wiarę w Nim? Jeżeli nie będziemy przynosić żadnych owoców, wówczas moce ciemności zawładną naszym umysłem, naszymi uczuciami, naszą służbą i my staniemy się światem, mimo, że będziemy przyznawać się do miana dzieci Bożych. A to nie jest ani bezpieczną ani przyjemną rzeczą, gdyż pozbawiamy się wszelkiego piękna i chwały oraz nagrody, które mogliśmy mieć. Natomiast pozostając w Chrystusie możemy posiąść Jego łagodność, Jego przyjemny sposób bycia i Jego światło. Chrystus jest światłem dla świata. On świeci w naszych sercach. Jego światło promieniuje z naszego serca i oblicza. Przez wpatrywanie się w piękność i wspaniałość Jezusa zostaniemy przemienieni na Jego obraz. — Manuscript 85, 1901. BK 305.4