Biblijny komentarz

Jana 13,34-35

Uwierzytelnienie dla uczniów

[Cyt. Jana 13,34-35.] Jakże wielka i jakże mocna jest owa miłość. Uczniowie nie zrozumieli tej, nowej dla nich części przykazań. Oni mieli miłować się wzajemnie tak, jak Jezus ich umiłował. To było ich uwierzytelnieniem, że Jezus sam w Sobie jest nadzieją chwały i wspaniałości. Po cierpieniach Jezusa, po Jego ukrzyżowaniu, zmartwychwstaniu i oświadczeniu, wypowiedzianym nad wypożyczonym grobem Józefa: “Jam jest zmartwychwstanie i żywot”; po Jego słowach, wypowiedzianych do pięciuset [osób] zgromadzonych po to, aby Go zobaczyć w Galilei i po Jego w wniebowstąpieniu, uczniowie posiedli niejakie wyobrażenie, co oznacza miłość Boża, w której mieli się wzajemnie ćwiczyć. Gdy w dniu Pięćdziesiątnicy spoczął na nich Duch Święty, miłość ta objawiła się. — Manuscript 82, 1898. BK 303.5