Świadectwa dla kaznodziejów i pracowników ewangelii
Zwycięskie życie
Sanatorium, Kalifornia
14 czerwiec 1914
Drogi Przyjacielu:
Pan przekazał mi poselstwo dla ciebie, ale nie tylko dla ciebie, lecz również dla innych wiernych dusz, które dręczą wątpliwości i obawa, czy Pan Jezus je przyjął. Oto Jego słowo do ciebie: “Nie bój się, bo cię wykupiłem, nazwałem cię twoim imieniem — Moim jesteś!” Izajasza 43,1. Pragniesz podobać się Panu, i możesz to uczynić wierząc Jego obietnicom. On czeka, by przywieść cię do upragnionej przystani i mówi do ciebie: “Uspokój się i wiedz, żem Ja Bóg”. Psalmów 46,10 (KJV). Przeżywasz okres wewnętrznego niepokoju, ale Jezus mówi do ciebie: “Pójdź do Mnie... a Ja ci dam ukojenie”. Chrystusowa radość w duszy warta jest wszystkiego. “I weselą się”, ponieważ mają przywilej odpoczywać w ramionach wiecznej miłości”. Psalmów 107,30 (BG). SdK 492.2
Odłóż na bok swoją nieufność do naszego niebiańskiego Ojca. Zamiast mówić o swoich wątpliwościach, oderwij się od nich w mocy Jezusa i pozwól, by w twojej duszy rozbłysło światło, gdy będziesz swoim głosem wyrażał wdzięczność i zaufanie do Boga. Wiem, że Pan jest tuż obok, by dać ci zwycięstwo, że ci pomoże, wzmocni i wyciągnie z mrocznego lochu niewiary. Wątpliwości będą się wciskać do twojego umysłu, ponieważ szatan stara się utrzymać cię w niewoli swojej okrutnej władzy, ale przeciwstaw mu się w mocy, którą Jezus pragnie ci dać, i pokonaj tę skłonność do wyrażania niewiary w swojego Zbawiciela. SdK 493.1
Nie mów o swojej nieudolności i swoich wadach. Gdy rozpacz ogarnie twoją duszę, zdaj się na Jezusa, mówiąc: “On żyje, żeby wstawiać się za mną”. Zapomnij o rzeczach, które są za tobą i uwierz obietnicy: “Przyjdę do ciebie” i “zamieszkam u ciebie”. SdK 493.2
Bóg czeka, by zesłać błogosławieństwo przebaczenia, odpuszczenia nieprawości i darów sprawiedliwości na wszystkich, którzy uwierzą w Jego miłość i przyjmą zbawienie, które On oferuje. Każdemu pokutującemu grzesznikowi Chrystus gotów jest powiedzieć: Oto Ja zdjąłem z ciebie twoją winę i każę cię przyoblec w szaty odświętne”. Zachariasza 3,4. Krew Jezusa Chrystusa jest przekonującym usprawiedliwieniem przemawiającym na rzecz grzeszników. Ta krew “oczyszcza nas od wszelkiego grzechu”. 1 Jana 1,7. SdK 493.3
Twoim przywilejem jest ufać, że miłość Jezusa cię zbawi w najpełniejszy, najpewniejszy i najszlachetniejszy sposób; mówić: On mnie miłuje, On mnie przyjmuje; będę Mu ufał, bo On oddał Swoje życie za mnie. Nic tak nie rozprasza wątpliwości jak studiowanie charakteru Chrystusa. On oświadcza: “Tego, który do Mnie przychodzi, nie wyrzucę precz”. Jana 6,37. To znaczy: Nie ma takiej możliwości, bym go wyrzucił precz, ponieważ dałem Moje słowo, że go przyjmę. Trzymaj Chrystusa za Jego słowo i niech twoje usta oświadczą, że odniosłeś zwycięstwo. SdK 493.4
Czy Jezus mówi szczerze? Czy można Mu wierzyć? Odpowiedz zdecydowanie: Tak, każdemu Jego słowu! Skoro już tę sprawę rozstrzygnąłeś, to uchwyć się wiarą każdej obietnicy, którą On złożył i przyjmij błogosławieństwo. Możesz wierzyć, że Jezus jest względem ciebie szczery, nawet jeśli czujesz się najsłabszym i najbardziej niegodnym z Jego dzieci. A gdy uwierzysz, to wszystkie twoje wydumane wątpliwości zostaną odrzucone; wrócą do arcyzwodziciela, który je zasiał w twoim umyśle. Możesz być wielkim błogosławieństwem, jeśli będziesz trzymał Boga za słowo. Masz Mu ufać przez żywą wiarę, nawet jeśli odczuwasz nieodpartą chęć, by wypowiadać słowa niewiary. SdK 494.1
Pokój przychodzi wraz z zaufaniem do boskiej mocy. Jak tylko dusza postanowi postępować zgodnie z otrzymanym światłem, Duch Święty udziela więcej światła i mocy. Łaska Ducha Świętego jest dostarczana, by współpracować z postanowieniem duszy, ale nie zastępuje ona osobistego ćwiczenia wiary. Sukces w chrześcijańskim życiu zależy od przywłaszczenia sobie światła, które dał Bóg. To nie obfitość światła i dowodów czyni duszę wolną w Chrystusie, ale przypływ mocy, woli i sił witalnych, które pozwolą duszy zawołać: “Panie, wierzę, pomóż niedowiarstwu memu”. Marka 9,24. SdK 494.2
Ja cieszę się jasnymi perspektywami przyszłości, i ty też możesz. Bądź radosny i wychwalaj Pana za Jego dobroć. To, czego nie możesz zrozumieć, powierz Jemu. On cię miłuje i współczuje ci z powodu każdej twojej słabości. On “nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios”. Efezjan 1,3. Serce Nieskończonego nie byłoby usatysfakcjonowane, gdyby ci, którzy miłują Jego Syna, otrzymali mniejsze błogosławieństwo niż Jego Syn. SdK 494.3
Szatan usiłuje odciągnąć nasze myśli od Potężnego Pomocnika i zająć nas rozstrząsaniem naszych słabości i naszych grzechów. Ale choć Jezus widzi winy przeszłości, to udziela przebaczenia i nie powinniśmy Go obrażać wątpieniem w Jego miłość. Poczucie winy musi być złożone u stóp krzyża, bo w przeciwnym razie zatruje ono źródła życia. Gdy szatan miota na ciebie swoje groźby, odwróć się od nich i pociesz swą duszę obietnicami Bożymi. Chmura sama w sobie może być ciemna, lecz kiedy wypełni się światłością nieba, nabiera złotego blasku — bo chwała Boża spoczywa na niej. SdK 495.1
Dzieci Boże nie mogą poddawać się emocjom. Gdy balansują pomiędzy nadzieją a strachem, serce Chrystusa krwawi, ponieważ dał im niepodważalny dowód Swej miłości. On chce, by byli ugruntowani i umocnieni w najświętszej wierze. Chce, by wykonywali zadania, które im powierzył, a wtedy ich serca będą w Jego dłoniach niczym święte harfy, których struny będą głosić chwałę i dziękczynienie dla Tego, który został posłany od Boga, by zgładzić grzechy świata. SdK 495.2
Miłość Chrystusa do Jego dzieci jest tak czuła jak silna. Jest silniejsza niż śmierć, bo On umarł, by kupić nasze zbawienie i sprawić byśmy stanowili z Nim jedno na wieki. Miłość Chrystusa jest tak silna, że kontroluje ona całą Jego moc i angażuje wszystkie możliwości nieba, by działały dla dobra Jego ludu. Jest stała, niezmienna, zawsze taka sama, wczoraj, dziś i na wieki. Choć grzech istnieje od wieków, usiłując przeciwdziałać tej miłości i utrudnić jej dopływ do ziemi, ona jednak ciągle płynie wartkim strumieniem do tych, za których umarł Chrystus. SdK 495.3
Bóg miłuje bezgrzesznych aniołów, którzy wykonują służbę dla Niego i są posłuszni Jego rozkazom, ale nie obdarza ich łaską; oni nigdy jej nie potrzebowali, bo nigdy nie zgrzeszyli. Łaska okazywana jest istotom ludzkim, które nie mają żadnych zasług i są nic niewarte. Myśmy o nią nie zabiegali; to ona miała nas odnaleźć. Bóg raduje się, gdy może okazywać łaskę wszystkim tym, którzy jej łakną i pragną; nie dlatego, że jesteśmy jej godni, lecz właśnie dlatego, że godni nie jesteśmy. Musimy zostać uzdolnieni do przyjęcia tego daru. SdK 495.4
Nie powinno być trudne do zapamiętania, że Pan pragnie, byśmy wszystkie swoje troski i kłopoty złożyli u Jego stóp i tam je pozostawili. Idź do Niego i powiedz: “Panie, moje brzemię jest zbyt ciężkie, bym mógł je udźwignąć. Czy zechcesz ponieść je za mnie? A On odpowie: “Wezmę je”; “W wiecznej miłości zlitowałem się nad tobą”. Izajasza 54,8. Wezmę twoje grzechy i dam ci pokój. Odbuduj swój szacunek do siebie, bo nabyłem cię za cenę Mojej własnej krwi. Należysz do Mnie. Jesteś osłabiony, lecz Ja cię wzmocnię i usunę twoje poczucie winy”. SdK 496.1
“Ja, jedynie Ja” — mówi Pan — “mogę przez wzgląd na Siebie zmazać twoje przestępstwa i twoich grzechów nie wspomnę. Przypomnij Mi, rozprawmy się z sobą! Wylicz, co masz na swoje usprawiedliwienie!” (Izajasza 43,25-26); “Nie mówiłem w ukryciu ani w jakimś ciemnym zakątku ziemi, nie powiedziałem do potomstwa Jakuba: Szukajcie Mnie daremnie! Ja jestem Pan, który mówię prawdę, zwiastuję, co słuszne” (Izajasza 45,19); “Do Mnie się zwróćcie, wszystkie krańce ziemi, abyście były zbawione, bo Ja jestem Bogiem i nie ma innego”. Izajasza 45,22. Odpowiedz na te apele Bożego miłosierdzia i zawołaj: “Zaufam Panu i doznam pocieszenia. Będę wysławiał Pana, bo Jego gniew odwrócił się ode mnie. Będę radował się w Bogu, który daje zwycięstwo”. SdK 496.2