Świadectwa dla kaznodziejów i pracowników ewangelii

Rozdział 12 — Środki i metody

Wierna dziesięcina

Cooranbong, Australia

10 wrzesień 1896

Wielu przewodniczących stanowych konferencji (Zjednoczeń) nie zajmuje się tym, co należy do ich obowiązków — dopilnowaniem tego, by starsi i diakoni wykonywali swoją pracę w zborach, troszcząc się o to, by dziesięcina była wiernie przynoszona do skarbca. Malachiasz wyraźnie mówi, że pomyślność i dobrobyt uzależnione są od przyniesienia do Bożego skarbca tego, co jest Jego własnością. Zasadę tę często trzeba przypominać ludowi, który nie przykłada się do wypełnienia swojej powinności wobec Boga i który zaniedbuje lub ociąga się z przynoszeniem swoich dziesięcin, darów i ofiar dla Boga. “Czy człowiek może oszukiwać Boga?” Malachiasza 3,8 (KJV — “okradać Boga”, a BG — “łupić”). “W czymże Cię łupimy?” — to pytanie zadane przez niewierne sługi. Odpowiedź jest jasna i konkretna: “W dziesięcinach i daninach. Jesteście obłożeni klątwą, ponieważ Mnie oszukujecie, wy, cały naród. Przynieście całą dziesięcinę do spichlerza, aby był zapas w Moim domu, i w ten sposób wystawcie Mnie na próbę! — mówi Pan Zastępów — czy wam nie otworzę okien niebieskich i nie wyleję na was błogosławieństwa ponad miarę”. Malachiasza 3,8-10. Przeczytajcie proszę cały ten rozdział i zastanówcie się, czy można wyrazić się jaśniej? Są to słowa tak oczywiste, że nikt, kto szczerze pragnie poznać swoje obowiązki względem Boga, nie popełni w tej sprawie błędu. Nie ma żadnego usprawiedliwienia dla tych, którzy tego obowiązku nie wypełniają. Wynika to z samolubstwa i braku miłości i bojaźni Bożej w ich sercach. SdK 288.1

Nic nie usprawiedliwia nieoddawania dziesięciny

Pan zawsze domagał się tej odpowiedzi na Swoje plany realizacji Swego dzieła na naszym świecie. Nigdy nie zmienił Swojego raz powziętego postanowienia. Wszystko jest Jego własnością i z tego, co powierzył człowiekowi, domaga się Swojej części. “Ponieważ Ja, Pan, nie odmieniam się, więc dlatego wy, synowie Jakuba, nie jesteście zniszczeni, [choć poczynając] od dni waszych przodków, odstępowaliście od Mych praw i nie przestrzegaliście ich. Nawróćcie się do Mnie, a Ja zwrócę się znowu ku wam, mówi Pan Zastępów”. Malachiasza 3,6-7 (BT). SdK 289.1

Ci, którzy twierdzą, że nie rozumieją tej jasnej i oczywistej wypowiedzi — która, jeśli będą posłuszni, gwarantuje im wszelką pomyślność, bo nawet okna niebios otworzą się i zostaną wylane błogosławieństwa ponad miarę — nie są uczciwi wobec Boga. Ich tłumaczenie się, że nie znali woli Bożej, na nic się nie zda w wielkim dniu sądu. SdK 289.2

Wszyscy mają wypełnić swój obowiązek

Oddajcie zatrzymane dziesięciny. Wejdźcie w nowy rok jako ludzie uczciwi, dochowujący warunków swojej umowy z Bogiem. Niechaj ci, którzy zatrzymali swoje dziesięciny, odeślą je zanim skończy się rok 1896, by byli w porządku wobec Boga i niech już nigdy, przenigdy nie narażają się na Boże przekleństwo. Przewodniczący naszych konferencji (Zjednoczeń), czyńcie swoją powinność; nie przemawiajcie własnymi słowami, ale mówcie wyraźnie: “Tak mówi Pan”!. Starsi zborów, spełniajcie swój obowiązek! Chodźcie od domu do domu i pouczajcie trzodę Bożą, by nie zaniedbywała tej tak ważnej sprawy, która wiąże się albo z wielkim błogosławieństwem albo z wielkim przekleństwem. SdK 289.3

Niech wszyscy ci, którzy boją się Boga, stawią się do pomocy Panu i dowiodą, że są wiernymi sługami. Prawda musi dotrzeć do najdalszych zakątków świata. Pokazano mi, że wielu w naszych zborach okrada Boga z dziesięcin i darów. Pan spełni wobec nich to, co powiedział. Posłusznych obdarzy obfitymi błogosławieństwami, a przestępców obłoży klątwą. Każdy, kto niesie poselstwo Prawdy naszym zborom, musi wypełniać swój obowiązek poprzez ostrzeganie, wychowywanie i strofowanie. Każde zaniedbanie obowiązku, które jest okradaniem Boga, oznacza przekleństwo dla winnego. SdK 289.4

Pan nie uzna za niewinnych tych, którzy nieudolnie wykonują powierzone im zadanie, polegające na dopilnowaniu, by kościół utrzymywany był w dobrym duchowym zdrowiu oraz niedopuszczeniu do zaniedbania, które ściągnęłoby przekleństwo na Jego lud. Przekleństwo ogłoszone jest nad tymi, którzy wstrzymują się od oddawania dziesięciny Bogu. Pan mówi: “Czy człowiek może oszukiwać (łupić wg BG) Boga? Bo wy Mnie oszukujecie! Lecz wy pytacie: W czym Cię oszukaliśmy? W dziesięcinach i ofiarach. Jesteście obłożeni klątwą, ponieważ Mnie oszukujecie, wy, cały naród. Przynieście całą dziesięcinę do spichlerza, aby był zapas w Moim domu”. SdK 290.1

To nie jest prośba człowieka. To jest jedno z Bożych zarządzeń, dzięki któremu możliwe jest nieprzerwane prowadzenie Jego dzieła dla świata. Niech Bóg pomoże się nam upamiętać. “Nawróćcie się do Mnie, wtedy i Ja zwrócę się ku wam — mówi Pan”. Malachiasza 3,7. Ludzie, którzy szczerze pragną spełniać swoje obowiązki, znajdą jasny wykład tego zagadnienia w tym rozdziale. Nie ma usprawiedliwienia dla nikogo, kto nie oddaje dziesięcin i darów dla Pana. SdK 290.2

Pan obdarza nas obficie Swoimi darami. On tak “umiłował świat, że Syna Swego jednorodzonego dał, by każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny”. Jana 3,16. Każde błogosławieństwo, jakie otrzymujemy, przychodzi przez Jezusa Chrystusa. Czy nie pora się obudzić i zacząć sumiennie wypełniać nasz obowiązek wobec Boga, od którego zależy nasze zdrowie i życie, nasze pola i plony, nasze bydło i trzody, i nasze winnice? On nas zapewnia, że jeśli zapełnimy skarbiec Pański, otrzymamy obfitość błogosławieństw. Jeśli jednak zatrzymamy nasze środki, On wstrzyma Swoje błogosławieństwo i niewiernych obłoży klątwą. SdK 290.3

Bóg powiedział: “Wystawcie Mnie na próbę... czy wam nie otworzę okien niebieskich i nie wyleję na was błogosławieństwa ponad miarę” (“tak, że go nie będziecie mieli gdzie podziać”, wiersz 10, BG). Cóż za wspaniała obietnica! Któż zaryzykuje okradanie Boga w dziesięcinach i ofiarach, mając taką obietnicę jak ta! “I zabronię potem szarańczy pożerać wasze plony rolne, wasz winograd zaś w polu nie będzie bez owocu — mówi Pan Zastępów. Wszystkie narody będą was nazywać szczęśliwymi, bo będziecie krajem uroczym — mówi Pan Zastępów”. Wiersze 11.12. SdK 291.1

Kolejny rok wkrótce odejdzie do wieczności wraz ze swoim brzemiennym w skutki rejestrem. Zróbmy bilans tego mijającego roku i jeśli nie wypełniliśmy naszego obowiązku wobec Pana rzetelnie i z ochotnym sercem, wejdźmy w nowy rok tak, by niebiańscy pisarze mogli potem w naszych aktach odnotować, że w dziesięcinach i darach byliśmy Bogu wierni. SdK 291.2