Weźmiecie moc

18/367

Deszcz łaski — 17 styczeń

“Proście Pana o deszcz późnej pory deszczowej! Pan stwarza chmury burzowe i zsyła deszcz. On daje ludziom chleb, zieleń na polu”. Zachariasza 10,1. WM 25.1

Na Wschodzie wczesny deszcz pada w porze siewu. Jest konieczny, by ziarno mogło wykiełkować. Pod wpływem tego ożywczego deszczu z gleby wyrastają delikatne źdźbła. Późny deszcz, padający przed zakończeniem okresu wegetacji, sprawia, że ziarno może dojrzeć i zboże jest gotowe do zżęcia. Pan posłużył się tym zjawiskiem w przyrodzie, by przedstawić dzieło Ducha Świętego. Jak rosa i deszcz są zsyłane najpierw po to, by zapoczątkować wegetację, a później, by przygotować zboże do żniwa, tak Duch Święty, w kolejnych etapach, kontynuuje proces duchowego rozwoju. Dojrzewanie ziarna symbolizuje dopełnienie dzieła łaski Bożej w człowieku. Mocą Ducha Świętego w charakterze człowieka zostaje odnowione doskonałe podobieństwo do Boga. W ten sposób mamy zostać całkowicie przemienieni na podobieństwo Chrystusa. (...) WM 25.2

Wielu w znacznym stopniu odrzuca wczesny deszcz. Nie przyjmują dobrodziejstw, które Bóg im zapewnił. Oczekują, iż braki te zostaną uzupełnione przez deszcz późny. Liczą na to, że otworzą swoje serca, by przyjąć łaskę, gdy ta zostanie wylana w większej obfitości. Ludzie ci popełniają tragiczny błąd. Dzieło, które Bóg zapoczątkowuje w sercu człowieka udzielając mu światła i wiedzy, musi być nieustannie kontynuowane. Każdy musi sobie uświadomić, że jest to konieczne. Serce musi zostać oczyszczone ze wszelkiego skażenia i przygotowane na zamieszkanie Ducha Świętego. WM 25.3

Przez wyznanie i porzucenie grzechu, gorliwą modlitwę i poświęcenie się Bogu pierwsi uczniowie przygotowali się na wylanie Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy. To samo dzieło, tyle że w większej mierze, musi zostać wykonane obecnie. Wówczas człowiek będzie mógł jedynie prosić o Boże błogosławieństwo i czekać, by Pan dokonał w nim swego dzieła. To Bóg rozpoczął dzieło i On je zakończy, czyniąc człowieka doskonałym w Jezusie Chrystusie. Jednak nie wolno zaniedbywać łaski udzielonej we wczesnym deszczu. Jedynie ci, którzy żyją zgodnie ze światłem, jakie dotąd posiedli, otrzymają większe światło. Jeśli codziennie nie czynimy postępów w dawaniu przykładu cnót chrześcijańskich, wówczas nie rozpoznamy objawienia Ducha Świętego w późnym deszczu. — The Review and Herald, 2-3-1897. WM 25.4