W atmosferze niebios

Niebezpieczne ziarno zwątpienia — 9 kwiecień

“Bóg nie jest człowiekiem, aby nie dotrzymał słowa ani synem człowieczym, aby żałował. Czy On powiada, a nie czyni, i mówi, a nie spełnia?” 4 Mojżeszowa 23,19. AN 106.1

Ci, którzy ciągle mają wątpliwości i domagają się dodatkowych dowodów, by usunąć otaczający ich mrok niewiary, nie budują na Słowie Bożym. Ich wiara opiera się na okolicznościach, jest zależna od uczuć. Jednak uczucia, choć potrzebne i ważne, nie są wiarą. Słowo Boże jest podstawą, na której mają się opierać nasze nadzieje na życie wieczne. AN 106.2

Wielkim nieszczęściem jest wciąż wątpić i koncentrować uwagę na sobie samym. Kiedy patrzysz na siebie, a także myślisz i mówisz przede wszystkim o sobie, nie możesz oczekiwać, że zmienisz się na podobieństwo Chrystusa. Nie jesteś swoim zbawicielem. Nie posiadasz zdolności odkupienia samego siebie. Własne ja jest cieknącą łódką, którą twoja wiara nie popłynie daleko. Jeśli polegasz na sobie, z pewnością się zawiedziesz. Udaj się do łodzi ratunkowej! Tam jest twoje bezpieczeństwo. Jezus jest kapitanem tej łodzi i nigdy nie stracił żadnego z pasażerów, którzy się w niej znaleźli. — Letter 11, 1897. AN 106.3

Potrzebujemy więcej niebiańskiej atmosfery otaczającej nasze dusze. Potrzebujemy, by nasze usta dotknięto żywym węglem z ołtarza. Potrzebujemy usłyszeć słowo Chrystusa: “Bądź oczyszczony”. Jeśli innych otaczamy mrokiem, gromadzimy śmieci i wciąż wzmagające się wątpliwości, jeśli siejemy ziarno zwątpienia i zniechęcenia w ich umysłach, módlmy się, żeby Bóg pomógł nam dostrzec nasz grzech. Nie możemy sobie pozwolić na wypowiadanie choćby jednego słowa zwątpienia, gdyż ono wykiełkuje, wyrośnie i przyniesie gorzki plon. Powinniśmy wziąć sobie do serca apostolskie wezwanie: “Bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym”. 1 Piotra 1,15. Każde zasiane ziarno zwątpienia wydostaje się spod ludzkiej kontroli, tak iż nie sposób je unicestwić. Jedynie Bóg może je usunąć z duszy. (...) AN 106.4

Zostaliśmy obdarzeni wspaniałymi Bożymi obietnicami, dzięki którym mamy trwać w wierze, nadziei i miłości. W tych łaskach Kościół może jaśnieć i być wobec świata żywym obrazem sprawiedliwości Chrystusa. Żywa wiara jest jak ręka chwytająca moc Bożą i jak kotwica duszy, pewna i mocna. (...) Jan mówi: “Zwycięstwo, które zwyciężyło świat, to wiara nasza”. 1 Jana 5,4. — Manuscript 66, 1895. AN 106.5