W atmosferze niebios

Dla chwały Bożej — 15 listopad

“... aby imię Pana naszego Jezusa Chrystusa było uwielbione w was, a wy w nim, według łaski Boga naszego i Pana Jezusa Chrystusa”. 2 Tesaloniczan 1,12. AN 326.1

Naszym obowiązkiem jest, byśmy byli zazdrośni o chwałę Bożą i nie sprawiali choćby smutnym wyrazem twarzy czy niewłaściwym słowem złego wrażenia, jakoby wymagania Boże były ograniczeniami naszej wolności. Wszystkim, kim jesteśmy i co robimy, mamy przywilej świadczyć, że służba dla Pana jest dobra. (...) AN 326.2

Bóg miłuje swój lud przestrzegający Jego przykazania, gdyż przez ich zachowywanie mogą oni przynosić chwałę Jego świętemu imieniu, świadcząc jednocześnie o swojej miłości do Boga. (...) Nasza wiara i gorliwość powinny być proporcjonalne do wielkiego światła, które oświeca naszą ścieżkę. Wiara — prosta wiara w Boga — zachowywana w domu, wśród znajomych, w zborze — będzie się objawiać. Działania Ducha Świętego nie można ukryć. Bóg pragnie objawić się swoim wiernym jako Ojciec, któremu mogą bezgranicznie ufać. (...) AN 326.3

Gdy rolnicy starają się polecić czy zaprezentować swoje produkty, nie wybierają najmniejszych okazów, ale największe i najładniejsze. Kobiety starannie wyrabiają masło i kształtują je w ładne osełki, tak by wyglądało jak najatrakcyjniej. Mężczyźni starają się znaleźć najładniejsze okazy warzyw różnego rodzaju. Pieczołowicie wybierają najpiękniejsze owoce, których wygląd ma być pochwałą umiejętności i wysiłku tego, który je wyhodował. Różne owoce — jabłka, brzoskwinie, morele, pomarańcze, cytryny i śliwki — swoją atrakcyjnością przyciągają oczy. (...) Nikt nie przynosi tego, co poślednie, ale najlepsze płody ziemi. AN 326.4

Dlaczego chrześcijanie żyjący w czasach końca nie mieliby objawiać najatrakcyjniejszego owocu nieegoistycznych czynów? Dlaczego owoc przynoszony przez lud zachowujący przykazania Boże nie miałby się objawiać w najlepszy sposób w postaci dobrych czynów? Ich słowa, ich sposób bycia i ich ubiór powinny być owocem najlepszej jakości. Chrystus powiedział, że człowieka poznaje się po owocach. (...) Niechaj członkowie Kościoła nabywają cennych cech charakteru Chrystusa. — Manuscript 70, 1897. AN 326.5