Doświadczenia i Widzenia oraz Dary Ducha

Wniebowstąpienie Chrystusa

Całe niebo oczekiwało na ten moment triumfu, kiedy Jezus wstąpi do Swego Ojca. Aniołowie przybyli, aby powitać Króla chwały i triumfalnie towarzyszyć Mu do nieba. Po tym, gdy Jezus pobłogosławił Swoich uczniów, został od nich oddzielony i zabrany w górę. Wraz ze wznoszącym się ku niebu Jezusem, uniósł się tłum tych, którzy zostali wzbudzeni przy Jego zmartwychwstaniu. Mnóstwo niebiańskich zastępów towarzyszyło Jezusowi, podczas gdy niezliczona rzesza aniołów oczekiwała w niebie na Jego przybycie. Gdy cały orszak, z Jezusem na czele przybliżył się do Świętego Miasta, aniołowie towarzyszący Jezusowi donośnie wołali: “Podnieście, bramy wierzchy wasze! i podnieście się bramy prastare, aby wszedł Król Chwały!” Stojący u bram aniołowie, zawołali z zachwytem: “Któż jest tym Królem Chwały?” Towarzyszący Jezusowi aniołowie, odpowiedzieli triumfalnie: “Pan silny i potężny, Pan potężny w boju. Podnieście bramy wierzchy wasze i podnieście się bramy prastare, aby wszedł Król Chwały!” Oczekujący aniołowie ponownie zapytali: “Któż jest tym Królem Chwały?” A towarzyszący aniołowie melodyjnym tonem odpowiedzieli: “Pan Zastępów! On jest Królem Chwały.” Potem niebiański orszak wkroczył do Miasta Bożego. Następnie wszystkie anielskie zastępy otoczyły swego majestatycznego Przywódcę, oddając Mu głęboki pokłon uwielbienia, kładąc swe błyszczące korony do Jego stóp. Potem zagrali na swoich złotych harfach, a przyjemne i melodyjne tony napełniły wspaniałą muzyką i pieśniami całe niebo na cześć Baranka, który był zabity, a przecież żyje w majestacie i chwale. DW 138.2

Gdy uczniowie ze smutkiem wpatrywali się w niebo, aby uchwycić ostatni błysk wstępującego tam ich Pana, stanęli przy nich dwaj aniołowie w białych szatach i rzekli: “Mężowie galilejscy, czemu stoicie, patrząc w niebo? Ten Jezus, który od was został wzięty w górę do nieba, tak przyjdzie, jak Go widzieliście idącego do nieba.” Uczniowie i matka Jezusa, będąca wraz z nimi świadkiem wniebowstąpienia Syna Bożego, spędzili następną noc na rozmowach o Jego cudownych czynach i wspaniałych wydarzeniach, które miały miejsce w tym tak krótkim czasie. DW 139.1

Szatan ponownie naradzał się ze swymi aniołami i w zawziętej nienawiści przeciwko rządom Boga, zapowiedział im, że dopóki będzie miał władzę i panowanie nad ziemią, ich wysiłki muszą być dziesięciokrotnie większe przeciwko naśladowcom Jezusa. Co prawda w niczym nie pokonali Jezusa, ale o ile można, muszą pokonać Jego naśladowców. W każdym pokoleniu muszą dążyć do usidlenia tych, którzy będą wierzyli w Jezusa. Powiedział do swoich aniołów, że Jezus dał Swoim uczniom moc gromienia i wypędzania ich, oraz moc uzdrawiania tych, których oni będą ciemiężyć. Usłyszawszy to aniołowie szatana rozbiegli się niczym ryczące lwy, dysząc chęcią zniszczenia naśladowców Jezusa. DW 139.2