Posłannictwo chrześcijan

Idź naprzód

Często życie chrześcijanina jest otoczone niebezpieczeństwami, a obowiązki zdają się przerastać nasze siły. Wyobraźnia rysuje obraz nieuniknionej zagłady, która jest przed nami, a niewoli i śmierci za nami. Jednak głos Boży mówi wyraźnie: “Idź naprzód!” Bądźmy posłuszni temu rozkazowi, nawet wówczas, gdy nasz wzrok nie jest w stanie przebić się przez ciemności. Przeszkody, utrudniające nasz rozwój, nigdy nie ustąpią przed duchem pełnym zwątpień, skłonnym do zatrzymywania się w marszu. Ci, którzy odkładają posłuszeństwo na czas, gdy zniknie wszelka niepewność, gdy już nie będzie ryzyka błędu czy porażki, nigdy nie pójdą drogą posłuszeństwa. Wiara sięga poza trudności i chwyta się nawet niewidzialnego Wszechmogącego, dlatego nie może zostać udaremniona. Wiara jest uchwyceniem się dłoni Chrystusa w każdej potrzebie. — Gospel Workers 262 [Słudzy ewangelii 176]. PCh 98.4

Wszystkie nasze wyobrażenia są zbyt wąskie. Bóg wzywa do ustawicznego postępu w dziele rozprzestrzeniania światła. Musimy studiować i stosować wypróbowane sposoby i środki docierania do ludzi. Musimy uszami wiary usłyszeć potężnego Wodza Pańskich Zastępów, mówiącego: “Idźcie naprzód”. Musimy działać, a Bóg nas nie zawiedzie. On wykona swą część, gdy my z wiarą wykonamy to, co należy do nas. Bracia i siostry, którzy już przez długie lata jesteście uczestnikami Prawdy, nie wykonaliście pracy, do której Bóg was powołał. Gdzie jest wasza miłość do dusz? — Historical Sketches of the Foreign Missions of the Seventh-day Adventists 289.299. PCh 98.5

Zbawienie dusz było radością Chrystusa. Niech to będzie również waszą pracą i waszą radością. Spełniajcie wszelkie obowiązki, podejmujcie wszelkie ofiary dla imienia Chrystusa, a On będzie waszym stałym Wspomożycielem. Idźcie naprzód, wszędzie, gdzie wzywa was głos obowiązku, niechaj żadne pozorne przeszkody nie powstrzymują was. Podejmijcie pracę zleconą wam przez Boga, a gdy dźwigacie swoje — czasami ciężkie — brzemię, nie pytajcie: “Dlaczego mój brat stoi próżnując, dlaczego nie włożono ciężaru na niego?” Spełniajcie obowiązki wokół was, róbcie to sumiennie i dobrze, nie dla zdobycia pochwały, lecz służąc Panu, ponieważ do Niego należycie. — The Southern Watchman, 2 kwiecień 1903. PCh 99.1

Lud Boży powinien w swoim marszu piąć się w górę, naprzód do zwycięstwa. Armię Izraela prowadzi ktoś większy niż Jozue. Ten Ktoś jest wśród nas, Wódz naszego zbawienia, który, zachęcając nas, mówi: “Ja jestem zawsze z wami, aż do skończenia świata”. “Radujcie się, Ja zwyciężyłem świat”. On nas poprowadzi do pewnego zwycięstwa. Bóg w każdym czasie jest w stanie spełnić swoje obietnice. Jest również zdolny dokonać przez swój lud tego dzieła, które mu zlecił. — Testimonies for the Church II, 122 [Świadectwa dla zboru II, 122]. PCh 99.2

Dlaczego nie jesteśmy owładnięci Duchem Chrystusowym? Dlaczego tak mało wzruszają nas żałosne wołania cierpiącego świata? Czy doceniamy nasz szczególny przywilej powiększania liczby gwiazd w koronie Chrystusowej — dusz uwolnionych z łańcuchów, którymi spętał je szatan, dusz uratowanych dla Królestwa Bożego? Zbór musi zdać sobie sprawę z obowiązku zaniesienia prawd Ewangelii każdemu stworzeniu. Błagam was, czytajcie trzeci i czwarty rozdział proroctwa Zachariasza. Jeśli te rozdziały są właściwie zrozumiane i przyjęte, zostanie wykonana praca dla głodnych i spragnionych sprawiedliwości, praca, która dla Zboru oznacza marsz “naprzód i w górę”. — Testimonies for the Church VI, 296 [Świadectwa dla zboru VI, 296]. PCh 99.3

Większość mieszkańców ziemi poddała się nieprzyjacielowi. Lecz my nie zostaliśmy zwiedzeni. Pomimo tryumfu szatana, Chrystus prowadzi swoje dzieło zarówno w świątyni niebieskiej, jak też na ziemi. Słowo Boże mówi na temat nieprawości i zepsucia, jakie ogarną ten świat w końcowych dniach. Nasza wiara w końcowy tryumf Królestwa Chrystusa winna wzrastać w miarę, jak widzimy wypełnianie się proroctw; powinniśmy podążać naprzód z nową odwagą i wykonywać naszą pracę. — Gospel Workers 26.27 [Słudzy ewangelii 20]. PCh 99.4