Umysł, character, osobowość I

Rozdział 38 — Równowaga w wykształceniu

Wychowanie ma skutki wieczne — Wykształcenie jest dziełem, skutki którego będą widoczne przez całą wieczność nieprzerwanie. — Testimonies for the Church VI, 154 (1900). UCO1/92 299.1

Przywrócić pełną harmonię w człowieku — Prawdziwym celem i głównym przedmiotem nauczania powinno być przywrócenie w duszy ludzkiej prawdziwego obrazu Boga. Na początku Bóg stworzył człowieka na swoje własne podobieństwo. Umysł był zrównoważony, a cała istota pełna harmonii. Jednakże upadek i skutki tego upadku wypaczyły dary otrzymane od Boga. Grzech pozostawił swoje piętno i zatarł obraz Boga w człowieku. Aby go przywrócić, ułożono plan zbawienia i dano człowiekowi czas łaski, by mógł żyć. Najwyższym celem człowieka jest odzyskanie doskonałości z czasów stworzenia. Rola rodziców i nauczycieli w wychowaniu młodzieży polega na współdziałaniu z zamiarem Boga, i kiedy to czynią zarówno rodzice jak i nauczyciele, stają się “współpracownikami Boga”. 1 Koryntian 3,9. — Patriarchs and Prophets 595 (1890). UCO1/92 299.2

Należy rozwijać wszystkie zdolności — Wszystkie zdolności umysłu i ciała człowieka pochodzą od Boga. On obdarzył nimi ludzi po to, aby mogli osiągać najwyższy poziom doskonałości. Dary te nie powinny być wykorzystywane do celów egoistycznych, ponieważ Bóg, na którego podobieństwo jesteśmy stworzeni, jest miłością i dobrocią. Wszystkie dary mają zostać użyte dla Jego chwały i dla podźwignięcia naszych bliźnich. Tylko taka działalność nosi w sobie znamiona czystości i szlachetności. — Patriarchs and Prophets 595 (1890). UCO1/92 299.3

Prawdziwe wychowanie jest czymś bardzo rozległym — Prawdziwe wychowanie (wykształcenie) jest czymś więcej niż pobieraniem przez jakiś czas nauki. To coś znacznie bardziej rozległego. Obejmuje ono harmonijny rozwój wszystkich sił fizycznych i zdolności umysłowych. Polega na nauczaniu miłości i bojaźni Bożej i jest przygotowaniem do wiernego spełniania obowiązków życiowych. — Counsels to Parents, Teachers and Students 64 (1913). UCO1/92 299.4

Wszechstronny rozwój celem spełnienia każdego obowiązku — Ci, którzy zdecydowali się zostać współpracownikami Boga, muszą starać się o udoskonalenie każdego narządu ciała i o odpowiednią jakość umysłu. Prawdziwe wykształcenie jest to przygotowanie fizycznych, umysłowych i moralnych sił do spełnienia każdego obowiązku. Jest to ćwiczenie ciała, umysłu i duszy celem przydatności w służbie Bożej. To jest wykształcenie i wychowanie, które ostanie się w życiu wiecznym. — Christ's Object Lessons 330 (1900). UCO1/92 300.1

Wszystkie siły powinny osiągnąć swój najwyższy poziom — Bóg postanowił, aby nasza szkoła w Battle Creek osiągnęła wyższy standard intelektualny i kulturę chrześcijańską niż jakakolwiek inna instytucja tego typu w naszym kraju. Powinno się nauczać młodzież tego, jak ważne jest pielęgnowanie swoich sił fizycznych, umysłowych i moralnych, aby nie tylko osiągnąć jak najlepsze wyniki w nauce, ale przez znajomość Boga można było nauczyć się jak Go uwielbiać. Studenci powinni rozwijać harmonijnie swoje charaktery i w ten sposób stać się ludźmi w pełni przygotowanymi do pożytecznej pracy w tym świecie oraz zdobyć siłę moralną do życia wiecznego. — Testimonies for the Church IV, 425 (1880). UCO1/92 300.2

Zdobywanie wszelkiego rodzaju wiedzy jest potęgą — Szkoły założone przez nas mają doniosłe znaczenie. Są swego rodzaju osobliwością, którą oglądają i aniołowie i ludzie. Zdobywanie wiedzy wszelkiego rodzaju jest potęgą, a zamierzeniem Bożym jest, aby nauczano w naszych szkołach tego, co najistotniejsze w przygotowaniu do pracy, która poprzedzi ostatnie wydarzenia w historii naszej ziemi. UCO1/92 300.3

Prawda powinna zostać zaniesiona do najodleglejszych zakątków ziemi przez ludzkie narzędzia przygotowane do tej pracy. Ale chociaż wiedza jest potęgą, to ewangelia jest tą wiedzą, jaką Jezus przyszedł zaszczepić człowiekowi na świecie. Światło prawdy miało zajaśnieć błyszczącymi promieniami we wszystkich najodleglejszych miejscach ziemi, a przyjęcie lub odrzucenie poselstwa Bożego decydować będzie o wiecznym losie każdej duszy. — The Review and Herald, 1 grudzień 1891; Fundamentals of Christian Education 186. UCO1/92 300.4

Młodzi ludzie mają być istotami myślącymi — Każda ludzka istota stworzona na podobieństwo Boże jest obdarzona silą pokrewną do Stworzyciela — osobowością, potęgą myślenia i działnia. Ludzie, którzy będą w sobie rozwijać tę moc, będą ludźmi odpowiedzialnymi, nadającymi się do roli przywódców i posiadającymi wpływowy charakter. Dzieło prawdziwego kształcenia polega na tym, aby rozwijać tę moc, ćwiczyć młodych ludzi, aby byli istotami myślącymi, a nie istotami odbijającymi jedynie myśli innych ludzi. UCO1/92 301.1

Zamiast ograniczania swoich studiów wyłącznie do tego, co powiedzieli lub napisali ludzie, niechże studenci zostaną skierowani do źródeł prawdy, której można szukać w przyrodzie i objawieniu. Niech rozmyślają o wielkich sprawach powinności i losu ludzkiego, a umysły wzmocnią się i osiągną szersze perspektywy. Zamiast wykształconych mizeraków, uczelnie mogą wypuszczać ludzi silnych w myśleniu i działaniu, ludzi, którzy są panami, a nie niewolnikami okoliczności, łudzi, którzy posiadają szeroki światopogląd, czystość myśli i odwagę przekonań. — Education 17.18 (1903). UCO1/92 301.2

Prawdziwe wykształcenie rozwija charakter — Kształcenie i ćwiczenie młodzieży to dzieło bardzo ważne i uroczyste. Pierwszorzędnym celem powinno być właściwe rozwijanie charakteru, aby każdy mógł zastać należycie przygotowany do podjęcia obowiązków obecnego życia i w końcu wkroczyć do przyszłego, nieśmiertelnego życia. Wieczność pokaże w jaki sposób praca ta była wykonywana. Gdyby duchowni i nauczyciele potrafili w pełni odczuć swoją odpowiedzialność, ujrzelibyśmy inny obraz rzeczy w tym świecie. Ale niestety mają oni zbyt wąskie poglądy i zamierzenia. Nie zdają sobie w pełni sprawy z ważności wykonywanej przez siebie pracy i jej wyników. — Testimonies for the Church IV, 418 (1880). UCO1/92 301.3

Największą wartością jest budowanie charakteru — Studenci (w pewnej szkole w Avendal) pracują mozolnie i wytrwale. Uzyskują przez to odpowiednią tężyznę i zdrowy system nerwowy. Na tym polega właściwe kształcenie, które sprawi, że z naszych szkół wyjdzie młodzież, o której nie można będzie powiedziać, że jest słaba i nieudolna, że posiada tylko jednostronne wykształcenie, ale że jest wszechstronnie, fizycznie, umysłowo i moralnie wykształcona. UCO1/92 301.4

Budowniczowie charakteru nie powinni zapominać o położeniu fundamentu, który uczyni wykształcenie sprawą najważniejszą. To wymagać będzie ofiarności, ale koniecznie trzeba to zrobić. Ćwiczenie fizyczne właściwie poprowadzone przygotuje do umysłowego wysiłku. Ale jedno bez drugiego zawsze czyni człowieka nie w pełni doskonałym. Fizyczne obciążenie połączone z wysiłkiem umysłowym utrzymuje umysł i morale człowieka w doskonałym stanie, wobec czego można wykonać o wiele lepszą pracę. W takich warunkach nauczania młodzież opuści nasze szkoły przygotowana do praktycznego życia, zdolna do tego, aby doprowadzić swoje zdolności intelektualne do najwyższego stopnia użyteczności. Ćwiczenia fizyczne i umysłowe muszą zostać ściśle ze sobą połączone, jeśli nasi studenci mają być pełnowartościowymi absolwentami. Opracowywaliśmy ten plan tutaj (w Australii) z pełnym powodzeniem, mimo niedogodności w jakich studenci musieli pracować. — Special Testimonies, Series A 16 (27 sierpień 1895); Testimony to Ministers and Gospel Workers 242. UCO1/92 301.5

Wielu lekceważy zrozumienie prawdziwych zasad — Wielu studentów tak spieszy się z ukończeniem swojego wykształcenia, że nie są zbyt dokładni w tym wszystkim, co podejmują do wykonania. Niewielu posiada odwagę i samokontrolę, aby działać od podstaw. Większość studentów lekceważy zrozumienie prawdziwego celu kształcenia i stąd lekceważy również podjęcie prawidłowego toku działania, aby zabezpieczyć osiągnięcie celu. Podejmują studia matematyczne lub językowe, a lekceważą naukę o wiele bardziej przydatną do szczęścia i powodzenia w życiu. Wielu tych, którzy są w stanie przemierzać ścieżki ziemi wraz z geologiem lub też oglądać niebo wraz z astronomem, nie wykazuje najmniejszego zainteresowania cudownym mechanizmem własnego ciała. Inni są w stanie powiedzieć, ile kości znajduje się w ludzkim ciele i wypisać listę wszystkich jego narządów, a jednak są tak wielkimi ignorantami w sprawie praw rządzących zdrowiem i leczenia chorób, jakby to życie było kontrolowane przez ślepy los, a nie przez ściśle określone i niezmienne prawo. — The Signs of the Times, 29 czerwiec 1882; Fundamentals of Christian Education 71.72. UCO1/92 302.1

Wykształcenie nie dotyczy tylko samego mózgu — Studenci, którzy zdobyli wiedzę z książek, a nie zdobyli wiedzy dotyczącej praktycznego życia i pracy, nie mogą uważać, że zdobyli staranne wykształcenie. Energia, jaka powinna zostać zużyta na wszechstronny rozwój, została zmarnowana. Wykształcenie to nie tylko posługiwanie się samym mózgiem. Praca fizyczna jest ćwiczeniem przydatnym dla młodzieży. Istotna faza kształcenia zostaje zaprzepaszczona, jeśli student nie uczy się jak zaangażować się w użyteczną pracę. — Counsels to Parents, Teachers and Students 307.308 (1913). UCO1/92 302.2

Strona fizyczna i umysłowa powinny być potraktowane na równi — Wiele powiedziano i napisano na temat ważności przygotowania umysłu do wykonywania jak najlepszej pracy. To czasem prowadziło do mniemania, że jeśli intelekt człowieka jest wykształcony i wykazuje wysoki poziom, sam stanie się siłą fizycznej i duchowej strony człowieka i prowadzić będzie do jego całkowitego rozwoju. Czas i doświadczenie pokazały, że to błędne rozumowanie. Widzieliśmy z pewnością mężczyzn i niewiasty, którzy wychodzą jako absolwenci ze szkół, a nie można ich w żaden sposób uważać za zdolnych do zrobienia właściwego użytku z organizmu, jakim Bóg ich obdarzył. Całe ciało przecież jest przeznaczone do działania, a nie do bezczynności. UCO1/92 302.3

Jeśli sił fizycznych nie traktuje się na równi z siłami umysłu, zbyt wielkie obciążenie spada na te ostatnie. Jeśli każda część ludzkiego organizmu nie spełnia swoich zadań w sposób dla niej przeznaczony, siły umysłu nie mogą być wykorzystywane w najwyższej mierze przez jakiś odcinek czasu. Naturalne siły muszą być podporządkowane prawom natury, a zdolności należycie kształcone, aby działały harmonijnie i zgodnie z tymi prawami. Nauczyciele w naszych szkołach nie mogą nie brać pod uwagę jakiegokolwiek z tych szczegółów bez uchylania się od odpowiedzialności. Pycha może zaprowadzić ich do poszukiwania wysokich standardów intelektualnych, żeby studenci mogli pokazać klasę; jednak gdy dochodzi do pokazania solidnej wiedzy — takiej, która ujawnia przygotowanie owych mężczyzn i niewiast do praktycznego życia — okazuje się, że tacy studenci są jedynie częściowo przygotowani do osiągnięcia powodzenia w życiu. Wadliwa edukacja często prowadzi do lekceważącego stosunku do pracy, jaką podejmują. — Testimonies for the Church V, 522 (1889). UCO1/92 303.1

Nie uciekać przed dźwiganiem ciężarów życia — Należy uświadomić młodzież, że wykształcenie służy nie do ochrony przed kłopotami i ciężarami życia, lecz celem jego jest ułatwienie pracy, uczy bowiem lepszych metod i wyższych celów. Uczcie młodzież, że zdobywanie dla siebie zysków nie może być prawdziwym celem życia; należy czcić Stwórcę przez wykonywanie pracy dla społeczeństwa i niesienie pomocy słabszym i nieświadomym. — Education 221.222 (1903). UCO1/92 303.2

Konieczny harmonijny rozwój — Prawidłowe posługiwanie się samym sobą jest najwartościowszą lekcją, jakiej można się nauczyć. Nie można rozpocząć pracy od mózgu i na tym poprzestać lub też uczynić wysiłek fizyczny i na tym się zatrzymać. Musimy uczynić jak najlepszy użytek ze wszystkich części, które składają się na ludzki organizm — z mózgu, kości, mięśni, głowy i serca. — The Youth's Instructor, 7 kwiecień 1898; Sons and Daughters of God 17. UCO1/92 303.3

Ignorancja nie powoduje wzrostu uduchowienia — Młodzi ludzie nie powinni zabierać się do wyjaśniania Pisma Świętego i wykładania proroctw, jeśli nie posiadają znajomości prawd biblijnych, które próbują wyjaśniać innym. Mogą być nie za mocni w podstawowym zakresie wykształcenia i dlatego zawodzą w spełnianiu czegoś dobrego, czegoś co mogliby uczynić gdyby robili dobre postępy w nauce. Ignorancja nie spowoduje wzrostu uduchowienia ani pokory tych, którzy wyznają, że są naśladowcami Chrystusa. Prawdy Słowa Bożego mogą być najlepiej ocenione przez wyrobionego umysłowo chrześcijanina. Chrystus może być najlepiej uwielbiony przez tych, którzy służą mu swoją inteligencją. Wielkim celem wykształcenia jest nabycie zdolności do spożytkowania sił, jakie otrzymaliśmy od Boga w taki sposób, aby jak najlepiej reprezentować religię Słowa Bożego i oddawać chwałę Bogu. — Testimonies for the Church III, 160 (1872). UCO1/92 304.1

Wykształcenie wymaga pracowitości — Nauczyciele powinni prowadzić swoich uczniów do myślenia i wyraźnego zrozumienia prawdy przez nich. To nie wystarcza, gdy nauczyciel wyjaśnia, a student wierzy. Należy wzbudzić zainteresowanie a student powinien zdobyć umiejętność wygłoszenia prawdy własnym językiem, dając w ten sposób dowód tego, że dostrzega jej moc i przyjmuje ją. Poprzez wysiłek żywotne prawdy powinny wywrzeć wrażenie w umyśle. Może to być proces powolny, ale ma on o wiele większą wartość niż szybkie, ale pobieżne przechodzenie nad ważnymi zagadnieniami, bez głębokiego przemyślenia. Bóg oczekuje, że Jego instytucje przewyższą analogiczne w świecie, bo one są Jego przedstawicielstwami. Ludzie naprawdę złączeni z Bogiem pokażą światu, że ktoś większy niż człowiek stoi przy sterze. — Testimonies for the Church VI, 154. UCO1/92 304.2

Trzymać się właściwych drogowskazów — Niech młodzież trzyma się właściwych drogowskazów, które zapewniają bezpieczną wędrówkę. Gdy zbliża się kryzys, który wymaga aktywnych, dobrze rozwiniętych sił fizycznych i otwartości działania umysłu, gdy ma zostać wykonana trudna praca, gdzie każdy argument musi przemówić i z wszelkimi problemami będzie się można rozprawić jedynie poprzez szukanie mądrości u Boga, wtedy młodzież, która nauczyła się pokonywać trudności, przez gorliwą pracę może odpowiedzieć na wezwanie do pracowników słowami: “Oto jestem, poślij mnie”. Niech serca młodych mężczyzn i niewiast okażą się tak czyste jak kryształ. Niech żadna myśl nie okaże się trywialna, ale uświęcona przez cnotę i świętość. Nie wolno im być innymi. Z czystymi myślami dzięki uświęceniu przez Ducha Świętego życie ich może zostać odnowione i uszlachetnione. — Special Testimonies, Series B I, 31.32 (lipiec 1900). UCO1/92 304.3

Istotne jest ukształtowanie właściwych przyzwyczajeń — Młodzież powinna starać się stawiać sobie wysokie cele, mając na uwadze plany życiowe. Stosujcie w różnych sprawach życiowych normy, jakie przedstawia Słowo Boże. Jest to pozytywna powinność chrześcijańska, a powinno to być także waszą przyjemnością. Szanujcie samych siebie, ponieważ jesteście drogo odkupioną własnością Chrystusa. UCO1/92 305.1

Powodzenie w kształtowaniu właściwych przyzwyczajeń, postęp w tym, co szlachetne i sprawiedliwe da wam wpływ, który wszyscy docenią. Żyjcie dla wszystkich, a nie dla samych siebie. UCO1/92 305.2

Jeśli wasze motywy są czyste i niesamolubne, jeśli zawsze rozglądacie się za pracą, którą ktoś musi zrobić, jeśli jesteście zawsze w pogotowiu, wykazując zainteresowanie i spełniając dobre uczynki, jesteście ludźmi nieświadomie budującymi swój własny pomnik. Tak wygląda praca, do której Bóg wzywa wszystkie dzieci i młodzież. — Special Testimonies, Series B I, 32 (lipiec 1900). UCO1/92 305.3

Własne utrzymanie ważną stroną przy zdobywaniu wykształcenia — Wielu uczniów zdobyłoby w swoim wykształceniu coś bardzo cennego, gdyby sami zarabiali na swoje utrzymanie. Zamiast zaciągać długi lub być zależną od rodziców, młodzież obojga płci powinna polegać na własnych siłach. W ten sposób poznają wartość pieniądza, czasu i energii, ocenią dogodne sposobności do zarabiania, unikną pokus leniwego życia przez marnotrawienie czasu, sił i pieniędzy. Zapoznani z zagadnieniem oszczędzania i pilności, samozaparciem i gospodarnością, posiądą najskuteczniejszą broń w walkach życiowych. Samowystarczalność, jaką zdobędą uczniowie, uchroni uczelnie przed długami, z którymi się borykają, a które paraliżują pożyteczne poczynania. — Education 221 (1903). UCO1/92 305.4

Wykształcenie wpływa na strukturę społeczną — Na całym świecie społeczeństwa znajdują się w stanie nieuporządkowania, a gruntowne przekształcenie jest bardzo pożądane. Wykształcenie dane młodzieży powinno wpłynąć na przebudowę całej struktury społecznej. — The Ministry of Healing 406 (1905). UCO1/92 305.5

Nauka trwa przez całe życie — W szkole Chrystusa studenci nigdy nie otrzymują świadectwa ukończenia szkoły. Wśród uczniów są i młodzi i starzy. Ci, którzy poddali się wskazaniom boskiego Nauczyciela, stale wzrastają w mądrości, doskonałości i szlachetności duszy i w ten sposób zostają przygotowani do wstąpienia do wyższej szkoły, gdzie postęp będzie trwał wiecznie. — Counsels to Parents, Teachers and Students 51 (1913). UCO1/92 305.6

Właściwa ambicja — Droga młodzieży, jakie są wasze cele i zamierzenia w życiu? Czy jesteście ambitni, by się kształcić, zyskać dobre imię i pozycję w świecie? Czy pielęgnujecie myśli, których nie śmiecie wykazać, żebyście mogli któregoś dnia stanąć na szczycie intelektualnej wielkości i żebyście mogli siedzieć w szacownych zgromadzeniach prawodawczych i pomagać w ustanawianiu praw dla narodu? Nie ma oczywiście nic złego w takich aspiracjach. Każdy z was może stawiać sobie cel. Każdy jest zadowolony nie z byle jakich osiągnięć. Mierzcie wysoko i nie szczędźcie żadnego trudu w osiąganiu wysokiego poziomu. — The Review and Herald, 19 sierpień 1884; Fundamentals of Christian Education 82. UCO1/92 306.1

Najbardziej wartościowa wiedza — Niech młodzież posuwa się naprzód tak szybko jak tylko można w zdobywaniu wiedzy... Gdy się uczy, wpajajcie jej swoją wiedzę. W ten sposób umysły nabędą siły i zdyscyplinowania. Stopień pożyteczności jest tym, co określa wartość wykształcenia. Spędzanie długiego czasu na studiowaniu, bez żadnego wysiłku w kierunku przekazywania tego, co zostało zdobyte, często dowodzi raczej, że istnieją przeszkody niż pomoc w kierunku rzeczywistego rozwoju. Zarówno dom jak i szkoła powinny być dla ucznia instytucjami, gdzie uczyć się będzie jak przekazywać zdobytą wiedzę. Jakie by nie było jego powołanie, ma pozostać jednocześnie uczniem i nauczycielem przez całe swoje życie. — The Ministry of Healing 402 (1905). UCO1/92 306.2

Najwartościwszym wykształceniem do zdobycia dla naszej młodzieży w obecnym czasie jest to, które przygotuje ją do wstąpienia do szkoły wyższego stopnia w niebie i nauczy jak objawiać wolę Bożą światu. — The Review and Herald, 24 październik 1907; Fundamentals of Christian Education 512. UCO1/92 306.3

Wiedzą, która ma znaczenie, jest wiedza o Bogu i o Tym, którego On posłał. UCO1/92 306.4

Każde dziecko i każdy młody człowiek powinien posiąść wiedzę o samym sobie. Powinien zrozumieć swoje fizyczne istnienie, jakie dzięki Bogu zostało mu dane, jak też prawa rządzące zdrowiem ludzkim. Wszystko powinno być solidnie ugruntowane poprzez wykształcenie. Młodzi mężczyźni i niewiasty powinni także nauczyć się różnych umiejętności potrzebnych do spełniania codziennych obowiązków życiowych. Powinno to być dodatkowym szkoleniem i praktycznym doświadczeniem na różnych odcinkach pracy misyjnej. — The Ministry of Healing 402 (1905). UCO1/92 306.5

“Jaki uniwersytet może się z tym równać?” — “Bliski jest wielki dzień Pański”... i cały świat musi zostać powiadomiony o tym. Tysiące młodych ludzi powinno poświęcić się tej pracy, zdobywszy takie przygotowanie, na jakie ich było stać. UCO1/92 306.6

Nie ma żadnej innej pracy, w której młodzi ludzie otrzymaliby obfitsze błogosławieństwa, jak praca ewangelisty. Wszyscy, którzy poświęcają się tej służbie... są współpracownikami aniołów, a co więcej, są narzędziami, za pomocą których aniołowie spełniają swoją misję na ziemi. Aniołowie przemawiają ich głosem i pracują ich rękami. W ten sposób, współpracując z istotami niebieskimi, pracownicy ziemscy zdobywają cenne doświadczenia i wykształcenie. Jaki uniwersytet jest w stanie temu dorównać? — Education 270.271 (1903). UCO1/92 307.1

Zaszczepianie wiedzy jest nieodzowne — Pełne wykształcenie wymaga, aby studenci mieli czas na wykonywanie pracy ewangelizacyjnej — czas na to, aby zapoznali się z duchowymi potrzebami rodzin w środowisku, w jakim się obracają. Nie powinno się na nich wkładać tak wiele obowiązków związanych z nauką, żeby nie mieli czasu na spożytkowanie wiedzy, jaką zdobyli. Powinno się ich zachęcać do podejmowania pracy ewangelizacyjnej wśród ludzi tkwiących w błędach, do zapoznania się z nimi i zaniesienia im prawdy. Praca w pokorze, w poszukiwaniu mądrości od Chrystusa, w modlitwie i czuwaniu sprawi, że będą oni mogli dać innym tę wiedzę, która ubogaciła ich życie. — Counsels to Parents, Teachers and Students 545.546 (1913). UCO1/92 307.2