Cudowna Boża łaska

Czyni nas świętymi, 22 kwiecień

“Świętymi bądźcie, bom Ja jest święty, Pan, Bóg wasz”. 3 Mojżeszowa 19,2. CBL 120.1

Świętość to nie uniesienie: to wewnętrzne poddanie się woli Bożej; to prowadzenie życia zgodnego z każdym słowem wychodzącym z ust Bożych; to wypełnienie woli naszego niebieskiego Ojca; to pokładanie ufności w Nim w czasie prób, tak w ciemnościach nocy, jak w świetle dnia; to prawdziwe, niepozorne kroczenie z wiarą; to poleganie z niekwestionowaną ufnością na Bogu i Jego miłości. — Działalność apostołów 32. CBL 120.2

Pobudki serca naszego są złe i nie potrafimy ich zmienić. (...) Wykształcenie, kultura, ćwiczenie woli i wszystkie ludzkie wysiłki mają swoje właściwe znaczenie, tutaj jednak są bezsilne. Choć mogą wprowadzić zewnętrzną poprawę obyczajów, to jednak serca odrodzić nie zdołają: nie mogą oczyścić źródeł życia — utajonych motywów naszego działania. Musi to być moc działająca od wewnątrz — nowe życie pochodzące z góry, zanim człowiek może doznać przemiany od grzechu do świętości. Mocą tą jest Chrystus. Jedynie Jego łaska potrafi ożywić martwe władze duszy i pociągnąć ją do Boga, do świętości. — Droga do Chrystusa 17-18. CBL 120.3

Nikt z ludzi nie dziedziczy świętości ani nie otrzymuje jej w darze od drugiego człowieka. Świętość jest darem Bożym przez Chrystusa. Ci, którzy przyjmują Zbawiciela, stają się dziećmi Bożymi. Są duchowymi dziećmi Boga, narodzonymi na nowo, odnowionymi w sprawiedliwości i prawdziwej świętości. Ich umysły zostają przemienione. Wyraźnie dostrzegają wieczną rzeczywistość. Zostają adoptowani do Bożej rodziny i stają się podobni do Boga, przemienieni przez Ducha Świętego z chwały w chwałę. Niegdyś na pierwszym miejscu stawiali miłość własną, a teraz miłość do Boga i Chrystusa. (...) Przyjęcie Chrystusa jako swojego Zbawiciela i naśladowanie Go w wyrzeczeniach — oto tajemnica świętości. — S.D.A. Bible Commentary VI, 1117 [Biblijny komentarz 396]. CBL 120.4

Zapominając to, co za nami, dążmy naprzód drogą do nieba. Nie zaniedbujmy żadnej okazji, która może uczynić nas bardziej użytecznymi w służbie Bożej. Wówczas jak złota nić świętość będzie znaczyć nasze życie, a aniołowie, widząc nasze poświęcenie, będą powtarzać obietnicę: “Sprawię, że śmiertelnik będzie rzadszy niż szczere złoto, a człowiek niż złoto z Ofiru”. Izajasza 13,12. Całe niebo raduje się, kiedy słaby, błądzący człowiek poddaje się Jezusowi i staje się podobny do Niego. — Messages to Young People 108 [Poselstwo do młodzieży 81]. CBL 120.5