Cudowna Boża łaska

112/366

Daje życie duszy, 21 kwiecień

“Kto napije się wody, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu”. Jana 4,14. CBL 119.1

Każdy, kto gasi swoje pragnienie przy źródłach tego świata, znowu zapragnie. Wszędzie przejawia się niezadowolenie ludzi, ponieważ każdy człowiek tęskni za czymś, co by zaspokoiło potrzebę jego duszy. Jest tylko Jeden, który może sprostać temu pragnieniu. “Pragnieniem wszystkich narodów” i potrzebą świata jest Chrystus. Łaska Boga, której tylko On sam udziela, jest wodą życia, oczyszczającą i pokrzepiającą duszę. CBL 119.2

Jezus nie propaguje idei, że jeden łyk wody życia wystarczy temu, kto ją pije. Ten, kto chociaż raz zakosztował miłości Chrystusa, stale będzie jej pragnął, a nie będzie już szukać niczego innego. Bogactwa, zaszczyty i przyjemności tego świata nie będą go pociągać. Stałym zawołaniem jego serca będzie: Więcej Ciebie! A Ten, który objawił duszy ludzkiej jej potrzebę, czeka, by zaspokoić jej głód i pragnienie. Chociaż zawiodą wszelkie ludzkie źródła i rachuby; chociaż cysterny opróżnią się, a zbiorniki wody wyschną, ale nasz Odkupiciel pozostanie niewyczerpanym źródłem. Możemy pić bez ustanku, a każdy znajdzie dopływ świeżej wody. Każdy, w kim zamieszkał Chrystus, nosi w sobie źródło błogosławieństwa (...). Z tej studni może czerpać siłę i łaskę, wystarczające dla zaspokojenia wszystkich jego potrzeb. — Życie Jezusa 126-127. CBL 119.3

Ten, kto pije wodę życia, staje się sam źródłem życia. Odbiorca staje się dawcą. Łaska Chrystusa w duszy człowieka jest jak źródło bijące na pustyni, które odświeża wszystkich i nakłania znajdujących się blisko zagłady do skosztowania wody życia. — Życie Jezusa 133. CBL 119.4

Woda, o której mówił Chrystus, oznacza objawienie Jego łaski zawarte w Jego Słowie. (...) Łaskawa obecność Chrystusa w Jego Słowie zawsze przemawia do duszy, przedstawiając Go jako studnię żywej wody niosącej nasycenie pragnącemu. Naszym przywilejem jest mieć żywego, zawsze obecnego Zbawiciela. On jest źródłem duchowej mocy wszczepionej w nas, a Jego wpływ będzie się przejawiał w słowach i czynach, odnawiając wszystkich w naszym otoczeniu, wzbudzając w nich pragnienia i aspiracje siły i czystości, świętości i pokoju oraz radości, która nie niesie ze sobą smutku. Taki jest rezultat zamieszkania Zbawiciela w nas. — S.D.A. Bible Commentary V, 1134 [Biblijny komentarz 294]. CBL 119.5