Historia zbawienia

W mocy Ducha Świętego

Żydzi byli rozproszeni wśród niemal wszystkich narodów i mówili rozmaitymi językami. Przybyli do Jerozolimy z odległych stron, zamieszkali tu czasowo, aby wziąć udział w uroczystościach i w obrzędach religijnych, jakie się wtedy odbywały. Zgromadzeni używali wszystkich znanych języków. Ta rozmaitość języków stanowiła wielką przeszkodę w pracy sług Chrystusa — uczniowie nie mogli głosić Jego nauk w innych częściach świata. Fakt, że Bóg uzupełnił braki apostołów w tak cudowny sposób, był dla ludzi najbardziej przekonującym dowodem, że świadectwo świadków Jezusa było prawdziwe. Duch Święty uczynił dla nich to, czego sami nie dokonaliby przez całe życie. Teraz mogli rozpowszechniać prawdę ewangelii wszędzie, władając doskonałe językami ludzi, wśród których pracowali. Ten cudowny dar był największym dowodem, jaki mogli dać światu, że otrzymane zlecenie nosi na sobie pieczęć niebios. HZ 149.1

“A przebywali w Jerozolimie Żydzi, mężowie nabożni, spośród wszystkich ludów, jakie są pod niebem; gdy więc powstał ten szum, zgromadził się tłum i zatrwożył się, bo każdy słyszał ich mówiących w swoim języku. I zdumieli się, i dziwili, mówiąc: Czyż oto wszyscy ci, którzy mówią, nie są Galilejczykami? Jakże więc to jest, że słyszymy, każdy z nas, swój własny język, w którym urodziliśmy się?” Dzieje Apostolskie 2,5-8. HZ 149.2

Wściekłość ogarniała kapłanów i przywódców ludu na widok tak cudownego objawienia, o którym wieść rozeszła się po całej Jerozolimie i okolicy, lecz nie ważyli się okazać swej złości ze strachu, by nie ściągnąć na siebie nienawiści ludu. Wydali Mistrza na śmierć, a oto stoją Jego słudzy, nieuczeni mężowie galilejscy, którzy wskazują na cudowne wypełnienie się proroctw i głoszą nauki Chrystusa we wszystkich używanych wówczas językach. Z zapałem opowiadają o cudownych dziełach Zbawiciela i głoszą plan zbawienia przez łaskę i ofiarę Syna Bożego. Słowa apostołów przekonywały i nawracały tysiące słuchaczy. Przesądy wszczepione przez kapłanów były wprost wymiatane z umysłów i przyjmowano czyste nauki Słowa Bożego. HZ 149.3