Historia zbawienia

8/230

Ostrzeżenie Adama i Ewy

Bóg zebrał zastępy anielskie, aby podjąć kroki mające na celu odparcie grożącego pierwszym ludziom ataku zła. Na naradzie uchwalono, aby aniołowie odwiedzili raj i ostrzegli Adama przed grożącym mu niebezpieczeństwem. Dwóch aniołów udało się szybko na ziemię. Święta para przyjęła ich w radosnej niewinności, wyrażając wdzięczność Stwórcy za obfitość Jego darów. Wszystko przeznaczone było dla ich użytku i radości, wszystko wyglądało na mądrze dostosowane do ich potrzeb. Ale ponad wszelkie błogosławieństwa cenili sobie obecność Syna Bożego i świętych aniołów. Przy każdych odwiedzinach mieli dużo do opowiadania o odkryciu nowych uroków otaczającej ich rajski dom przyrody oraz pytali o rzeczy, których jeszcze nie rozumieli. HZ 18.3

Aniołowie chętnie i uprzejmie udzielali wyjaśnień. Opowiedzieli im też smutną historię buntu i upadku szatana. Wyraźnie zaznaczyli, że pośrodku raju mieści się drzewo znajomości dobrego i złego — probierz posłuszeństwa i miłości do Boga. Poinformowali, że szczęście i chwała świętych aniołów również zależy od posłuszeństwa. Mogą, tak jak ludzie, przestrzegać prawa Bożego i być niewymownie szczęśliwi albo nie przestrzegać go, stracić swoją pozycję i wpaść w bezgraniczną rozpacz. HZ 18.4

Powiedzieli Adamowi i Ewie, że Bóg nie zmusza ich do posłuszeństwa, że nie pozbawia ich możliwości działania przeciwko Jego woli — są istotami moralnymi, z wolną wolą i mogą być posłuszni lub nieposłuszni. Istnieje tylko jeden zakaz, jaki Bóg przed nimi postawił; jeżeli przekroczą wolę Bożą, z pewnością umrą. Powiedzieli, że najbardziej wywyższony anioł, najbardziej zbliżony stanowiskiem do Chrystusa, odmówił posłuszeństwa prawu obowiązującemu z rozkazu Boga wszystkie niebiańskie istoty i że bunt ten spowodował wojnę w niebie. W wyniku walki buntownik został strącony, a wraz z nim wszyscy jego zwolennicy sprzeciwiający się autorytetowi Jahwe. Jest on teraz nieprzyjacielem wszystkiego, co dotyczy Boga lub Jego umiłowanego Syna. HZ 18.5

Aniołowie przestrzegli ludzi, że szatan zamierza wyrządzić im krzywdę i że powinni mieć się na baczności. Mogą zetknąć się z wrogiem, który jednak nie będzie mógł im zaszkodzić, jeżeli będą posłuszni Bożemu poleceniu. W razie potrzeby każdy anioł z nieba przyjdzie im z pomocą, by nie doznali szkody. Jeżeli natomiast będą nieposłuszni Bogu, szatan będzie miał zawsze prawo dokuczać im, wprawiać ich w zakłopotanie i niepokoić. Jeśli w obliczu pierwszych insynuacji szatana pozostaną nieugięci, będą bezpieczni jak aniołowie w niebie. Jeżeli ulegną kusicielowi, Ten, który nie oszczędził wspaniałych aniołów, nie oszczędzi i ludzi — poniosą karę za swe przestępstwo. Prawo Boże jest bowiem tak święte jak sam Bóg, który wymaga od wszystkich na niebie i na ziemi całkowitego posłuszeństwa. HZ 19.1

Aniołowie przestrzegali Ewę, aby podczas swych zajęć nie odłączała się od męża, gdyż może zetknąć się z upadłym wrogiem. Jeśli oddalą się od siebie, będą w większym niebezpieczeństwie niż wtedy, gdy będą razem. Aniołowie nakazywali, aby ściśle przestrzegali wskazówek Bożych dotyczących drzewa znajomości dobrego i złego. Bezpieczeństwo tkwi w doskonałym posłuszeństwie — wróg nie będzie wtedy w stanie ich zwieść. Bóg nie pozwoli, aby szatan ustawicznie kusił świętą parę. Mógł mieć do nich dostęp tylko przy drzewie znajomości dobrego i złego. HZ 19.2

Adam i Ewa zapewniali aniołów, że nie przestąpią nigdy Bożego polecenia, gdyż posłuszeństwo woli Bożej sprawia im największą radość. Aniołowie połączyli się z Adamem i Ewą w głośnym śpiewie rozbrzmiewającym po raju i unoszącym się w górę. Szatan słyszał dźwięki radosnego hymnu ku czci Ojca i Syna. Jeszcze bardziej wzmogły one jego zazdrość, nienawiść i złość. Kolejny raz wyraził przed swymi zwolennikami chęć skłonienia Adama i Ewy do nieposłuszeństwa, aby natychmiast ściągnąć na nich gniew Boży. Marzył, by ich pochwalne pieśni przemieniły się w wyrazy przekleństwa i nienawiści wobec Stwórcy. HZ 19.3