Historia zbawienia

Daremny sprzeciw

Szatan i jego aniołowie zaciemnili umysły Żydów, pobudzając przywódców ludu do odebrania Zbawicielowi życia. Posłano przedstawicieli, aby przywiedli Chrystusa. Gdy wysłańcy zbliżyli się do Niego, stanęli zdziwieni. Zobaczyli, jak wielkie współczucie i wielką litość okazywał Nauczyciel przy zetknięciu z ludzką biedą. Słyszeli, jak miłosiernie i czule przemawiał, pocieszając słabych i cierpiących. Słyszeli również, z jaką mocą gromił potęgę szatana, rozkazując mu uwalniać opętanych. Przysłuchiwali się słowom mądrości wypływającym z Jego ust i, oczarowani, nie zdobyli się na pojmanie Jezusa. Wrócili do kapłanów i starszych bez Niego. HZ 123.3

Gdy ich zapytano: “Dlaczego nie przyprowadziliście go?” (Jana 7,45), opowiedzieli o cudach, jakie widzieli, o świętych słowach mądrości, miłości i znajomości, jakie słyszeli, i zakończyli słowami: “Nigdy jeszcze człowiek tak nie przemawiał, jak ten człowiek mówi”. Jana 7,46. Starsi i kapłani oskarżyli wysłańców, że ich zwiedziono, więc niektórzy urzędnicy zawstydzili się, że nie pojmali Jezusa. Kapłani szydzili, pytając, czy któryś z książąt uwierzył w Niego. Widziałam, że wielu znaczących przywódców i nauczycieli wierzyło w Jezusa, lecz szatan wstrzymywał ich od jawnego wyznania — obawiali się wzgardy ludzkiej bardziej niż Boga. HZ 124.1

Przebiegłość i nienawiść szatana nie zniszczyły dotąd planu zbawienia. Zbliżał się czas zakończenia misji Jezusa. Szatan ze swymi aniołami naradzali się wspólnie i postanowili pobudzić przeciwko Chrystusowi Jego własny lud, aby z uporem wołał o krew swego Zbawiciela i dał upust okrucieństwu i szyderstwu. Liczyli na to, że Chrystus sprzeciwi się takiemu postępowaniu i nie zdoła zachować pokory i łagodności. HZ 124.2

Podczas gdy szatan układał swe plany, Chrystus otwarcie mówił uczniom o cierpieniach, przez jakie będzie musiał przejść — że będzie ukrzyżowany i że trzeciego dnia zmartwychwstanie. Lecz umysły uczniów były przyćmione i nie mogli tego zrozumieć. HZ 124.3