Historia zbawienia

Nikt nie musi ulec zwiedzeniu

Nikt nie musi dać się zwieść kłamliwym sztuczkom spirytyzmu. Bóg udzielił światu dostatecznej ilości światła, aby mógł dostrzec zasadzkę. Gdyby nawet nie było innych dowodów, chrześcijanom powinno wystarczyć to, że duchy te nie robią różnicy między sprawiedliwością a grzechem, między najszlachetniejszymi i najczystszymi apostołami Chrystusa a najgorszymi sługami szatana. Przedstawiając najpodlejszych ludzi jako znajdujących się w niebie i bardzo wywyższonych, szatan w istocie kieruje do świata takie poselstwo: bez względu na to, czy jesteś bezbożny, czy nie, czy wierzysz Bogu i Biblii, czy nie, żyj, jak ci się podoba — niebo i tak jest twoje. HZ 244.1

Na tym nie koniec. Kłamliwe duchy przedstawiają apostołów przeczących naukom, które ci pisali pod wpływem Ducha Świętego, żyjąc na ziemi. Duchy te zaprzeczają, że Biblia jest boskiego pochodzenia. W ten sposób rujnują fundamenty chrześcijańskiej nadziei, gasząc światło, które wskazuje drogę do nieba. HZ 244.2

Szatan chce, aby świat uwierzył, że Biblia jest tylko fikcją lub przynajmniej księgą przydatną ludzkości w jej początkowym okresie, ale teraz lekceważoną i że należy odrzucić ją jako przestarzałą. Słowo Boże chce zastąpić objawieniami spirytystycznymi. To droga całkowicie pod jego kontrolą. W ten sposób może przywieść świat do wiary w to, co zechce. Księgę, która ma sądzić jego i jego naśladowców, usuwa w cień, a Zbawiciela świata przedstawia jako pospolitego człowieka. HZ 244.3

Straż rzymska czuwająca u grobu Jezusa rozpowszechniła kłamliwą wiadomość podsuniętą przez kapłanów i starszych, aby zaprzeczyć Jego zmartwychwstaniu. Podobnie ci, którzy wierzą w objawienia spirytystyczne, chcą wykazać, że nie ma nic cudownego w życiu naszego Zbawiciela. Usuwają w ten sposób Chrystusa na bok, a na pierwsze miejsce wysuwają swoje cuda, oświadczając, że przewyższają one dzieło Zbawiciela. Prorok Izajasz mówi: “A gdy wam będą mówić: Radźcie się wywoływaczy duchów i czarowników, którzy szepcą i mruczą, to powiedzcie: Czy lud nie ma się radzić swojego Boga? Czy ma się radzić umarłych w sprawie żywych? A co dotyczy zakonu [prawa] i objawienia: Jeżeli tak nie powiedzą, to nie zabłyśnie dla nich jutrzenka”. Izajasza 8,19-20. HZ 244.4

Gdyby ludzie przyjęli tę prawdę, że umarli o niczym nie wiedzą, tak jasno wyłożoną w Piśmie Świętym, dostrzegliby w zasadach i objawieniach spirytyzmu działanie szatana, jego moc oraz znaki i kłamliwe cuda. Zamiast porzucić tę przyjemną rozrywkę i zaniechać umiłowanego grzechu, ludzie zamykają oczy na światło i pędzą ku zgubie, nie zważając na przestrogi, a szatan wikła ich w swe sidła i bierze w niewolę, “ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, która mogła ich zbawić. I dlatego zsyła Bóg na nich ostry obłęd, tak iż wierzą kłamstwu”. 2 Tesaloniczan 2,10-11. HZ 245.1

Sprzeciwiający się naukom spirytyzmu opierają się nie tylko ludziom, ale i szatanowi, i jego aniołom. Podjęli walkę nie tylko ze zwierzchnościami i mocami, ale i ze złymi duchami, które są wysoko. Szatan nie ustąpi nawet o centymetr z zagarniętego terenu, chyba że posłowie niebiescy usuną go stamtąd swoją mocą. Lud Boży powinien wystąpić przeciwko niemu jak nasz Mistrz ze słowami: “Napisano”. Mateusza 4,4. Szatan cytuje Pismo Święte także dziś, podobnie jak za dni Chrystusa, i fałszuje Jego nauki, aby popierać swoje kłamstwa. Lecz wyraźne świadectwo Biblii dostarczy nam w tej walce skutecznego oręża. HZ 245.2

Kto chce ostać się w niebezpiecznym czasie, musi należycie rozumieć świadectwa Pisma Świętego co do natury ludzkiej i stanu, w jakim znajdują się umarli, gdyż w niedalekiej przyszłości wielu może się spotkać z duchami diabelskimi zjawiającymi się pod postacią umiłowanych krewnych lub przyjaciół, głoszącymi niebezpieczne herezje. Goście ci będą apelować do naszych najtkliwszych uczuć i będą dokonywać cudów dla potwierdzenia swych wywodów. Musimy być gotowi przeciwstawić im biblijne prawdy, że umarli nic nie wiedzą i że ci, którzy się zjawiają, są duchami diabelskimi. HZ 245.3

Szatan od dawna przygotowywał się do ostatecznego zwiedzenia świata. Fundament pod swoje dzieło założył wtedy, gdy zaprzeczył w raju: “Na pewno nie umrzecie, (...) gdy tylko zjecie z niego, otworzą się wam oczy i będziecie jak Bóg znający dobro i zło”. 1 Mojżeszowa 3,4-5. Krok za krokiem przygotowywał drogę mistrzowskiemu zwiedzeniu przez rozwój spirytyzmu. Jeszcze nie osiągnął całkowicie swojego zamiaru, ale osiągnie go w ostatecznym czasie, gdy cały świat wpadnie w sidła jego zwiedzenia. Uśpi go głęboko w niebezpiecznej pewności, z której obudzi się dopiero wtedy, gdy wylany zostanie gniew Boży. HZ 245.4