Historia zbawienia

Światło przenika do Anglii i Szkocji

Kiedy Luter otworzył przed narodem niemieckim zamkniętą dotychczas dla niego Biblię, William Tyndale, prowadzony przez Ducha Świętego, uczynił to samo w Anglii. Pilny badacz Pisma Świętego bez bojaźni głosił swe przekonania o prawdzie, twierdząc, że wszystkie nauki Kościoła powinny być poddane próbie Słowa Bożego. Jego dociekliwa cierpliwość wywołała wielką opozycję ze strony papistów. Jeden z katolickich uczonych, który wdał się z nim w dyskusję, zawołał: “Lepiej, żebyśmy pozostali bez prawa Bożego niż bez papieskiego”. Tyndale odpowiedział: “Pogardzam papieżem i całym jego prawem. Jeśli Bóg daruje mi życie, za kilka lat postaram się o to, aby oracz idący za pługiem więcej wiedział o Piśmie Świętym niż ty”. HZ 214.4

Tyndale przystąpił do pracy. Zdawało się, że cała Anglia wystąpiła przeciwko, więc postanowił szukać schronienia w Niemczech. Tu rozpoczął drukowanie angielskiego Nowego Testamentu. Wkrótce gotowe były trzy tysiące egzemplarzy. W tym samym roku wydrukowano nowe wydanie. Marzenie Tyndale'a — dać ludziom Pisma Nowego Testamentu w ojczystym języku — zostało zrealizowane. HZ 215.1

Za swą wiarę Tyndale poniósł męczeńską śmierć. Przygotowany przez niego oręż umożliwił innym żołnierzom prowadzenie walki przez wszystkie wieki, aż do naszych czasów. HZ 215.2

I w Szkocji ewangelia znalazła swego szermierza — był nim Jan Knox. Reformator ten nie obawiał się ludzi. Płomienie męczeństwa wybuchające wokół niego pobudzały jeszcze bardziej jego bezgraniczną gorliwość. Choć topór zawisł nad jego głową, twardo stał na stanowisku, tępiąc swymi ciosami bałwochwalstwo. Modlił się i walczył w imieniu Pańskim, aż Szkocja zdobyła wolność religijną. HZ 215.3

W Anglii Latimer głosił z kazalnicy, że Biblię należy czytać w języku ojczystym. Mówił, że autorem Pisma Świętego jest sam Bóg, że właśnie w Piśmie Świętym zawarta jest moc i wieczność jej Autora. “Nie masz króla, cesarza, sędziego czy władcy (...) wszyscy zobowiązani są słuchać Jego Świętego Słowa. Nie szukajmy żadnych bocznych dróg, niech nas Słowo Boże prowadzi; nie chodźmy drogami naszych przodków ani nie szukajmy tego, czego oni szukali, ale czyńmy to, co oni powinni byli czynić”. HZ 215.4

Wierni przyjaciele Tyndale'a, Barnes i Frith, powstali w obronie prawdy. Za nimi poszli Ridleys, Cranmer. Przywódcami reformacji angielskiej byli ludzie uczeni, większość z nich cieszyła się wielkim uznaniem w Kościele rzymskim dzięki swej gorliwości i pobożności. Do wystąpień przeciwko papieżowi dochodziło w efekcie rozpoznania błędów stolicy papieskiej. Znajomość “tajemnicy nieprawości” dawała im większą moc do jej zwalczania. HZ 215.5

Zasadą propagowaną przez Tyndale'a, Fritha, Latimera i Ridleysa był autorytet Boga i wystarczalność Pisma Świętego. Odrzucali oni władzę papieża, soborów, ojców Kościoła i królów w rządzeniu sumieniami ludzkimi w sprawach wiary i religii. Biblia była wzorem i z nią porównywali wszystkie nauki i wierzenia. Wiara w Boga i Jego Słowo podtrzymywała świętych mężów w drodze na stos. HZ 215.6