Historia zbawienia

Uwolnieni przez anioła

Apostołów aresztowano i uwięziono, a Sanhedryn zebrał się, aby rozpatrzyć ich sprawę. Powołano dodatkowo wielką liczbę uczonych i naradzano się, co należy uczynić z ludźmi, którzy zakłócali spokój. “Ale anioł Pański otworzył w nocy drzwi więzienia i wyprowadziwszy ich, rzekł: Idźcie, a wystąpiwszy, głoście ludowi w świątyni wszystkie te słowa, które darzą życiem. Usłyszawszy to, weszli z brzaskiem dnia do świątyni i nauczali”. Dzieje Apostolskie 5,19-21. HZ 156.3

Apostołowie zjawili się wśród wierzących i opowiedzieli, jak anioł wyprowadził ich z więzienia, mimo że pilnowały ich oddziały straży, i jak polecił im podjąć dzieło, które zostało przerwane przez kapłanów i starszych. Bracia bardzo się cieszyli i dziwili. HZ 156.4

Tymczasem kapłani i książęta uchwalili na Radzie, że apostołów należy postawić w stan oskarżenia za wichrzycielstwo, zarzucić im zamordowanie Ananiasza i Safiry (zobacz Dzieje Apostolskie 5,1-11) oraz spiskowanie w celu pozbawienia kapłanów władzy, a następnie wydać wyrok skazujący ich na śmierć. Byli pewni, że podburzony tłum weźmie sprawę w swoje ręce i postąpi z apostołami tak, jak postąpił z Jezusem. Zauważyli jednak, że wielu ludzi, chociaż nie przyjmowało nauk Jezusa Chrystusa, miało dość samowolnych rządów żydowskich władz i pragnęło zdecydowanych zmian. Obawiali się, że jeśli te osoby zainteresują się nauką apostołów i ją zaakceptują, uznając tym samym Jezusa za Mesjasza, wtedy gniew całego narodu skieruje się przeciwko kapłanom i zostaną pociągnięci do odpowiedzialności za zamordowanie Jezusa. Postanowili więc podjąć działania, aby temu zapobiec. Posłali więc po więźniów, żeby przyprowadzono ich przed sąd. Jakże bardzo się zdziwili, gdy dowiedzieli się, że choć drzwi więzienia były zamknięte i zabezpieczone, a straż stała na swym miejscu, więźniów nigdzie nie znaleziono. HZ 157.1

Wkrótce przyniesiono wiadomość: “Mężowie, których wtrąciliście do więzienia, znajdują się w świątyni i nauczają lud”. Dzieje Apostolskie 5,25. Apostołowie, wyprowadzeni w cudowny sposób z więzienia, nie byli wolni od śledztwa i kary. Jezus powiedział, gdy był z nimi: “I strzeżcie się ludzi, albowiem będą was wydawać sądom”. Mateusza 10,17. Dowodem opieki Boga i Jego obecności było posłanie do więzienia anioła. Teraz zadaniem apostołów było cierpieć dla Jezusa, o którym opowiadali. Naród był tak silnie przekonany o prawdziwości tego, co widział i słyszał, że kapłani i książęta zrozumieli, iż nie da się podburzyć ludu przeciwko apostołom. HZ 157.2