Ze skarbnicy świadectw III

Chrystus w całym Piśmie Świętym

Moc Chrystusa, ukrzyżowanego Zbawiciela, dająca życie wieczne powinna być przedstawiana ludziom. Powinno się im pokazać, że Stary Testament jest taką samą prawdziwą ewangelią w obrazach symbolicznych jak Nowy Testament, rozwijający przed światem jej nieodpartą moc. Nowy Testament nie przynosi żadnej nowej religii, Stary Testament zaś nie jest żadną religią zniesioną czy zastąpioną przez Nowy. Nowy Testament jest jedynie rozwinięciem, dalszym ciągiem Starego Testamentu. SS3 32.3

Abel wierzył w Chrystusa. Tak samo został zbawiony mocą Chrystusa, jak Piotr i Paweł. Enoch był tak samo naśladowcą Chrystusa jak umiłowany uczeń Jezusa, Jan. Enoch prowadził bogobojne życie. Chodził z Bogiem, a potem nie było go, gdyż zabrał go Bóg. Jemu to powierzone zostało poselstwo o drugim przyjściu Chrystusa. “O nich też prorokował siódmy potomek po Adamie, mówiąc: Oto przyszedł Pan z tysiącami swoich świętych, aby dokonać sądu nad wszystkimi”. Judy 1,14. Poselstwo głoszone przez Enocha i przeniesienie proroka do nieba były przekonywającym argumentem dla wszystkich, którzy żyli w jego czasach. Także Matuzalem i Noe mogli tymi dowodami przekonywająco argumentować, że sprawiedliwi mogą być przeniesieni do nieba. SS3 32.4

Ten Bóg, z którym chodził Enoch — to nasz Pan i Zbawiciel, Jezus Chrystus. Był On wówczas światłością świata tak samo jak dzisiaj. Również wtedy ludzie nie byli pozbawieni nauczycieli, którzy uczyli drogi żywota, ponieważ Noe i Enoch byli chrześcijanami. Ewangelia została wyłożona w nakazie podanym w Trzeciej Księdze Mojżesza. Wtedy, tak jak i dzisiaj, wymagane było bezwzględne posłuszeństwo. Najważniejsza jednak jest kwestia zrozumienia znaczenia i doniosłości Słowa Bożego! SS3 33.1

Czasem ktoś może zapytać: Jaki jest powód niedostatecznego życia duchowego w zborze? Odpowiedź brzmi: Pozwalamy naszym myślom dać się odciągnąć od Słowa Bożego. Gdyby to ono było codziennym pokarmem dla duszy, gdyby traktowano je z powagą i czcią, nie byłoby potrzeby bezustannego powtarzania boskich objawień. Przyjmowano by proste oświadczenia Pisma Świętego i zdecydowanie postępowano według nich. SS3 33.2