Ze skarbnicy świadectw III

Pamiętajcie o ubogich

Ze swojego życia powinniśmy wyeliminować wszelkie marnotrawstwo, ponieważ czas, jaki jeszcze mamy do pracy, jest krótki. Wszędzie wokół siebie widzimy niedostatek i cierpienie. Wiele rodzin potrzebuje pożywienia, dzieci wołają o chleb. W domach biedaków brak jest potrzebnych mebli i łóżek. Wielu żyje w nędznych chatach, które są pozbawione całkowicie jakichkolwiek wygód. Płacz i wołanie biedaków wznoszą się ku niebu. Bóg widzi, Bóg słyszy, lecz wielu myśli tylko o sobie. Kiedy bliźni głodują i cierpią nędzę, oni wydają wielkie sumy na zbędne przyjemności i jedzą więcej niż potrzeba. Jakiż rachunek będą musieli zdać ludzie z samolubnie wydawanych, powierzonych im przez Boga, pieniędzy. Co powiedzą na swoje usprawiedliwienie? Kto lekceważy zarządzenia Boga dotyczące ubogich, ten później przekona się, że ograbiał nie tylko bliźnich, ale i Boga, i roztrwonił Jego dobro. SS3 27.3