Ze skarbnicy świadectw III

Łączność z Kościołem w niebie

Kościół Boży na ziemi jest jedno z Kościołem Bożym w niebie. Wierni na ziemi i istoty w niebie, które nigdy nie zgrzeszyły, stanowią jeden Kościół. Każda niebiańska istota bierze udział w zgromadzeniach dzieci Bożych na ziemi, które wielbią Boga i oddają Mu cześć. Na dziedzińcu niebieskim słuchają uważnie świadectw znajdujących się na ziemi świadków Chrystusa, a pieśni hołdu i dziękczynienia wierzących ziemian dźwięczą na przemian z pieśniami nieba. Chwała, cześć i uwielbienie rozbrzmiewają na dworach niebieskich wieszcząc, że Chrystus nie umarł daremnie na krzyżu za grzesznych synów Adama. Podczas gdy aniołowie piją ze źródła istniejącego od prawieków, święci na ziemi czerpią z czystych strumieni płynących od tronu, które rozweselają miasto Boże. SS3 24.3

Ach, gdybyśmy wszyscy mogli zdać sobie sprawę z tego, jak blisko jest niebo ziemi! Chociaż dzieci, zrodzone na ziemi, o tym nie wiedzą, aniołowie światła towarzyszą im wszędzie. Cichy świadek strzeże każdej żyjącej duszy, starając się przyprowadzić ją do Chrystusa. Jak długo istnieje nadzieja, jak długo ludzie nie sprzeciwiają się bezwzględnie Duchowi Świętemu ku swej własnej, wiecznej zgubie, tak długo strzegą ich niebiańskie istoty. Nigdy nie zapominajmy, że na każdym zgromadzeniu świętych na ziemi są obecni aniołowie Boży, przysłuchują się naszym świadectwom, pieśniom, modlitwom. Pamiętajmy, że nasze pieśni pochwalne są uzupełnione przez chóry zastępów anielskich. SS3 25.1

Dlatego śpiewajcie, kiedy zbieracie się w sobotę, pieśni hołdu i dziękczynienia Temu, który wywiódł nas z ciemności ku swej zadziwiającej światłości. Temu, który umiłował nas i obmył z grzechów w swej własnej krwi, złóżmy serca w uwielbieniu. Miłość Chrystusa niech będzie sednem kazania. Niech będzie wyrażona prostym językiem w każdej pieśni uwielbienia. Niech natchnienie Ducha Bożego dyktuje nasze modlitwy. Gdy wypowiada się słowa żywota, niechaj oddźwięk w waszym sercu daje świadectwo temu, że przyjęliście poselstwo jako pochodzące z nieba. Wiem, że jest to uważane za staromodne, ale to będzie ofiara dziękczynna złożona Bogu za chleb żywota podany zgłodniałej duszy. Ta odpowiedź na natchnienie Ducha Świętego będzie dla was pokrzepieniem i pociechą dla innych. Będzie również dowodem tego, że dom Boży tworzą żywe, promieniujące światłem kamienie. SS3 25.2

Gdy nie wracamy myślą do ciemnych chwil w naszych przeżyciach, doświadczeniach, ale do przejawów wielkiego miłosierdzia i niezawodnej miłości Bożej, daleko więcej będziemy Go uwielbiać i chwalić niż narzekać. Będziemy mówić o miłości i miłosierdziu Bożym, o wiernym, tkliwym i współczującym pasterzu swego stada, o którym powiedział, że nikt je nie wyrwie z Jego rąk. Mowa serca nie będzie wyrażać się w samolubnym narzekaniu i szemraniu, lecz w pieśniach pochwalnych, które niczym kryształowe strumienie będą wypływać z ust wiernych Bogu i sprawiedliwych istot. “Dobroć i łaska towarzyszyć mi będą przez wszystkie dni życia mego. I zamieszkam w domu Pana przez długie dni”. “Prowadzisz mnie według rady swojej, a potem przyjmiesz mnie do chwały. Kogóż innego mam w niebie, jeśli nie ciebie? I na ziemi w nikim innym nie mam upodobania!” Psalmów 23,6; 73,24.25. SS3 25.3

Dlaczego w naszej pielgrzymce nie śpiewamy pieśni pochwalnych? Dlaczego nie wracamy do dziecięcej prostoty, zaufania i żarliwego oddania się służbie Bożej? Powodem braku radości jest utrata pierwszej miłości. Dlatego bądźmy gorliwi i okażmy skruchę, ażeby nasz świecznik nie był strącony ze swego miejsca. SS3 25.4

Świątynia Boża w niebie stoi otworem, a przedsionek opromienia chwała, która spływa na każdy zbór miłujący Boga i przestrzegający Jego przykazań. Jakież to konieczne, by badać, rozmyślać i modlić się! Wtedy duchowym wzrokiem ujrzymy wewnętrzny dziedziniec niebieskiej świątyni, będziemy mogli pojąć treść pieśni radości i dziękczynienia niebiańskich chórów, stojących wokół tronu. Gdy Syjon jasno zabłyśnie, jego światło przeniknie wszędzie, a pieśni hołdu i dziękczynienia będą słyszane w zgromadzeniu świętych. Ustaną szemrania i narzekania nad drobnymi trudnościami i rozczarowaniami. Kiedy zastosujemy cudowną maść na oczy, ujrzymy przyszłą chwałę. Wiara rozproszy mroczne cienie szatana i ujrzymy naszego Orędownika, jak przedkłada swoje zasługi Ojcu na naszą korzyść. Ujrzymy tak, jak jest w rzeczywistości, i jak Bóg pragnie, byśmy widzieli, a wtedy lepiej zrozumiemy ogrom i bogactwo miłości Bożej. SS3 26.1

Bóg uczy nas, że powinniśmy schodzić się w Jego domu, żeby rozwijać cechy doskonałej miłości. Przygotowuje to mieszkańców ziemi do zajęcia mieszkań, które Chrystus poszedł przygotować dla tych, którzy Go miłują. Tam od sabatu do sabatu, od nowiu miesiąca do nowiu miesiąca będą się zgromadzać w świątyni, by zjednoczeni we wzniosłych pieśniach nieść na wieki wieków chwałę z dziękczynieniem Temu, który siedzi na tronie, i Barankowi. SS3 26.2