Ze skarbnicy świadectw II

Czystość i delikatne zachowanie

Często, gdy wchodzę do domu Bożego, boli mnie to, że widzę mężczyzn i kobiety niechlujnie ubranych. Jeżeli serce i charakter można poznać po zewnętrznym wyglądzie, to z całą pewnością nie może być w tych ludziach nic niebiańskiego. Nie mają oni właściwego wyobrażenia o porządku, czystości i delikatnym zachowaniu, o tym, czego Bóg wymaga od wszystkich, którzy przychodzą przed Jego oblicze, by oddać Mu cześć. Jakie wrażenie robi to na niewierzących i na młodzieży, która bacznie obserwuje i gotowa jest szybko wyciągnąć odpowiednie wnioski? SS2 144.2

W umysłach wielu ludzi z domem Bożym nie wiążą się żadne święte myśli. Nie traktują go inaczej niż najzwyklejsze miejsce. Niektórzy wchodzą do przybytku w nakryciach głowy, w brudnych i poplamionych ubraniach. Nie uświadamiają sobie tego, że mają się spotkać z Bogiem i Jego świętymi aniołami. Pod tym względem powinna we wszystkich naszych zborach nastąpić radykalna zmiana. Sami kaznodzieje potrzebują uszlachetnienia swoich umysłów, by stać się wrażliwszymi na tego rodzaju uchybienia. Niestety, tę część pracy zaniedbują. Ponieważ zachowanie, ubiór i wygląd zewnętrzny zdradzają brak bojaźni Bożej i pobożności, Bóg często odwracał swoje oblicze od tych, którzy zgromadzali się, by Go chwalić i czcić. SS2 144.3

Wszystkich trzeba pouczyć, by się ładnie, czysto i porządnie ubierali, jednak nie wolno tolerować strojenia się i ozdób, całkowicie niestosownych i niewłaściwych w świątyni Bożej. Nie jest ona miejscem pokazu mody, zachęca to bowiem do jej lekceważenia. Często uwagę ludzi przykuwa ten czy inny strój i w ten właśnie sposób wślizgują się myśli, które nie powinny mieć miejsca w sercu chwalcy Boga. Bóg ma być centralnym punktem rozmyślań i celem uwielbienia. Wszystko, co odciąga myśli od uroczystej i świętej służby Bożej, jest obrazą dla Boga. Zmyślne uczesanie, kokardy, wstążki, koronki, falbanki, złote i srebrne ozdoby — to forma bałwochwalstwa naprawdę niestosowna w świętej służbie Bożej, gdzie wzrok każdego wiernego chwalcy powinien być skierowany na Jego chwałę. SS2 145.1

Wszelkie kwestie dotyczące ubierania się powinny być dokładnie rozważane w świetle wskazań Biblii. Bogini mody zdobyła panowanie nad światem, często wciska się i do zboru. Zborowi za prawidło postępowania powinno służyć Słowo Boże, rodzice zaś winni kierować się rozsądkiem. Widząc swe dzieci skłonne do naśladowania mody i obyczajów świata winni, tak jak Abraham, w sposób stanowczy, kierować i rządzić swym domem. Zamiast dopuścić, by dzieci przywiązywały się do świata, powinni wiązać je z Bogiem. Nikomu nie wolno bezcześcić przybytku Bożego swoim wyzywającym wyglądem. W przybytku tym przebywa Bóg ze swoimi aniołami. Święty Izraelski powiedział przez usta swego apostoła: “Ozdobą waszą niech nie będzie to, co zewnętrzne, trefienie włosów, złote klejnoty lub strojne szaty, lecz ukryty wewnętrzny człowiek z niezniszczalnym klejnotem łagodnego i cichego ducha, który jedynie ma wartość przed Bogiem”. 1 Piotra 3,3.4. SS2 145.2