Ze skarbnicy świadectw II

107/314

Po nabożeństwie

Po wypowiedzeniu błogosławieństwa wszyscy powinni zachować spokój, lękając się utraty pokoju Chrystusowego. Świadomi tego, że znajdują się w bliskości Boga i Jego oko spoczywa na nich, wszyscy powinni się tak zachowywać, jak gdyby Pan był widzialny wśród nich, i bez przepychania się opuścić dom Boży. W przejściach nie należy się zatrzymywać, żeby się przywitać lub porozmawiać, co nie pozwala wyjść innym. W obrębie domu Bożego musi panować głęboka cześć. Nie wolno go znieważyć postępując w nim, jak w miejscu, w którym spotykamy się ze starymi przyjaciółmi, witamy się z nimi, wymieniamy pospolite myśli i omawiamy świeckie interesy. Te wszystkie rzeczy muszą pozostać poza obrębem domu Bożego. W niejednym zborze znieważa się Boga i aniołów beztroskim śmiechem, głośną mową, szuraniem nogami. SS2 140.3

Rodzice! Wznieście sztandar chrześcijaństwa wysoko w umysłach waszych dzieci! Pomóżcie im włączyć Jezusa w ich codzienne życie. Nauczcie je okazywać więcej czci domowi Bożemu. Niech zrozumieją, że próg domu Pańskiego powinny przekraczać z wrażliwym sercem, myśląc o tym, że Bóg jest tu obecny. Tutaj znajduje się Jego dom. Muszą mieć czyste myśli i święte motywy postępowania. Nie wolno im mieć w sercu pychy, nienawiści, zazdrości, niechęci do kogokolwiek, złości, podejrzliwości, kłamstwa, ponieważ znajdują się przed obliczem świętego Boga. Tutaj jest miejsce, w którym Bóg spotyka się ze swoim ludem i błogosławi go. Wzniosły i Święty, który mieszka w wieczności, spogląda na nich, bada głębię ich serca i odczytuje w nim najtajniejsze myśli i czyny ich życia. SS2 141.1