Ze skarbnicy świadectw II

To samo zapewnienie dla Kościoła ostatków

W podobny sposób Bóg, szykując się do odsłonięcia umiłowanemu Janowi historii swojego Kościoła w przyszłych wiekach, zapewnił go o współczuciu i trosce Zbawiciela o swój lud. Objawił mu “kogoś podobnego do Syna Człowieczego” (Objawienie 1,13), przechadzającego się pomiędzy świecznikami — symbolami siedmiu zborów. Janowi pokazano ostatni, wielki bój Kościoła z potęgami ziemskimi, a teraz pozwolono mu także zobaczyć ostateczne zwycięstwo i wyswobodzenie wiernych. Jan widział Kościół wystawiony na śmiertelną walkę ze zwierzęciem i jego posągiem, widział kult zwierzęcia wymuszony karą śmierci. Patrząc jednak dalej, poza dym i zgiełk bitwy, widział na górze Syjon rzeszę ludzi stojących wraz z Barankiem, którzy mieli na czole zamiast znamienia zwierzęcia “wypisane jego imię (...) i imię jego Ojca”. Objawienie 14,1. Innym razem widział tych, którzy “odnieśli zwycięstwo nad zwierzęciem i jego posągiem, i nad liczbą imienia jego; ci stali nad morzem szklistym, trzymając harfy Boże. I śpiewali pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka”. Objawienie 15,2.3. SS2 252.3

Te rzeczy są zapisane dla naszego dobra. Trzeba, żebyśmy naszą wiarę oparli na Bogu, ponieważ bezpośrednio przed nami jest czas poddawania dusz ludzkich ciężkim próbom. Chrystus na Górze Oliwnej mówił o straszliwych sądach, jakie poprzedzą Jego powtórne przyjście: “Potem usłyszycie o wojnach i wieści wojenne. (...) Powstanie bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu, i będzie głód, i mór, a miejscami trzęsienia ziemi. Ale to wszystko dopiero początek boleści”. Mateusza 24,6-8. Te przepowiednie spełniły się częściowo przy zniszczeniu Jerozolimy, ale mają jeszcze większe zastosowanie do dni ostatecznych. SS2 252.4