Ze skarbnicy świadectw II

Charakter Boży objawiony w Chrystusie

Zbawiciel powiedział: “A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś”. Jana 17,3. A ustami proroka Bóg oświadczył: “Niech się nie chlubi mędrzec swoją mądrością i niech się nie chlubi mocarz swoją mocą, niech się nie chlubi bogacz swoim bogactwem! Lecz kto chce się chlubić, niech się chlubi tym, że jest rozumny i wie o mnie, iż Ja, Pan, czynię miłosierdzie, prawo i sprawiedliwość na ziemi, gdyż w nich mam upodobanie — mówi Pan”. Jeremiasza 9,22.23. SS2 240.4

Żaden człowiek nie może bez pomocy Bożej posiąść wiedzy o Bogu. Apostoł powiedział, że “świat przez mądrość swoją nie poznał Boga”. 1 Koryntian 1,21. Chrystus “na świecie był i świat przezeń powstał, lecz świat go nie poznał”. Jana 1,10. Jezus wyjaśnił swoim uczniom: “Nikt nie zna Syna tylko Ojciec, i nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić”. Mateusza 11,27. W tej ostatniej modlitwie za swych uczniów przed wkroczeniem w cień Getsemane Zbawiciel podniósł oczy ku niebu i pełen współczucia nad nieświadomością upadłych ludzi rzekł: “Ojcze sprawiedliwy! I świat cię nie poznał, lecz Ja cię poznałem, i ci poznali, że Ty mnie posłałeś” (Jana 17,25), i: “Objawiłem imię twoje ludziom, których mi dałeś ze świata; twoimi byli i mnie ich dałeś, i strzegli słowa twojego”. Jana 17,6. SS2 241.1

Od samego początku dobrze przemyślanym planem szatana jest doprowadzić ludzi do tego, by zapomnieli o Bogu, tak by stali się jego bezspornym łupem. Dlatego stara się przedstawić charakter Boga w fałszywym świetle i spowodować, by ludzie mieli sprzeczne wyobrażenia o Bogu. Przedstawia Stwórcę jako istotę o przymiotach księcia ciemności, twierdząc, że Bóg jest despotyczny, surowy i nieubłagany. Szatan chce wzbudzić w ludziach strach, a nawet nienawiść do Boga. Spodziewał się, że oszukanych przez siebie tak otumani, iż usuną Boga ze swej świadomości. Chciał zniszczyć wizerunek Boga w człowieku, a wycisnąć na duszy swój obraz. Chciał napełnić ludzi swoim duchem, uczynić ich niewolnikami swojej woli. SS2 241.2

Szatan, fałszując charakter Boga, wzbudził nieufność do Niego, skusił Ewę do popełnienia grzechu. Grzech zamroczył umysły naszych pierwszych rodziców, zdegenerował naturę ludzką, a wyobrażenie o Bogu zostało ukształtowane przez ich własny, ograniczony umysł i samolubstwo. I gdy ludzie coraz bardziej zuchwale grzeszyli, z ich serca i uczuć znikały wiedza o Bogu i miłość do Niego. “Dlatego że poznawszy Boga, nie uwielbili go jako Boga (...), lecz znikczemnieli w myślach swoich, a ich nierozumne serce pogrążyło się w ciemności”. Rzymian 1,21. SS2 241.3

Czasem wydaje się, że walkę szatana o panowanie nad rodzajem ludzkim uwieńczy sukces. W wiekach poprzedzających pierwsze przyjście Chrystusa świat wydawał się całkowicie podlegać rządom księcia ciemności. Panowanie swe sprawował na zasadzie straszliwej przemocy, jak gdyby wskutek grzechu pierwszych rodziców królestwa świata stały się prawnie jego własnością. Nawet lud przymierza, lud, którego Bóg wybrał, żeby wiedza o Stwórcy zachowała się w świecie, tak dalece odszedł od Boga, że stracił wszelkie, odpowiadające prawdzie, wyobrażenie o Jego charakterze. SS2 241.4

Chrystus przyszedł, by objawić światu Boga jako Boga miłości, pełnego łaski, współczucia i miłosierdzia. Zbawiciel świata rozpędził gęstą ciemność, jaką szatan usiłował otoczyć tron Boży, i ponownie ukazał ludziom Ojca jako światłość życia. SS2 242.1

Gdy Filip przystąpił do Jezusa z prośbą: “Panie, pokaż nam Ojca, a wystarczy nam. Odpowiedział mu Jezus: Tak długo jestem z wami i nie poznałeś mnie, Filipie? Kto mnie widział, widział Ojca; jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca?” Jana 14,8.9. Chrystus mówi o sobie, że został wysłany na świat, by być przedstawicielem Ojca. W szlachetności swego charakteru, w miłosierdziu i tkliwej litości, w miłości i dobroci staje On przed nami jako ucieleśnienie boskiej doskonałości, wizerunek niewidzialnego Boga. SS2 242.2