Ze skarbnicy świadectw II

Nieoceniony dar

“Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios; w nim bowiem wybrał nas (...), abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego; w miłości przeznaczył nas dla siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa (...), ku uwielbieniu chwalebnej łaski swojej, którą nas obdarzył w Umiłowanym. W nim mamy odkupienie przez krew jego, odpuszczenie grzechów, według bogactwa łaski jego”. Efezjan 1,3-7. SS2 235.1

“Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, i nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem (...) i wraz z nim wzbudził, i wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie, aby okazać w przyszłych wiekach nadzwyczajne bogactwo łaski swojej w dobroci wobec nas w Chrystusie Jezusie”. Efezjan 2,4-7. SS2 235.2

Takimi słowami sędziwy Paweł, więzień Chrystusa Jezusa, ze swego więzienia w Rzymie próbował swym braciom przekazać na piśmie to, czego nie mógł w pełni wyrazić słowami, to jest niezgłębione bogactwo Chrystusowe — skarby łaski, zaofiarowane tak chętnie upadłym synom ludzkim. Plan odkupienia został założony na ofierze, jako dar. Apostoł mówi: “Albowiem znacie łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, że będąc bogatym, stał się dla was ubogim, abyście ubóstwem jego ubogaceni zostali”. 2 Koryntian 8,9. “Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał”. Jana 3,16. Chrystus “dał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości”. Tytusa 2,14. I tak ukoronowaniem błogosławieństwa odkupienia, “darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym”. Rzymian 6,23. SS2 235.3

“Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują” 1 Koryntian 2,9. Z pewnością żaden człowiek nie będzie mógł na widok bezmiaru bogactwa Jego łaski powstrzymać się i nie zawołać wraz z apostołem: “Bogu niech będą dzięki za niewysłowiony dar jego”. 2 Koryntian 9,15. SS2 235.4