Ze skarbnicy świadectw II

Pomijanie świadectw

Na niebezpiecznym gruncie staje nie tylko ten, kto otwarcie występuje przeciwko świadectwom lub żywi wątpliwość co do nich. Wzgardzenie poznaniem ich równa się ich odrzuceniu. SS2 209.5

Niektórzy z was ustami uznają karcenie, ale nie biorą sobie tego do serca. W dalszym ciągu tak samo postępują, stają się jedynie mniej wrażliwi na wpływ Ducha Bożego i coraz bardziej zaślepieni, mniej rozumni, coraz mniej panują nad sobą, coraz mniejszą mają siłę moralną, mniejszy zapał i mniej radości w wypełnianiu religijnych obowiązków. Jeśli się nie nawrócicie, w końcu stracicie wszelkie oparcie w Bogu. Po udzieleniu wam napomnienia nie dokonaliście w życiu zdecydowanych zmian, ponieważ nie uświadomiliście sobie swoich wad i nie ujrzeliście ułomności charakteru, wielkiej różnicy między waszym życiem a życiem Chrystusa. Na cóż przydadzą się wasze modlitwy, gdy macie w sercach tyle nieprawości? Dopóki nie wprowadzicie gruntownej zmiany, to niczym Izraelici znużycie się napomnieniami i podobnie jak oni odstąpicie od Boga. SS2 210.1

Wielu z was postępuje wprost odwrotnie do poznania, którym Bóg obdarzył swój lud, ponieważ nie czytacie ksiąg zawierających światła rad, napomnień i przestróg. Troski tego świata, umiłowanie strojów i brak bo- jaźni Bożej odwróciły uwagę od poznania, którego Bóg tak łaskawie użyczył, podczas gdy książki i pisma zawierające błędne nauki zalewają cały kraj. Wszędzie przybierają na sile zwątpienie i niewiara. Wspaniałe światło, płynące od tronu Bożego, stawia się pod korzec. Bóg obarczy swój lud odpowiedzialnością za to niedbalstwo. Będziemy musieli zdać rachunek z każdego promienia światła, któremu pozwala świecić na naszej drodze, bez względu na to, czy ten promień wykorzystaliśmy do rozwinięcia życia religijnego, czy go odrzuciliśmy, bo przyjemniej było iść za własnymi skłonnościami. SS2 210.2

Tomy “Ducha proroctwa”,^* a także świadectw, powinny znaleźć się w każdej rodzinie zachowującej dzień sobotni. Bracia powinni znać ich wartość i dać się nakłonić do czytania tych książek. Nie był to najmądrzejszy plan, żeby wydawać je w małym nakładzie, by każdy zbór miał tylko jeden egzemplarz. Powinny znaleźć się w bibliotece każdej rodziny i wciąż być czytane. Niech będą tam, gdzie jak największa liczba osób będzie mogła je przeczytać. SS2 210.3

Niech pastorzy i lud pamiętają o tym, że prawda ewangelii zatwar- dza, gdy nie może ratować. Odrzucenie światła czyni ludzi niewolnikami skutymi łańcuchami mroku i niewiary. Kto nie chce słuchać uważnie i to codziennie zaproszeń łaski Bożej, wkrótce będzie słuchać naglących wezwań bez drgnienia serca. Jako współpracownicy Boga potrzebujemy głębszej pobożności, a mniejszego zadowolenia z siebie. Im więcej wywyższa się własne “ja”, tym słabsza staje się wiara w świadectwa Ducha Bożego. Pokładając całkowitą ufność w sobie, w coraz to mniejszym stopniu będą dostrzegać Boga w świadectwach Jego Ducha. SS2 210.4