Ze skarbnicy świadectw I

118/331

Wykonało się

Jezus nie oddał swego życia, dopóki nie wykonał dzieła, dla którego przyszedł na ziemię, i dopóki nie oznajmił z ostatnim tchnieniem: “Wykonało się”. Jana 19,30. W tym momencie moc szatana została zdruzgotana. Wiedział już, że królestwo jego było stracone. Aniołowie z radością podchwycili słowa: “Wykonało się”. Wielki plan odkupienia, uzależniony od śmierci Chrystusa, został w ten sposób zrealizowany. I zapanowała radość w niebie, że potomkowie Adama mogą teraz, wiodąc życie posłuszne Bogu, wznieść się do tronu Bożego. Zaiste, jak wielka i zdumiewająca jest miłość, która ofiarowała Syna Bożego, abyśmy mogli być z Bogiem pojednani i zabrani do życia, które jest w Nim w mieszkaniach Jego chwały! Czymże jest człowiek, że taką cenę trzeba było zapłacić za jego odkupienie! SS1 165.2

Kiedy ludzie dogłębnie pojmą wielkość ogromnej ofiary, jaką złożył Majestat Niebios za grzeszną ludzkość, wtedy plan zbawienia zostanie uwielbiony, a rozpamiętywanie wydarzeń na Golgocie obudzi tkliwe, święte i żywe uczucia w sercu chrześcijanina. Sercem i ustami będą wielbić Boga i Baranka. Pycha i samouwielbienie nie mogą kwitnąć w sercach, które stale mają w pamięci sceny Golgoty. Świat ten niewielką wartość przedstawia dla tych, którzy właściwie oceniają ogromną cenę odkupienia człowieka drogą krwią Syna Bożego. Wszelkie bogactwa świata nie wystarczą, aby można było za nie odkupić chociażby jedną ginącą duszę. Któż potrafi zmierzyć miłość Chrystusa, jaką ofiarował straconemu światu, kiedy zawisł na krzyżu i cierpiał za grzechy występnych ludzi? Miłość ta była rzeczywiście niezmierzona, bezgraniczna. SS1 165.3