Ze skarbnicy świadectw I

Podstępy szatana

Szatan ma potężną przewagę. Posiada on wybitną siłę ducha anioła, o której bardzo niewielu ma właściwe pojęcie. Szatan był świadomy swej mocy, w przeciwnym razie nie wdałby się w walkę z potężnym Bogiem, Ojcem wiecznym i Księciem pokoju. Szatan czujnie śledzi wydarzenia, a kiedy znajdzie kogoś, kto wykazuje szczególnie silnego ducha oporu przeciwko prawdzie Bożej, potrafi mu nawet objawić przyszłe wydarzenia, ażeby w ten sposób mocniej i pewniej zagnieździć się w jego sercu. Ten, który nie wahał się rozpętać wojny z Panem, co dzierży w swojej dłoni wszechświat, złośliwie potrafi dręczyć, prześladować i zwodzić. Trzyma teraz śmiertelnych ludzi w swoich sidłach. Podczas blisko sześciu tysięcy lat doświadczeń nie stracił nic ze swej przebiegłości i sprytu. Przez cały ten czas był bystrym i dokładnym obserwatorem tego, co dotyczy ludzkości. SS1 156.1

Tych, którzy ostro oponują przeciwko prawdzie Bożej, szatan używa jako medium. Takim ludziom objawia się on w powabnej postaci o wyglądzie kogoś bliskiego, może nawet przyjaciela. Umacnia tę ich wiarę, używając sposobów mówienia owego przyjaciela i powołując się na wydarzenia z przeszłości. Mówi też o rzeczach, które mają nastąpić, a o których medium nic nie wie. Czasem tuż przed śmiercią czy przed wypadkiem zsyła sny prorocze albo przybierając postać kogoś innego rozmawia z medium, udziela mu nawet swej wiedzy w drodze sugestii. Lecz wiedza ta jest pochodzenia diabelskiego. Mądrość otrzymana od szatana przeciwna jest prawdzie. Dążąc do spełnienia swoich zamiarów szatan pozornie przyobleka się w światło, jakie otacza aniołów. Do pewnej grupy ludzi zbliży się jako uznający za prawdę część zasad wiary naśladowców Chrystusa, żądając jednocześnie odrzucenia innych zasad jako niebezpiecznego błędu. SS1 156.2

Szatan jest mistrzem w swym rzemiośle. Swą piekielną mądrość wykorzystuje z dobrym skutkiem. Jest gotów nauczać wszystkich, którzy odrzucili rady Boże, dane dla ich zbawienia. Przynęta, jaką wykłada szatan, służy mu do zwabienia dusz w swoje sieci. Aby móc z diabelską chciwością rzucić się na swe ofiary, przywdzieje maskę świętości, będzie zachwycającym w swym zachowaniu. Wszyscy, którzy zostali w ten sposób usidleni, ciężko zapłacą za to. Dowiedzą się, jaką głupotą jest oddać niebo i nieśmiertelność za cenę omamienia, którego skutki są nie do ogarnięcia. SS1 156.3

Nasz przeciwnik — diabeł — nie jest pozbawiony mądrości ani siły. Krąży dookoła niby lew ryczący szukając, kogo by pożreć. Będzie działał “z wszelką mocą, wśród znaków i rzekomych cudów, i wśród wszelkich podstępnych oszustw wobec tych, którzy mają zginąć, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, która mogła ich zbawić”. 2 Tesaloniczan 2,9.10. Ponieważ odrzucili prawdę, “dlatego zsyła Bóg na nich ostry obłęd, tak iż wierzą kłamstwu, aby zostali osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, lecz znaleźli upodobanie w nieprawości”. 2 Tesaloniczan 2,11.12. SS1 156.4

Mamy do czynienia z potężnym, zwodniczym wrogiem, z którym musimy walczyć, a jedyna nasza nadzieja jest w Tym, który ma przyjść i zniszczyć tego arcyoszusta tchnieniem ust swoich i blaskiem swego przyjścia. SS1 157.1