Ewangelizacja
Zainteresowanie publiczności
Nadzwyczajne metody postępowania — W miastach naszego czasu, w których jest tak wiele atrakcji i przyjemności, trudno ludzi zainteresować jakąś zwyczajną rzeczą. Kaznodzieje, wyznaczeni przez Boga, muszą znaleźć nadzwyczajne sposoby, ażeby móc ludzi zainteresować prawdą. A gdy osiągną sukces i zgromadzą wielkie rzesze, muszą poselstwo głosić nowym sposobem, ażeby ludzie przyjęli ostrzeżenia. Muszą stosować wszelkie możliwe sposoby, ażeby prawda zabłysła w całej jasności i wyrazistości. — Testimonies for the Church IX, 109 (1909). Ew 83.5
Układać nowe i niezwykłe plany — Niech każdy pracownik winnicy Pańskiej studiuje, planuje i opracowuje metody, przy pomocy których łatwiej mu będzie dotrzeć do dzisiejszego ludu. Musimy zrobić coś, co wykracza poza zwykły bieg rzeczy. Musimy przyciągnąć uwagę ludzi. Musimy wykazać nadzwyczajną żarliwość i gorliwość. Znajdujemy się u progu czasu udręki i zamieszek, o jakich nikt nie ma pojęcia. — Letter 20, 1893. Ew 83.6
Chrystus stosował różne metody — Z metod stosowanych w pracy przez Chrystusa możemy się nauczyć wiele wartościowych rzeczy. Chrystus nie stosował wyłącznie jednej metody. Najpierw próbował różnymi sposobami skupić na Sobie uwagę rzesz ludzkich, a potem głosił tym rzeszom prawdy Ewangelii. — The Review and Herald, 17 styczeń 1907. Ew 84.1
Prostota i szczerość przyciągają rzesze — Chrystusowe poselstwa miłosierdzia brzmiały różnie, ale zawsze stosownie do potrzeb Jego słuchaczy. Umiał mówić słowa odpowiednie dla tego, kto czuł się zmęczony. Z warg Chrystusa spływała łaska, którą mogła przekazać ludziom skarby prawdy w sposób najbardziej odpowiedni. Chrystus posiadał takt i umiejętność pozyskiwania ludzi uprzedzonych do Niego. Zadziwiał ich przykładem, przykuwającym uwagę. Docierał do serca przez wyobraźnię. Swoje ilustracje i przypowieści brał z codziennego życia. Chociaż były to opowieści bardzo proste, to jednak miały wspaniałe, głębokie znaczenie. Ptaki niebieskie, lilie polne, nasiona, pasterz i owca — oto przykłady i przedmioty, za pomocą których Chrystus ilustrował nieśmiertelną prawdę. Odtąd już zawsze, ilekroć słuchacze podziwiali naturę i oglądali jej zjawiska, przypominali sobie. Jego słowa. Ilustracje, stosowane przez Chrystusa, same już powtarzały Jego nauki. Ew 84.2
Chrystus nigdy nie schlebiał ludziom. Nigdy nie mówił tak, aby działać wyłącznie na wyobraźnię, ani też nie chwalił ich za udane postępki. Jednakże głęboko myślący, nie uprzedzeni ludzie przyjmowali Jego naukę i stwierdzali, że przewyższa ich mądrością. Zdumiewali się głębokością prawdy duchowej, wyrażonej w tak prostej mowie. Ludzie najbardziej wykształceni zachwycali się Jego słowami, a niewykształceni zawsze odnosili z nich pożytek. Chrystus miał poselstwo także i dla ludzi prostych, miał nawet poselstwo dla pogan, którzy również je rozumieli. Ew 84.3
Z tkliwym współczuciem zbliżał się zawsze do znużonych i udręczonych serc, by je uzdrowić. Nawet wśród burzliwej namiętności nieprzyjaciół potrafił Chrystus otoczyć się atmosferą pokoju. Piękno oblicza, łagodność charakteru, a nade wszystko miłość wyrażająca się w spojrzeniu, tonie, sposobie odzywania, przyciągała do Niego wszystkich, którzy nie trwali w zatwardziałej niewierze. Gdyby nie ten tchnący słodyczą i życzliwością duch, który wyzierał z każdego Jego słowa i spojrzenia, nie przyciągnąłby Chrystusa do siebie tak wielkich rzesz ludzkich. Udręczeni i cierpiący, którzy przychodzili do Niego, czuli, że traktuje ich bóle i kłopoty z taką troską i takim zainteresowaniem, jak to czyni wierny i czuły przyjaciel. Dlatego też pragnęli poznać więcej prawd, których nauczał. Chrystus przybliżył ludziom niebiosa. Ludzie pragnęli przebywać w Jego obecności, aby pociecha, wypływająca z Jego miłości, mogła ich stale pokrzepiać. — The Desire of Ages 254 (1898). Ew 84.4
Przyciąganie i zatrzymanie wielkich rzesz — Ci wszyscy, którzy będą studiować sposób nauczania Chrystusa i szkolić się w naśladowaniu Jego metod, będą dziś przyciągać wielkie rzesze ludzkie i zainteresują Słowem, jak to Chrystus czynił za Swoich dni... Gdy żyjecie prawdą i nawołujecie ludzi do jej przyjęcia z miłości, dusze nawrócą się, ponieważ Duch Boży będzie oddziaływał na serca ludzkie. Ew 85.1
Uzbrójcie się w pokorę, módlcie się o to, aby aniołowie Boga zbliżyli się do was i przekonali was, że nie pracujecie przy pomocy Ducha Świętego, ale Duch Święty pracuje przez was. Duch Święty nadaje moc prawdzie. Zawsze przeto żyjcie prawdą przed ludźmi. — Testimonies for the Church VI, 57 (1900). Ew 85.2
Niespodziewany postęp w niektórych miejscowościach — Pan pokazał mi, że nie jest to najlepszy plan rozgłaszać o tym, co zamierzamy robić. Gdy nasze intencje i zamiary stają się znane, wrogowie natychmiast z miejsca podejmują akcję, by utrudnić nam drogę. Roześlą swoich kaznodziejów, aby przeciwstawiali się poselstwu prawdy. Z ambon i kazalnic będą ostrzegać zgromadzonych mówiąc im, co zamierzają robić Adwentyści. Ew 85.3
Na podstawie światła, udzielonego mi przez Pana, chcę udzielić przestrogi naszym braciom. Czy mądrzy generałowie nie trzymają swych planów w ścisłej tajemnicy, aby nieprzyjaciel nie dowiedział się o nich i nie przygotował kontrakcji? Jeżeli nieprzyjaciel nic nie będzie wiedział o planowanych ruchach przeciwnika, ten będzie miał przewagę nad wrogiem. Ew 85.4
Musimy starannie przestudiować każde stanowisko pracy. Nie powinniśmy uważać, że w każdym miejscu należy stosować te same metody. Jeżeli pracować będziemy rozumnie, nie chełpiąc się i nie drażniąc nieprzyjaciół, jeżeli będziemy wykonywać jedną pracę po drugiej, tworzyć linię walki za linią, skupiając się na prawdach najważniejszych i doświadczających duszę, to Pan zatroszczy się o rezultaty naszego działania. Ew 85.5
Zaczekajcie, ustawcie namioty, gdy nadszedł czas zebrań ewangelizacyjnych! Ustawcie je szybko i niespodziewanie, a następnie ogłoście zebrania! Nie ważne, jak to czyniliście poprzednio, pamiętajcie tylko, że nie jest wcale konieczne, aby powtarzać stale jeden i ten sam sposób pracy. Ew 85.6
Kosztowne metody przynoszą niezadowalające rezultaty — Ograniczajcie wydatki na ogłaszanie waszych zebrań. Jeżeli na waszych zebraniach zbieracie większą sumę pieniędzy, przeznaczcie te pieniądze na wzmocnienie waszej pracy na nowych miejscach. Ew 85.7
Nie angażujcie światowej sławy muzyków. Zbierzcie raczej śpiewaków, którzy śpiewać będą z odpowiednim duchem i zrozumieniem. Nadzwyczajna wystawność i pokazy, które nieraz urządzacie, powodują niepotrzebne wydatki, które bracia nie powinni pokrywać. Po jakimś czasie stwierdzicie również, że uczestnicy nie będą chcieli dawać pieniędzy na pokrycie takich wydatków... Ew 86.1
Proszę was, abyście nie posługiwali się metodami pracy, za które trzeba płacić drogie pieniądze. Muszę wam wyznać, że Bóg nie aprobuje takich metod pracy. Te metody nie dokonają tego, czego oczekujecie. — Letter 61, 1902. Ew 86.2
Musimy polegać na Bogu — Niebo uczyniło daleko więcej dla nawrócenia dusz, aniżeli my to pojąć możemy. Trzeba, abyśmy pracowali w harmonii z posłami Niebios. Bóg jest nam bardziej potrzebny. Nie powinniśmy myśleć, że nasze mowy i kazania dokonują czegoś. Powinniśmy to zrozumieć, że dopóki Bóg nie dotrze do ludzi, dopóty nigdy ich nie zdobędziemy. — Manuscript 19b, 1890. Ew 86.3
Studiowanie metod zbliżenia się do ludzi — Praca, mająca na celu zdobywanie dusz dla Chrystusa, wymaga starannego przygotowania. Człowiek nie może wykonywać pracy dla Boga bez odpowiedniego przeszkolenia i oczekiwać dużego powodzenia. Architekt opowie wam, ile potrzebował czasu na to, żeby zrozumieć, jak planuje się budowę estetycznego i wygodnego budynku. I tak jest we wszystkich przedsięwzięciach, jakie ludzie podejmują. Czy słudzy Chrystusa mają wykazać mniej pilności w przygotowaniu się do dzieła nieskończenie ważniejszego? Czy nie nauczą się dróg i sposobów, jakich należy stosować w dziele zbawienia dusz? Wymaga to znajomości natury ludzkiej, starannych studiów, ważnego rozmyślania i gorących modłów, abyśmy dowiedzieli się, jak należy uzyskiwać dostęp do ludzi, by powiedzieć im o doniosłych sprawach, dotyczących ich wiecznego dobra. — Gospel Workers 92 (1915). Ew 86.4