Ewangelizacja

152/153

Obecna godzina sposobności

Praca na dziś — Poselstwo trzeciego anioła przechodzi w głośny okrzyk. Nie wolno wam poddawać się wrażeniu, że możecie zaniedbać wasze obowiązki. Nie wolno wyznawać poglądu, że dopiero w jakimś przyszłym czasie doznacie wielkich błogosławieństw, w którym nastąpi cudowne ożywienie bez jakiegokolwiek wysiłku z waszej strony... Dziś macie stać się naczyniami oczyszczonymi, być gotowymi na przyjęcie niebieskiego deszczu, gotowymi na przyjęcie późnego deszczu. Deszcz późny spadnie, a błogosławieństwo Boże sprawi, że każda dusza oczyści się od wszelkiego skalania. Dziś naszą pracą jest podporządkować własne dusze Chrystusowi, abyśmy mogli być przygotowani na czas pokrzepienia i odnowy, abyśmy byli gotowi na doświadczenie obecności Pańskiej i przyjęcie chrztu Ducha Świętego... Ew 456.2

Zamiast żyć w oczekiwaniu jakichś szczególnych podniet, czasu jakichś niezwykłych podnieceń, powinniśmy mądrze i rozsądnie wykorzystywać sposobności czasu obecnego. Powinniśmy robić wszystko, co trzeba czynić, aby dusze mogły być uratowane. Zamiast wyczerpywać moc naszych umysłów na spekulacje co do czasu i pory, zamiast zastanawiać się nad zgłębieniem spraw, których znajomość zachował Pan dla siebie, a pozbawił jej ludzi, poddajmy się lepiej sami kontroli Ducha Świętego, abyśmy mogli spełniać obecne obowiązki i dawać chleb życia nie pomieszany z ludzkimi teoriami tym duszom, które giną w oczekiwaniu na prawdę. — The Review and Herald, 22 marzec 1892. Ew 456.3

Okazje bez precedensu — W naszych dniach obfitujących w podróże mamy więcej, daleko więcej okazji nawiązania kontaktów ewangelizacyjnych z ludźmi różnych środowisk i wielu narodowości, niż w dniach Izraela. Trasy podróży stały się tysiąc razy dłuższe. Bóg przygotował drogę w cudowny sposób. Na nasze zlecenia czekają agencje drukujące prasę, czekają wydawnictwa, których możliwości powielania prawdy są daleko większe niż inne środki działania. Biblia, publikowanie w wielu językach literatury, upowszechnianie prawdy przeznaczonej na czas obecny — wszystko to jest do naszej dyspozycji i może być szybko doprowadzone do każdej części świata. Ew 456.4

Mamy głosić ostatnie poselstwo łaski, które Bóg przekazał ludziom. Także wielka powinna być nasza gorliwość w studiowaniu Biblii i nasz zapał w upowszechnianiu światła!. — The Review and Herald, 25 styczeń 1906. Ew 457.1

Okazje wynikają z opatrzności Bożej — Kryzys zawisł już nad nami. Musimy teraz w oparciu o moc Ducha Świętego głosić te doniosłe prawdy, które są przeznaczone na dni ostatnie. Nie minie wiele czasu, a każdy usłyszy głos przestrogi i podejmie sam decyzję. Potem nadejdzie koniec... Bóg jest wielkim Mistrzem i Robotnikiem. To dzięki Jego opatrzności mamy przygotowaną drogę do wykonania pracy. Dostarcza On nam wielu sposobności, otwiera dziedziny wpływu i środki pozwalające prowadzić pracę. Jeżeli lud Jego czuwać będzie i stosować się do wskazań wypływających z Jego opatrzności, jeżeli będzie zawsze gotów do współpracy z Nim, to dane mu będzie ujrzeć pracę wielką i wzroniosłą. — Testimonies for the Church VI, 24 (1900). Ew 457.2

Kryzys narodów przynosi przebudzenie religii — Ludzie i narody przechodzą dziś ogień próby w rękach Tego, który nie popełnia błędów ani omyłek. Ew 457.3

Dzisiaj znaki czasu głoszą, że stoimy u progu doniosłych i uroczystych wydarzeń. Wszystko w naszym świecie przechodzi okres jakiegoś poruszenia, wprawione jest w stan wrzenia i niepokoju. Na naszych oczach spełnia się proroctwo Zbawiciela o wydarzeniach, które poprzedzą Jego przyjście: “Albowiem powstanie naród przeciwko narodowi, i królestwo przeciwko królestwu, i będą głody i mory i trzęsienia ziemi miejscami”. Mateusza 24,7. Ew 457.4

Przeżywamy obecnie czas, kiedy wszystko co żyje, przejawia jakieś wzmożone zainteresowanie biegiem rzeczy. Władcy i mężowie stanu, ludzie zajmujący odpowiedzialne stanowiska i cieszący się autorytetem, myślący mężczyźni i myślące kobiety wszystkich grup kierują uwagę na wydarzenia, które rozgrywają się wokół nas. Obserwują stosunki i związki, jakie zachodzą pomiędzy poszczególnymi narodami. Zwracają uwagę na intensywność, z jaką każdy ziemski element daje znać o swym istnieniu, na intensywność, która ten element bierze w swe posiadanie i świadczy, że ma nastąpić coś wielkiego i decydującego, że świat stanął u progu jakiegoś niezwykłego wydarzenia. — Prophets and King 536.537 (1916). Ew 457.5

Nasze obowiązki w tym czasie — Aniołowie powstrzymują wciąż jeszcze wiatry zniszczeń, aby świat został ostrzeżony o nadciągającej klęsce. Ale burza się zbiera, gotowa runąć na ziemię. A gdy Bóg rozkaże swym aniołom, aby wypuścili wiatry, zwolnili je z uwięzi, nastąpią rzeczy straszne. Ew 457.6

Bóg łaskawy dał nam chwilę wytchnienia. Każda moc zapożyczona przez nas z nieba powinna być wykorzystana w Dziele zleconym nam przez Pana, powinna być użyta dla ratowania tych, którzy giną w nieświadomości. Ew 457.7

Lud Boży powinien teraz silnie prosić Go o pomoc; całą energię poświęcić na głoszenie prawdy. Trzeba wszystkie wysiłki skupić na tym Dziele, trzeba to uczynić w tym właśnie okresie wytchnienia, który został nam jeszcze dany... Ew 458.1

Nie ma dnia, żebyśmy nie obcowali z ludźmi trzeźwo myślącymi. Nie ma dnia, żebyśmy nie mogli przeprowadzić linii granicznej wokół jakiejś duszy. Nie ma dnia, w którym by ktoś nie mógł podjąć postanowienia przesądzającego jego przyszły los. — The Review and Herald, 23 listopad 1905. Ew 458.2

Znamienność konfliktu — Nie wykazujemy należytego zrozumienia, nie zdajemy sobie sprawy z tego, jaki wielki konflikt rozgrywa się pomiędzy niewidzialnymi mocami, jaki zacięty spór toczy się pomiędzy aniołami posłusznymi a aniołami nieposłusznymi. Nad głową każdego człowieka zajadle walczą z sobą aniołowie dobra i aniołowie zła. Mamy zmierzyć się z najpotężniejszymi mocami duchowymi i ciąży na nas obowiązek działania z największą stanowczością, ponieważ tylko działanie pozwoli nam odnieść zwycięstwo. Musimy znależć siłę do tej walki tam, gdzie znajdowali ją uczniowie w dawnych czasach. — The Signs of the Times, 17 luty 1914. Ew 458.3

Odrodzenie pogaństwa — eksponowanie człowieka grzechu — Im bliżej będziemy końca czasu, tym większe i silniejsze stanie się zewnętrzne występowanie sił pogańskich. Bóstwa pogańskie manifestują swą moc znamienną. Tak będzie się działo w przyszłości. Okażą one swą siłę mieszkańcom tego świata. Ten kierunek działania już się zarysował i plan ten zmierza ku wykonaniu. Pan Jezus wieloma wyobrażeniami przedstawił Janowi niegodziwy charakter i zwodniczy wpływ tych wszystkich, którzy wyróżnią się prześladowaniem ludu Bożego. Wszystkim nam potrzebna jest mądrość, abyśmy uważnie poznali tajemnicę nieprawości, jaka ogarnia dzieje naszej ziemi i abyśmy pojęli jej symbole... Ew 458.4

Właśnie w czasie, w którym żyjemy, Pan powołał Swój lud i udzielił mu poselstwa, które lud ten ma głosić. Wezwał go, aby podkreślił niegodziwość człowieka grzechu, człowieka, który uczynił z prawa niedzielnego zasadę wiążącą, człowieka, który zmienił czasy i prawa i uciskał lud Boży, gdy ten postanowił oprzeć się odstępstwu i oddawać cześć Bogu święcąc jedynie prawdziwą sobotę, sobotę stworzenia, dzień święty, dzień Pański. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 117.118 (1890). Ew 458.5

Wysłannicy Boga nie ulękli się — W obecnym czasie, gdy szybko zbliża się koniec wszystkich rzeczy, szatan podejmuje desperackie wysiłki, aby usidlić świat. Gorączkowo snuje wiele planów, aby zająć umysły ludzi i odwrócić uwagę od praw mających zasadnicze znaczenie dla sprawy zbawienia. Ew 458.6

Niegodziwość osiąga wyżyny nigdy przedtem nie osiągane, a mimo to wielu kaznodziejów Ewangelii woła: “Pokój i bezpieczeństwo”. Ale wierni wysłannicy Boga muszą stale kroczyć naprzód i rozwijać swą działalność. Przyodziani w strój i zbroję niebiańską muszą bez bojaźni kroczyć naprzód, zwycięsko zdobywać szaniec za szańcem i nigdy nie ustawać w walce, aż każda dusza będąca w zasięgu ich działania usłyszy poselstwo prawdy przeznaczone na czas obecny. — The Acts of the Apostles 219.220 (1911). Ew 459.1