Ewangelizacja

Moc potrzebna dla dokonania się prawdy

Dlaczego wielu ludzi błądziło w zdobywaniu dusz? — Wielu ludzi głosi doktryny i teorie naszej wiary, ale sposób ich przedstawiania przypomina sól pozbawioną smaku, ponieważ Duch Święty nie działa póprzez ich służbę kaznodziejską, pozbawioną jakiejkolwiek wiary. Nie otworzyli oni swych serc na przyjęcie łaski Chrystusowej. Nie wiedzą nic o działaniu Ducha. Są jak posiłek bez przypraw, ciasto bez drożdży, ponieważ w pracy ich nie znajduje się żadnej działającej siły, i ponoszą porażkę za porażką, kiedy chcą pozyskać dusze dla Chrystusa. Nie chodzą w sprawiedliwości Chrystusowej, nie przyswoili jej sobie. Jest ona jak szata, której nie noszą. Nie znają jej zupełnie. Jest jak źródło, z którego nie zaczerpnęli, jak fontanna, w której nie zwilżyli ust. — The Review and Herald, 29 listopad 1892. Ew 452.7

Potrzebne jest intensywne wywieranie wpływu pozytywnego — W sprawach Chrystusa potrzebna jest z naszej strony większa gorliwość. Uroczyste poselstwo prawdy powinno być głoszone z taką intensywnością, aby mogło skłonić ludzi do uwierzenia, że Bóg współdziała z naszymi wysiłkami, że to Najwyższy jest żywym źródłem naszej siły. — The Signs of the Times, 9 grudzień 1886. Ew 453.1

Gdy doprowadzamy nasze serca do jedności z Chrystusem, a życie nasze do harmonii z Jego pracą, duch, który zstąpił na uczniów w dniu Zielonych Świąt, zstąpi i na nas. — The Review and Herald, 30 czerwiec 1903. Ew 453.2

Z zapałem apostołów — Zapał i entuzjazm odczuwany dla chwały Bożej sprawił, że uczniowie nieśli świadectwo prawdy z wielką mocą. Czy zapał ten nie powinien rozpalać i naszych serc? Czy nie powinien przesycać ich pragnieniem głoszenia historii miłości odkupienia, opowieści o Chrystusie i Jego ukrzyżowaniu? Czy moc Boża nie powinna objawiać się dziś nawet potężniej, niż w czasach apostolskich. — The Signs of the Times, 17 luty 1914. Ew 453.3

Źródło mocy — Po wstąpieniu Chrystusa do nieba uczniowie zebrali się w jednym miejscu, aby wspólnie zanosić korne modły i prośby do Boga. A po 10 dniach zgłębiania własnych serc i poddawania siebie surowemu egzaminowi przygotowana została droga Duchowi Świętemu, który mógł przybyć i wkroczyć do oczyszczonych, uświęconych świątyń duszy. Każde serce napełnił Duch, ponieważ Bóg pragnął pokazać Swemu ludowi, że chodzi Mu o błogosławienie go najwyszukańszymi błogosławieństwami i dobrodziejstwami nieba... Miecz Ducha ciął na prawo i na lewo. Przeniknięci nową mocą, która ogarnęła całą duszę, całego ducha ludzkiego i usunęła wszelkie skazy, apostołowie poczuli się ludźmi zupełnie innymi, niż byli dotychczas. Unicestwione zostało bałwochwalstwo, które mieszało się z nabożnością ludu. Do królestwa Bożego dołączone zostało nowe terytorium, nowy obszar. Miejsca ongiś jałowe i opuszczone rozbrzmiewały odtąd Jego chwalą. — The Review and Herald, 10 czerwiec 1902. Ew 453.4

Odczuli brzemię dusz — Zauważcie, że po osiągnięciu przez uczniów tej doskonałej jedności nie było wśród nich żadnej walki o najwyższe miejsce, ponieważ Duch Święty przepoił ich. Stanowili jeden harmonijny akord. Wszystkie różnice zostały usunięte i odrzucone. Świadectwo o Duchu, podobne przez każdego z nich, jest jednym i tym samym świadectwem. Marek mówi: “A onego mnóstwo wierzących było serce jedno, i dusza jedna...”. Dzieje Apostolskie 4,32a. Duch Tego, który umarł za grzeszników, aby grzesznicy mogli żyć, ożywił cale to zgromadzenie wierzących. Ew 453.5

Uczniowie nie prosili o błogosławieństwo dla siebie. Ważyli oni ciężar dusz. Aż po krańce ziemi miała być zaniesiona Ewangelia. Głosili, że zostali wyposażeni w moc, którą Chrystus obiecał. Było to wtedy, gdy spłynął na nich Duch Święty i gdy tysiące ludzi nawróciły się jednego dnia. — The Signs of the Times, 17 luty 1914. Ew 454.1

Przebudzony Kościół — Gdy z całym poświęceniem, z całym sercem przystąpimy do służby Chrystusa, Bóg uzna ten fakt wylewając na nas obficie Swego Ducha, ale nie nastąpi ten fakt, jeśli większa część członków Zboru nie będzie współpracowała z Bogiem. — The Review and Herald, 21 lipiec 1896. Ew 454.2

Oświecona ziemia — Widziałam promienie światła, całe jego strumienie, bijące z miast i wiosek, a także z miejsc wysokich i z miejsc niskich na ziemi. Słowu Bożemu okazano posłuszeństwo, a rezultatem tego były liczne pamiątki, dowody upamiętniające Go, jakie znaleźć można było w każdym mieście i w każdej wsi. Po całym świecie głoszona była Jego prawda. — Testimonies for the Church IX, 28.29 (1909). Ew 454.3

Setki i tysiące ludzi odwiedzało swoje rodziny. Widzieliśmy, jak otwierają przed nimi Słowo Boże. Moc Ducha Świętego nawracała serca. Okazywano ducha szczerego nawrócenia. Wszędzie otwarte były drzwi gotowe na przyjęcie prawdy. Świat wydawał się oświęcony wpływami niebiańskimi. — Testimonies for the Church IX, 126 (1909). Ew 454.4

Za pomocą pokornych narzędzi — Gdy nadejdzie czas, aby poselstwo trzeciego anioła było głoszone z największą mocą, Pan działać będzie za pośrednictwem ludzkich narzędzi kierując umysłami ludzi, którzy poświęcą się służbie Bożej. To raczej jedność z Duchem Bożym przyniesie pracownikom pogłębienie kwalifikacji, a nie samo tylko szkolenie w instytucjach ziemskich. Ludzie obdarzeni wiarą i modlitwą będą odczuwali potrzebę pójścia naprzód i głoszenia w świętym zapale tych słów, które Bóg polecił im głosić. Grzechy Babilonu odsłonięte zostaną i ukazane oczom wszystkich. Budzące trwogę skutki posługiwania się przez Kościoły władzą świecką i zmuszanie wiernych do praktykowania określonych obrzędów, dowody przenikania spirytyzmu w życie chrześcijan, wizja podstępnego, lecz szybkiego postępu władzy papieskiej — wszystko to zostanie zdemaskowane. Uroczyste poselstwa poruszą lud, tysiące nad tysiącami słuchać będą i przyznają, że nigdy jeszcze czegoś podobnego nie słyszały. — The Great Controversy 206 (1888). Ew 454.5

Wielkie rzesze przyłączą się do zastępów Pańskich — Będzie się widzieć wielu, jak śpieszą tu i tam, przynaglani przez Ducha Bożego nieść światło innym ludziom. Prawda, Słowo Boże, jest jak ogień w ich kościach, ogień napelniający jednym żarliwym pragnieniem oświecenia tych, którzy tkwią jeszcze w mroku. Wielu, nawet wśród niewykształconych osób, teraz będzie głosić Słowo Pańskie. Duch przynagli nawet dzieci, aby szły przed siebie i obwieszczały poselstwo płynące z nieba. Ew 455.1

Duch spłynie na wszystkich, którzy poddadzą się tym wymaganiom; ludzie głosić będą prawdę na mocy potęgi Ducha. Wielkie rzesze ludzkie przyjmą czystą wiarę i przyłączą się do wojsk Pańskich. — The Review and Herald, 23 lipiec 1895. Ew 455.2

Tysiące głosów zabrzmią głosem przestrogi — Słudzy Boga, których twarze jaśnieć będą i świecić świętością swego nawrócenia, śpieszyć będą z miejsca na miejsce, aby głosić poselstwo płynące z nieba. Poselstwo to rozbrzmiewać będzie na całej ziemi tysiącami głosów. Dokonywać się będą cuda, chorzy będą uzdrowieni, a wierzący będa oglądać znaki i dziwy. Szatan również czynić będzie cuda, nawet sprowadzi ogień z nieba na oczach ludzi. W ten sposób mieszkańcy ziemi zostaną doprowadzeni do stanu, w którym trzeba będzie opowiedzieć się po jednej ze stron. Ew 455.3

Poselstwo głoszone będzie nie tyle za pomocą argumentacji, co dzięki głębokiemu przekonaniu wypływającemu z obecności Ducha Świętego. Argumenty już zostały przedstawione, ziarno zostało zasiane, teraz wzejdzie ono i wyda owoc. Rozprowadzane przez pracowników i lud publikacje wywarły już swój wpływ, mimo to wielu ludzi, których umysły poddały się wpływowi tych oznajmień, jeszcze się powstrzymuje od pełnego zrozumienia prawdy i od pokazania jej całkowitego posłuszeństwa. Obecnie promienie światła przenikną wszystko, a prawda okaże się w całej swej jasności i wszystkie uczciwe, wszystkie szlachetne dzieci Boże stworzą zgrupowania, które będą kroczyć ramię w ramię. Nie powstrzymają ich żadne związki rodzinne, żadne związki kościelne, stracą one bowiem swą moc. Prawda ma większą wartość niż wszystko, co znajduje się poza nią. Wbrew poczynaniom czynników sprzymierzonych przeciwko prawdzie, wielka liczba ludzi opowie się po stronie Pańskiej. — The Great Controversy 612 (1888). Ew 455.4

Zstąpienie Ducha Świętego na zbór stanowi fakt, którego oczekuje się jak gdyby w przyszłości. Jest jednak przywilejem Kościoła doświadczyć tego właśnie teraz. Szukajcie tego, módlcie się o to, wierzcie temu. Musimy tego dostąpić, a Niebiosa czekają, aby nas Duchem obdarzyć. — The Review and Herald, 19 marzec 1895. Ew 455.5

Późny deszcz — Niechaj chrześcijanie proszą w wierze o obiecane błogosławieństwo, a otrzymają je. Wylanie Ducha w dniach apostolskich podobne było do wczesnego deszczu, a rezultaty okazały się chwalebne. Ale późniejszy deszcz będzie jeszcze obfitszy. — The Signs of the Times, 17 luty 1914. Ew 456.1