Jak wychować dziecko?

Rozdział 75 — Prowadzenie dzieci do Chrystusa

Jak wcześnie dzieci mogą się stać chrześcijanami? — W dzieciństwie umysł łatwo poddaje się wpływom i może być kształtowany. Właśnie wtedy należy uczyć dzieci miłować Boga i oddawać Mu cześć. — Manuscript 115, 1903. JWD 356.4

Pan pragnie, by każde dziecko we wrażliwym wieku było Jego dzieckiem, przyjętym do Jego rodziny. Dzieci, nawet bardzo młode, mogą być członkami społeczności wiary i posiadać najcenniejsze religijne doświadczenie. Mogą mieć wrażliwe serce, gotowe na przyjecie trwałego wpływu. Mogą z ufnością i miłością kierować serce ku Jezusowi, żyjąc dla Zbawiciela. Chrystus uczyni ich małymi misjonarzami. Kierunek ich myśli może zostać zmieniony, tak iż grzech nie będzie się im jawił jako atrakcyjny, ale będzie czymś odrażającym i znienawidzonym. — Counsels to Parents, Teachers, and Students 169. JWD 357.1

Wiek nie ma znaczenia — Szanowanego duchownego zapytano kiedyś, w jakim wieku musi być dziecko, by można było żywić nadzieję, iż może zostać chrześcijaninem. JWD 357.2

— Wiek nie ma tu nic do rzeczy — odpowiedział. — Miłość do Jezusa, ufność, spolegliwość i szczerość to cechy zgodne z naturą dziecka. Gdy tylko dziecko potrafi miłować swoją matkę i ufać jej, wówczas może także miłować Chrystusa i ufać Mu jako Przyjacielowi matki. Jezus stanie się jego Przyjacielem, miłowanym i czczonym. JWD 357.3

Czy w świetle powyższego trafnego stwierdzenia rodzice mogą być zbyt staranni w przedstawianiu nauki i przykładu czujnym i spostrzegawczym małym dzieciom? Nasza religia powinna być praktyczna. Potrzebna jest tak samo w domu, jak w zborze. W naszym zachowaniu nie powinno być nic zimnego, surowego i nieprzystępnego. Powinniśmy uprzejmością i sympatią okazywać, że mamy gorące i miłujące serce. Jezus powinien być szanowanym Gościem w kręgu rodzinnym. Powinniśmy zwracać się do Niego, zwierzać się Mu z naszych brzemion oraz rozmawiać o Jego miłości, łasce i doskonałości Jego charakteru. Jakąż lekcję mogą codziennie przekazywać pobożni rodzice swoim dzieciom, przynosząc swoje problemy Chrystusowi, Nosicielowi Brzemion, zamiast zrzędzić i biadać z powodu trosk i zmartwień, którym nie mogą zaradzić! Małe dzieci można nauczyć zwracania się do Jezusa, jak kwiaty zwracają swoje otwarte płatki ku słońcu. — Good Health, styczeń 1880. JWD 357.4

Miłości Bożej należy nauczać za każdym razem — Pierwszą lekcją, jakiej należy nauczyć dzieci, jest to, że Bóg jest ich Ojcem. Tę lekcję należy im przekazywać od najwcześniejszych lat. Rodzice powinni sobie uświadomić, że są odpowiedzialni przed Bogiem za zapoznanie ich z ich niebiańskim Ojcem. (...). W każdej lekcji należy uczyć, że Bóg jest miłością. — The Review and Herald, 6 czerwiec 1899. JWD 357.5

Ojcowie i matki powinni uczyć swoje małe dzieci i młodzież miłości Jezusa. Niech pierwsza pieśń, jakiej nauczy się dziecko, będzie o Chrystusie. — The Review and Herald, 9 październik 1900. JWD 358.1

Chrystus powinien być związany ze wszystkimi lekcjami udzielanymi dzieciom. — The Signs of the Times, 9 luty 1882. JWD 358.2

Od pierwszych lat życia dziecka należy je zapoznawać ze sprawami Bożymi. W prostych słowach matka powinna mówić dziecku o życiu Chrystusa na ziemi. Ponadto niechaj w swoim codziennym życiu przestrzega nauk Zbawiciela. Niech wskaże swoim dzieciom na własnym przykładzie, że doczesne życie jest przygotowaniem do życia wiecznego — okresem czasu danym ludziom, by ukształtowali charaktery dające im wstęp do miasta Bożego. — Manuscript 2, 1903. JWD 358.3

Dzieci potrzebują więcej niż przypadkowej wypowiedzi — Zbyt mało uwagi zwraca się na dzieci i młodzież. Nie rozwijają się oni pod chrześcijańskim względem tak jak powinni, gdyż wyznawcy Kościoła nie otaczają ich czułością i sympatią, pragnąc ich wspierać w duchowym rozwoju. — The Review and Herald, 13 luty 1913. JWD 358.4

Pan nie jest uwielbiony, gdy dzieci są zaniedbywane i pomijane. (...). Wymagają one więcej niż przypadkowej wypowiedzi czy kilku słów zachęty. Potrzebują wytrwałej i starannej pracy połączonej z modlitwą. Serce pełne miłości i sympatii dotrze do serc młodych ludzi, którzy są pozornie obojętni i nieobiecujący. — Counsels on Sabbath School Work 77. JWD 358.5

Jezus mówi, by uczyć dzieci dla Niego — Rodzice powinni starać się zrozumieć fakt, że mają uczyć dzieci, by zamieszkały w przybytkach Pańskich. Gdy Bóg powierza im dzieci, to tak jakby sam Chrystus oddał im je w ramiona, mówiąc: JWD 358.6

— Uczcie dzieci dla Mnie, aby w przyszłości jaśniały w przybytkach Bożych. JWD 358.7

Jednym z pierwszych dźwięków przyciągających uwagę dzieci powinno być imię Jezusa. Już we wczesnym dzieciństwie należy je uczyć modlitwy. Ich umysł należy napełniać opowiadaniami z życia Chrystusa, a ich wyobraźnię — obrazami chwały przyszłego świata. — The Review and Herald, 19 luty 1895. JWD 358.8

Już w dzieciństwie można posiąść chrześcijańskie doświadczenie — Pomóżcie dzieciom przyszykować się do zamieszkania w domu przygotowanym przez Chrystusa dla tych, którzy Go miłują. Pomóżcie im wypełnić Boże powołanie. Uczcie je tak, by pomagać im w przynoszeniu chwały Temu, który umarł, by zapewnić im wieczne życie w królestwie Bożym. Uczcie je odpowiadać na zaproszenie Zbawiciela: JWD 359.1

— “Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie”. Mateusza 11,29-30 (BT). — Manuscript 138, 1903. JWD 359.2

Bracie i siostro, macie święte dzieło do wypełnienia w nauczaniu waszych dzieci. Gdy są one młode, ich serca i umysły są najbardziej podatne na właściwy wpływ. (...). Uczcie je, że mają do odegrania indywidualną rolę i jeszcze w dzieciństwie mogą zdobyć chrześcijańskie doświadczenie. — Letter 10, 1912. JWD 359.3

Jeśli rodzice nie uczynią swoim najważniejszym zadaniem prowadzenia dzieci ścieżką sprawiedliwości od pierwszych lat ich życia, wówczas dzieci wybiorą drogę zła zamiast drogi prawości. — The Review and Herald, 14 kwiecień 1885. JWD 359.4

Gotowość do posłuszeństwa jest próbą nawrócenia — Czy nie powinniśmy uczyć naszych dzieci, że gotowość do posłuszeństwa woli Bożej dowodzi prawdziwości wyznania tych, którzy uważają się za chrześcijan? Pan nie rzuca słów na wiatr. — Manuscript 64, 1899. JWD 359.5

Prawo Boże jest podstawą reformy — Prawo Boże ma być przedmiotem nauczania w rodzinie. Rodzice mają święty obowiązek postępować zgodnie ze wszystkimi przykazaniami Pańskimi, dając dzieciom przykład całkowitej prawości. (...). JWD 359.6

Prawo Boże jest podstawą wszelkiej trwałej reformy. Mamy wyraźnie i dobitnie przedstawiać światu potrzebę posłuszeństwa prawu Pańskiemu. Wielki ruch reformatorski musi się rozpocząć w rodzinie. Posłuszeństwo prawu Bożemu jest wielką zachętą do pracowitości, oszczędności, prawdomówności i prawego postępowania wobec bliźnich. — Letter 74, 1900. JWD 359.7

Uczcie tego dzieci — Czy uczyliście dzieci od najmłodszych lat zachowywania przykazań Bożych? (...). Macie ich uczyć kształtowania charakteru na Boże podobieństwo, aby Chrystus mógł się im objawić. On jest gotowy objawić się dzieciom. Wiemy to z historii Józefa, Samuela oraz Daniela i jego towarzyszy. Czy ich przykład nie wskazuje wyraźnie, czego Pan oczekuje od dzieci i młodzieży? — Manuscript 62, 1901. JWD 359.8

Rodzice (...) są zobowiązani wobec Boga do stawienia przed Nim dzieci przygotowanych już we wczesnym okresie życia na przyjęcie wiedzy, co znaczy być wyznawcą Jezusa Chrystusa. — Manuscript 59, 1900. JWD 360.1

Świadectwo nawróconego dziecka — Religia pomaga dzieciom lepiej się uczyć i uczciwiej pracować. Dwunastoletnia dziewczynka w takich oto prostych słowach przedstawiła dowód, że jest chrześcijanką: JWD 360.2

Nie lubiłam się uczyć — wolałam się bawić. W szkole nie przykładałam się do nauki i często wagarowałam. Teraz uczę się pilnie z wszystkich przedmiotów, bo chcę się podobać Bogu. Kiedyś byłam podła dla koleżanek w szkole, a gdy nauczycielka nie widziała, miałam skłonność do żartów, żeby rozśmieszyć tym koleżanki. Teraz chcę być posłuszna Panu, więc zachowuję się grzecznie i przestrzegam regulaminu szkolnego. W domu byłam samolubna. Nie lubiłam wykonywać swoich obowiązków i drażniło mnie, że mama odrywa mnie od zabawy i każe mi pracować. Teraz z radością pomagam mamie, jak tylko mogę, bo chcę, żeby wiedziała, że ją kocham. — Counsels on Sabbath School Work 79. JWD 360.3

Strzeżcie się zwlekania w podejmowaniu działań — Rodzice, powinniście kształcić umysły waszych dzieci, gdy są młode, aby zostały chrześcijanami. (...). Strzeżcie się, by nie zostawić ich pogrążonych w duchowej drzemce nad przepaścią zatracenia, błędnie zakładając, że są zbyt młode, by były odpowiedzialne — zbyt młode, by mogły okazać skruchę z powodu grzechów i wyznawać Chrystusa. — Testimonies for the Church I, 396. JWD 360.4

Dzieci w wieku ośmiu, dziesięciu czy dwunastu lat są dostatecznie rozwinięte, by przedstawić im kwestię osobistej religijności. Nie uczcie dzieci z myślą o przyszłości, jakby dopiero po latach miały być gotowe do tego, by okazać skruchę i uwierzyć w prawdę. Właściwie pouczone, nawet bardzo młode dzieci mogą mieć właściwe pojęcie o swym grzesznym stanie i drodze zbawienia w Chrystusie. — Tamże 400. JWD 360.5

Zwrócono mi uwagę na wiele cennych obietnic zapisanych dla tych, którzy we wczesnej młodości poznają Zbawiciela: “Pamiętaj o swoim Stwórcy w kwiecie swojego wieku, zanim nadejdą złe dni i zbliżą się lata, o których powiesz: Nie podobają mi się”. Kaznodziei 12,1. “Miłuję tych, którzy mnie miłują, a którzy mnie gorliwie szukają, znajdują mnie”. Przypowieści 8,17. Wielki Pasterz Izraela nadal mówi: JWD 361.1

— “Zostawcie dzieci w spokoju i nie zabraniajcie im przychodzić do mnie; albowiem do takich należy Królestwo Niebios”. Mateusza 19,14. JWD 361.2

Uczcie swoje dzieci, że młodość jest najlepszym czasem na przyjęcie Pana. — Tamże 396-397. JWD 361.3

Od niemowlęctwa po dorosłość — Pozwalanie dziecku na kierowanie się jego nieodrodzonymi skłonnościami jest jednoznaczne z pozwoleniem, by pogrążyło się w zepsuciu i utwierdziło się w czynieniu zła. Skutki złego wychowania zaczynają się objawiać już we wczesnym dzieciństwie. W wieku nastoletnim rozwija się egoistyczne usposobienie, a gdy młodzież dorasta, utwierdza się w grzechu. Dzieci, którym pozwolono postępować samowolnie, składają swoimi czynami świadectwo zaniedbań popełnionych przez ich rodziców. Takiemu upadkowi można zapobiec jedynie przez otoczenie ich wpływami, które będą przeciwdziałać złu. Od niemowlęctwa po dorosłość należy wpływać na dzieci, kierując je ku dobru. — The Review and Herald, 15 wrzesień 1904. JWD 361.4

Przygotujcie dzieci na przyszłe próby — Rodzice, zadajcie sobie poważne pytania: JWD 361.5

— Czy nauczyliśmy nasze dzieci podporządkowywać się autorytetowi rodzicielskiemu i w ten sposób przygotowaliśmy je do posłuszeństwa Bogu, miłowania Go oraz zachowywania Jego prawa jako najważniejszego przewodnika postępowania i życia? Czy nauczyliśmy je być misjonarzami Chrystusa i czynić dobro? JWD 361.6

Wierzący rodzice, wasze dzieci będą musiały stoczyć trudne bitwy dla Pana w dniu walki, a odnosząc zwycięstwa dla Księcia pokoju, staną się zwycięzcami także dla siebie. Ale jeśli nie zostały wychowane w bojaźni Pańskiej — jeśli nie poznały Chrystusa i nie nawiązały łączności z niebem — to nie będą miały moralnej siły i ulegną ziemskim przywódcom, wynoszącym się ponad Boga niebios i ustanawiającym fałszywy dzień odpoczynku w miejsce szabatu Jahwe. — The Review and Herald, 23 kwiecień 1889. JWD 361.7