Jak wychować dziecko?

Rozdział 76 — Przygotowanie do członkostwa w Kościele

Wyważone nauczanie — Dzieci należy uczyć zgodnie z Bożymi wskazówkami — cierpliwie, uważnie, pilnie i z wyrozumiałością. Należy im stale wskazywać wymagania Pana. JWD 362.1

Wychowanie fizyczne, rozwijanie ciała, jest znacznie łatwiejsze niż wychowanie w sprawach duchowych. (...). JWD 362.2

Kultura duszy, która nadaje czystość i wzniosłość myślom, a słowa i czyny napełnia miłą wonią, wymaga usilnych starań. Trzeba cierpliwości, by wykorzenić każdy zły motyw z ogrodu serca. JWD 362.3

W żadnym razie nie wolno zaniedbywać duchowego nauczania. Uczmy nasze dzieci pięknych lekcji Słowa Bożego, aby przez nie mogły one poznać Boga. Muszą zrozumieć, że nie powinny czynić niczego, co nie jest prawe. Uczcie je postępować sprawiedliwie. Powiedzcie im, że nie możecie tolerować ich złego postępowania. W imieniu Pana Jezusa Chrystusa prowadźcie je do Boga i do Jego tronu łaski. Niech wiedzą, że Jezus żyje i wstawia się za nimi. Zachęcajcie je, by kształtowały charaktery na Boże podobieństwo. — The Review and Herald, 15 wrzesień 1904. JWD 362.4

Poznanie Boga i Chrystusa ma zasadnicze znaczenie — W żadnym razie nie można zaniedbywać duchowego nauczania, gdyż “początkiem mądrości jest bojaźń Pana”. Psalmów 111,10. Niektórzy stawiają wychowanie na drugim miejscu po religii, ale prawdziwe wychowanie jest religijnym obowiązkiem. — Counsels to Parents, Teachers, and Students 108. JWD 362.5

Zdefiniujcie praktyczne religijne doświadczenie — Chrześcijańscy rodzice powinni być przygotowani do udzielania dzieciom praktycznych pouczeń w kwestii religijnego doświadczenia. Bóg wymaga tego od was, a jeśli nie wykonujecie tego dzieła, to zaniedbujecie swój obowiązek. Uczcie dzieci wybranych przez Pana metod dyscypliny i warunków powodzenia w chrześcijańskim życiu. Uczcie je, że nie mogą służyć Bogu, a jednocześnie nadmiernie troszczyć się o środki do życia. Jednak niech nie myślą, że nie muszą pracować i mogą bezczynnie marnować czas. Słowo Pańskie wyraźnie uczy w tych sprawach. — Tamże 42. JWD 362.6

Uczcie dzieci o Bogu — Poznanie Boga to życie wieczne. Czy uczycie wasze dzieci o Nim, czy raczej uczycie je dostosowywać się do standardów świata? Czy przygotowujecie się do zamieszkania w wiecznym domu, który Pan przygotowuje dla was? (...). Uczcie wasze dzieci o życiu, śmierci i zmartwychwstaniu Zbawiciela. Uczcie je studiować Biblię. Uczcie je kształtować charakter, który ostoi się na wieki. Musimy modlić się jak nigdy dotąd, aby Bóg strzegł i błogosławił nasze dzieci. — Manuscript 16, 1895. JWD 363.1

Codziennie uczcie o skrusze i przebaczeniu — Nie jest konieczne, by wszyscy potrafili precyzyjnie określić, kiedy ich grzechy zostały przebaczone. Dzieci należy uczyć, że swoje błędy i pomyłki powinny od najmłodszych lat życia przynosić Jezusowi. Każdego dnia uczcie je prosić Go o przebaczenie za zło, które popełniły. Mówcie im, że Chrystus wysłucha prostej modlitwy płynącej ze skruszonego serca, a następnie przebaczy im i przyjmie je, tak jak przyjmował dzieci, gdy był na ziemi. — Manuscript 5, 1896. JWD 363.2

Przekazujcie zdrową naukę — Ci, którzy ujrzeli prawdę i odczuli jej ważność oraz posiedli doświadczenie w sprawach Bożych, mają przekazywać zdrową naukę swoim dzieciom. Powinni zapoznać je z wielkimi filarami naszej wiary i uzasadnić im, dlaczego jesteśmy adwentystami dnia siódmego — dlaczego zostaliśmy powołani, podobnie jak niegdyś Izraelici, by być szczególnym ludem, świętym narodem, odłączonym i oddzielonym od innych ludów na ziemi. Te sprawy należy wyjaśnić dzieciom w prostych słowach i łatwych do zrozumienia. W miarę dorastania udzielone lekcje należy dostosować do ich wzrastającej zdolności pojmowania, aż fundament prawdy zostanie założony szeroko i głęboko. — Testimonies for the Church V, 330. JWD 363.3

Uczcie krótko i często — Ci, którzy uczą dzieci i młodzież, powinni powstrzymać się od uszczypliwych uwag. Krótkie i rzeczowe przemówienia będą mieć na nich dobry wpływ. Jeśli wiele jest do powiedzenia, należy to podzielić na kilka części. Kilka ciekawych uwag kierowanych do nich przy różnych nadarzających się okazjach podziała lepiej niż długie i jednorazowe nauczanie. Długie mowy nużą młodzież. JWD 363.4

Zbyt wiele słów doprowadza młodych ludzi do lekceważenia duchowych pouczeń, tak jak przejedzenie się obciąża żołądek i osłabia apetyt, prowadząc do kolejnych nieprawidłowości w sposobie odżywiania. — Słudzy ewangelii 142. JWD 364.1

Wieczór jest cenną porą dnia — Dom powinien być prawdziwą szkołą, a nie miejscem monotonii i nudy. Wieczory powinny być cenną porą poświęconą nauczaniu dzieci o drodze sprawiedliwości. — Counsels on Sabbath School Work 48. JWD 364.2

Przypominanie Bożych obietnic — Musimy uznać Ducha Świętego jako tego, który nas oświeca. Duch Święty pragnie docierać do dzieci i objawiać im skarby i piękno Słowa Bożego. Obietnice wypowiedziane przez Wielkiego Nauczyciela przyciągną ich uwagę i ożywią dusze duchową mocą pochodzącą od Boga. W chłonnym umyśle rozwinie się poznanie spraw Pańskich, które stanie się barykadą przeciwko pokusom wroga. — Counsels to Parents, Teachers, and Students 172. JWD 364.3

Niech nauczanie religii będzie przyjemne — Dzieci należy uczyć religii od najwcześniejszych lat ich życia. Należy to czynić nie w duchu potępienia, ale z pogodą ducha i miłym nastawieniem. Matki powinny nieustannie czuwać, by pokusy nie atakowały niepostrzeżenie ich dzieci. Rodzice powinni strzec swoje dzieci przez mądre i dobre nauczanie. Jako najlepsi przyjaciele swoich niedoświadczonych dzieci powinni pomagać im w dziele zwyciężania, gdyż wszystko zależy od tego, czy staną się one zwycięzcami. Rodzice powinni pamiętać, że ich dzieci, które starają się postępować w prawy sposób, są młodszymi członkami rodziny Pańskiej. Powinni odczuwać najgłębsze zainteresowanie pomaganiem im w podążaniu prostą ścieżką — królewską drogą posłuszeństwa. Z miłością i zainteresowaniem powinni uczyć je dzień po dniu, co znaczy być dzieckiem Boga, uległym i posłusznym Jego woli. Uczcie je, że posłuszeństwo Panu wymaga posłuszeństwa rodzicom. To dzieło musi być wykonywane dzień po dniu i godzina po godzinie. Rodzice, czuwajcie, módlcie się i bądźcie dla swoich dzieci prawdziwymi przyjaciółmi. — Testimonies for the Church VI, 93-94. JWD 364.4

Uczcie duchowych lekcji na podstawie domowych zajęć — Bóg wyznaczył rodzicom i nauczycielom dzieło wychowywania dzieci i młodzieży w tej kwestii, a duchowe lekcje mogą im być przekazywane w związku z codziennymi obowiązkami. Gdy uczycie je nawyku fizycznej czystości, powinniście uczyć je jednocześnie, że Bóg wymaga od nich, by dbały nie tylko o czystość ciała, ale i czystość serca. Gdy zamiatają mieszkanie, możecie je uczyć, jak Pan oczyszcza serce. Nie zamykają drzwi i okien oraz nie zostawiają w pomieszczeniu jakiejś oczyszczającej substancji, ale otwierają drzwi i okna szeroko, a następnie pilnie wymiatają kurz. Tak samo okna impulsów i odczuć muszą być otwarte ku niebu, a kurz egoizmu i zeświecczenia ma być wymieciony. Łaska Boża musi wymieść pokoje umysłu, a każdy element ludzkiej natury musi być oczyszczony i ożywiony przez Ducha Bożego. Bałagan i niechlujność w codziennych obowiązkach będą prowadzić do zapominania o Panu i zachowywania jedynie formy pobożności pozbawionej prawdziwej mocy wiary. Mamy czuwać i modlić się, gdyż w przeciwnym razie utracimy treść, a zostaną nam tylko pozory. JWD 364.5

Żywa wiara jak złote nici powinna przebiegać przez nasze codzienne doświadczenie w wykonywaniu drobnych obowiązków. — Tamże 170-171. JWD 365.1

Edukacja serca a studiowanie podręczników — Słuszną rzeczą jest, gdy młodzież czuje, że powinna osiągnąć najwyższy poziom rozwoju sił intelektualnych. Nie wolno nam ograniczać kształcenia, któremu Bóg nie nałożył granic. Jednak nasze osiągnięcia na nic się nie zdadzą, jeśli nie będą służyć chwale Pana i dobru ludzkości. Jeśli nasza wiedza nie jest jedynie stopniem wiodącym do osiągnięcia wyższych celów, staje się bezwartościowa. (...). JWD 365.2

Edukacja serca jest ważniejsza niż wykształcenie zdobyte przez studiowanie podręczników. Dobrą i ważną rzeczą jest zdobywanie wiedzy świata, w którym żyjemy, ale jeśli tracimy z oczu wieczność, to poniesiemy klęskę, z której nigdy się nie podniesiemy. — Tamże VIII, 311. JWD 365.3

Wzajemne korzyści — Nasze dzieci należą do Pana jako nabyte przez Niego za wielką cenę. Ta myśl powinna stale przyświecać nam w naszej pracy dla nich. Najskuteczniejszą metodą zapewnienia im zbawienia i zachowania ich z dala od drogi pokusy jest uczenie ich stale Słowa Bożego. Gdy rodzice uczą się wraz z dziećmi, sami będą się rozwijać w poznaniu prawdy. Zniknie niewiara, a wiara i aktywność się wzmogą. Pewność i zaufanie pogłębią się, gdy będą coraz lepiej poznawać Pana. — The Review and Herald, 6 maj 1909. JWD 365.4

W jaki sposób rodzice mogą się stać przeszkodą na drodze dzieci? — Jaki przykład dajecie waszym dzieciom? Jaki porządek zachowujecie w domu? Wasze dzieci powinny uczyć się, jak być uprzejmymi, wyrozumiałymi dla bliźnich, łagodnymi i wrażliwymi oraz jak szanować sprawy religijne i odczuwać doniosłość Bożych wymagań. — Testimonies for the Church V, 424. JWD 366.1

Chłopcy i dziewczęta mogą już w dzieciństwie objawiać głęboką i zrównoważoną pobożność, jeśli środki ustanowione przez Pana w celu zarządzania rodziną są przestrzegane w bojaźni i miłości Bożej. Młodzi ludzie będą w ten sposób ukazywać wartość właściwego nauczania i wychowania. Jednak wrażenie wywarte na umysłach dzieci przez słowa nauczyciela prawdy często zostaje zatarte przez słowa i czyny rodziców. Wrażliwe, ale błądzące serca dzieci zostają skierowane ku prawdzie, ale często padają ofiarą pokus wskutek błędów rodziców i dostają się w sidła szatana. Jest rzeczą niemal niemożliwą skierować dzieci na właściwą drogę bez współpracy rodziców. Złe uczucia wyrażane przez nierozsądnych rodziców są dla dzieci jedną z największych przeszkód na drodze do nawrócenia. — Manuscript 49, 1901. JWD 366.2

Żyjcie zgodnie z waszymi modlitwami — “Jeśli we mnie trwać będziecie i słowa moje w was trwać będą, proście o cokolwiek byście chcieli, stanie się wam”. Jana 15,7. Gdy się modlicie, powołujcie się na tę obietnicę. Naszym przywilejem jest przychodzić do Niego ze świętą odwagą. Gdy szczerze prosimy Go, by oświecił nas swoim światłem, On wysłucha nas i odpowie. Jednak musimy żyć zgodnie z naszymi modlitwami. Na nic się one nie zdadzą, jeśli nie żyjemy zgodnie z nimi. Widziałam kiedyś ojca, który po przeczytaniu fragmentu Pisma Świętego i modlitwie, nierzadko niemal natychmiast, zaczynał łajać dzieci. Jak Bóg może wysłuchać modlitw kogoś takiego? Czy modlitwy takiego ojca wpłyną na dzieci? Nie, jeśli nie wyzna Panu swoich win. — Manuscript 114, 1903. JWD 366.3

Kiedy dzieci są gotowe do chrztu? — Nigdy nie pozwólcie waszym dzieciom myśleć, że nie są dziećmi Bożymi, póki nie będą dość dojrzałe, by przyjąć chrzest. Chrzest nie czyni dzieci chrześcijanami ani ich nie nawraca. Jest tylko zewnętrznym obrzędem wskazującym, że są one świadome, iż powinny być dziećmi Bożymi przez wiarę w Jezusa Chrystusa jako swego Zbawiciela i powinny żyć dla Niego. — Manuscript 5, 1896. JWD 366.4

Rodzice, których dzieci pragną zostać ochrzczone, mają pracę do wykonania, zarówno w badaniu swego serca, jak i udzielaniu wiernych pouczeń swoim dzieciom. Chrzest jest świętym i ważnym obrzędem, więc jego znaczenie powinno być gruntownie zrozumiane. Wymaga skruchy z powodu grzechu i rozpoczęcia nowego życia w Chrystusie Jezusie. Nie należy się spieszyć z przyjęciem tego obrzędu. Niech rodzice i dzieci obliczą koszt. Pozwalając na chrzest dzieci, rodzice zaciągają święte zobowiązanie, iż będą wiernymi szafarzami dzieci, kierując nimi w kształtowaniu charakteru. Zobowiązują się pilnie strzec jagnięta, aby nie znieważały one wiary, którą wyznają. (...). JWD 367.1

Gdy nadszedł najszczęśliwszy okres ich życia, a one w głębi serca miłują Jezusa i pragną być ochrzczone, należy wobec nich postępować uczciwie. Zanim przystąpią do chrztu, zadajcie im pytanie, czy ich najważniejszym celem w życiu jest pracować dla Boga. Następnie wyjaśnijcie im, jak mogą to czynić. Pierwsze pouczenie w tej kwestii jest bardzo ważne. W prostych słowach uczcie je, jak pełnić służbę dla Boga. Uczyńcie to dzieło możliwie najbardziej zrozumiałym dla nich. Wyjaśnijcie, co znaczy poświęcić się Panu, wypełniając Jego Słowo z pomocą chrześcijańskich rodziców. — Testimonies for the Church VI, 93-94. JWD 367.2

Obowiązek rodziców po chrzcie dzieci — Po sumiennym wykonaniu pracy, jeśli jesteście pewni, że wasze dzieci rozumieją znaczenie nawrócenia i chrztu oraz są w pełni nawrócone, pozwólcie im przyjąć chrzest. Jednak, powtarzam, najpierw przygotujcie się, by działać jako wierni pasterze, kierując ich niedoświadczone stopy na wąską drogę posłuszeństwa. Bóg musi działać za pośrednictwem rodziców, aby mogli dawać dzieciom dobry przykład miłości, taktu i chrześcijańskiej pokory oraz poświęcenia siebie Chrystusowi. Jeśli zgadzacie się na chrzest waszych dzieci, a potem pozwalacie im robić, co im się podoba, nie odczuwając żadnego szczególnego obowiązku prowadzenia ich prostą ścieżką, to spada na was odpowiedzialność za utratę ich wiary, odwagi i zainteresowania prawdą. — Tamże 94-95. JWD 367.3

Bóg wzywa was, byście uczyli dzieci, jak mają się przygotować do członkostwa w królewskiej rodzinie jako dzieci niebiańskiego Króla. Współdziałajcie z Bogiem, pracując pilnie dla ich zbawienia. Gdy błądzą, nie łajajcie ich. Nigdy nie szydźcie z nich, że postępują źle, choć są ochrzczone. Pamiętajcie, że muszą one wiele się nauczyć w kwestii obowiązków dziecka Bożego. — Manuscript 80, 1901. JWD 367.4

Przygotowania na szczególne zgromadzenia — W rodzinach musi zostać wykonana praca, zanim przybędą one na święte zgromadzenia. Niech przygotowanie posiłków i odzieży będzie na drugim miejscu, a najważniejsze będzie głębokie zbadanie serca. Módlcie się trzy razy dziennie jak Jakub i bądźcie wytrwali. W domu jest czas na umacnianie więzi z Jezusem, aby być blisko Niego także w zgromadzeniu, a wtedy jakżeż cenne będą godziny spędzone we wspólnocie wierzących. Ale jakże możecie oczekiwać, że odczujecie obecność Pana i ujrzycie Jego moc w działaniu, skoro indywidualne dzieło przygotowania jest przez was zaniedbywane? JWD 368.1

Ze względu na wasze dusze, ze względu na Chrystusa i ze względu na innych pracujcie w domu. Módlcie się tak jak nigdy dotąd. Otwierajcie serce przed Bogiem. Uporządkujcie sprawy rodzinne. Przygotujcie swoje dzieci na udział w zgromadzeniu. Uczcie je, że nie liczy się to, czy będą ubrane w najlepszy strój, ale to, czy pojawią się przed Bogiem z czystymi rękami i czystym sercem. Usuńcie wszelkie przeszkody, jakie stoją na ich drodze — wszelkie nieporozumienia między nimi albo między wami a nimi. Czyniąc to, zaprosicie Pana do waszego domu, a święci aniołowie będą wam towarzyszyć w drodze na spotkanie, tak iż ich światło i obecność odeprze ciemność aniołów zła. — Testimonies for the Church V, 164-165. JWD 368.2

Siejcie z wiarą ziarno prawdy — Praca siewcy opiera się na wierze. Chociaż nie pojmuje on w pełni procesu kiełkowania i rozwoju ziarna, wysiewa je i pokłada ufność w Bogu, iż zbierze z roli plon. Tak samo powinni pracować rodzice i nauczyciele nad ukształtowaniem charakteru dziecka, wierząc, iż zasiane ziarno wyda dobre owoce. — Wychowanie 75. JWD 368.3

Powinniśmy prosić o błogosławieństwo Boże dla wysianego ziarna, a przekonanie pochodzące od Ducha Świętego ogarnie nawet najmłodszych. Jeśli okazujemy wiarę w Boga, będziemy wstanie prowadzić dzieci do Baranka Bożego, który gładzi grzech świata. Jest to dzieło, które ma ogromne znaczenie dla młodszych członków rodziny Pańskiej. — Testimonies for the Church VI, 105. JWD 368.4