Słudzy ewangelii

Rozdział 42 — Żona kaznodziei

W minionych latach żony kaznodziejów doświadczały niedostatku i prześladowań. Kiedy ich mężów więziono, a czasami skazywano na śmierć, te szlachetne, ofiarne kobiety cierpiały wraz z nimi, a ich nagroda będzie równa nagrodzie, jaką otrzymają ich mężowie. Pani Bardman i pani Judsons cierpiały za prawdę wraz ze swymi mężami. Poświęciły swoje rodziny i przyjaźnie w każdym znaczeniu tego słowa, aby wspomagać swoich mężów w dziele oświecania tych, którzy pozostawali w ciemnościach, objawiania im głębokich tajemnic Słowa Bożego. Ich życie było w ciągłym niebezpieczeństwie. Ratowanie ludzi przed wiecznym zatraceniem było ich wielkim celem, i dla tej sprawy cierpiały z ochotą. (...) SE 136.5

Jeśli żona kaznodziei towarzyszy swemu mężowi w jego podróżach, nie powinna tego czynić dla własnej przyjemności, chcąc bywać w gościnie i być zapraszana, ale dlatego, żeby pracować wraz z mężem. Powinna być zainteresowana czynieniem dobra. Powinna chętnie towarzyszyć mężowi, o ile domowe obowiązki jej na to pozwalają, i wspomagać go w jego wysiłkach ratowania ludzi. Z pokorą i uniżeniem, a jednocześnie z właściwą pewnością siebie, powinna wywierać kierujący wpływ na umysły bliźnich i czynić to, co do niej należy, oraz dźwigać swój krzyż i ciężar podczas spotkań, w kręgu rodzinnym i w towarzyskiej rozmowie. Ludzie mają prawo tego od niej oczekiwać. Jeśli te oczekiwania nie zostają spełnione, wpływ męża jest niweczony więcej niż w połowie. SE 137.1

Żona kaznodziei może wiele uczynić, jeśli tylko naprawdę chce. Jeśli posiada ducha ofiarności i miłuje bliźnich, może wykonać niemal tak wiele pracy, jak jej mąż. Siostry pracujące w dziele prawdy mogą zrozumieć pewne problemy, zwłaszcza dotyczące kobiet, i pomóc w ich rozwiązaniu znacznie lepiej niż kaznodzieje. SE 137.2

Na żonie kaznodziei spoczywa odpowiedzialność, której nie powinna i nie może lekceważyć. Bóg pragnie, by dobrze wykorzystywała talenty, którymi On ją obdarzył. Powinna więc pracować dla ratowania bliźnich gorliwie, wiernie i w jedności z mężem. Nigdy nie powinna bezwzględnie domagać się zaspokojenia swoich życzeń i pragnień ani okazywać obojętność dla pracy męża, czy niezadowolenie i rozdrażnienie. Wszystkie te wrodzone uczucia muszą zostać pokonane. Powinna mieć cel w życiu i dążyć do jego osiągnięcia wytrwale. Nieważne, że sprzeciwia się to niewłaściwym uczuciom, pragnieniu przyjemności i nieodrodzonym gustom! To wszystko należy ochotnie poświęcić, aby czynić dobro dla bliźnich i kierować ich na drogę zbawienia. SE 137.3

Żony kaznodziejów powinny prowadzić życie pełne poświęcenia i modlitwy. Jednak niektóre z nich chcą religii, która nie wymaga niesienia krzyża i wyrzeczeń. Zamiast trwać w szlachetnej postawie, polegając na Bogu jako źródle siły i ponosić osobistą odpowiedzialność, polegają głównie na innych osobach i uzależniają od nich swoje duchowe życie. Gdyby tylko z dziecięcą ufnością zdały się całkowicie na Boga i skupiły swoje uczucia na Jezusie, czerpiąc od niego swoje duchowe życie jako od żywego krzewu, ileż dobra mogłyby uczynić pomagając bliźnim, jakim wsparciem mogłyby być dla swoich mężów i jaką nagrodę w końcu zdobyć! “Dobrze, sługo dobry i wiemy” — te słowa byłyby jak słodka muzyka dla ich uszu. “Wejdź do radości Pana swego” — oto tysiąckrotna nagroda za wszystkie cierpienia i trudy poniesione dla ratowania bliźnich. — Testimonies for the Church I, 451-453. SE 137.4

*****

Jeśli żonaty mężczyzna wyrusza do pracy w dziele Pańskim pozostawiając żonie troskę nad dziećmi w domu, wówczas żona wykonuje tak samo ważne dzieło jak mąż. Kiedy on jest na misji, ona jest misjonarką w domu, gdzie troski i problemy są często większe niż te, z jakimi boryka się jej mąż. Dzieło matki jest uroczystym i poważnym dziełem. Kształtuje ona umysły i charaktery dzieci, przygotowując je do użyteczności w tym życiu i do przyszłego, wiecznego życia. SE 138.1

Mąż na misji cieszy się uznaniem ludzi, podczas gdy żona trudząca się w domu nie otrzymuje za swoją pracę żadnego ziemskiego uznania. Jednak jeśli pracuje dla dobra rodziny, starając się kształtować charaktery dzieci według boskiego Wzoru, rejestrujący wszystko anioł zapisze jej imię jako jednej z największych misjonarek na świecie. SE 138.2

*****

Żona kaznodziei może być wielką pomocą dla swego męża i wspierać go w pełnieniu jego obowiązków, o ile tylko trwa w miłości Bożej. Może ona nauczać Słowa Bożego swoje dzieci. Może prowadzić dom zgodnie z zasadami gospodarności i schludności. Wraz z mężem może uczyć dzieci oszczędności, aby umiały ograniczać swoje potrzeby. SE 138.3