Słudzy ewangelii

68/232

Rozdział 28 — “Głoś Słowo”

“Zaklinam cię tedy przed Bogiem i Chrystusem Jezusem, który będzie sądził żywych i umarłych, na objawienie i Królestwo jego: Głoś Słowo, bądź w pogotowiu w każdy czas, dogodny czy niedogodny, karć, grom, napominaj z wszelką cierpliwością i pouczaniem”. 2 Tymoteusza 4,1.2. SE 101.1

W tych bezpośrednich i mocnych słowach wyłożony jest obowiązek kaznodziei Chrystusa. Ma on “głosić Słowo”, a nie opinie i tradycje ludzkie, przyjemne opowieści czy sensacyjne historie mające na celu rozbudzenie wyobraźni lub wywołanie podniecenia. Nie wolno mu wywyższać siebie, ale tak ma stać przed umierającym światem jak w obecności Bożej i głosić Słowo. Nie wolno mu kpić, żartować czy fantazjować i w dziwaczny sposób interpretować. Kaznodzieja musi przemawiaćz całą szczerością i z głęboką żarliwością, jako głos od Boga wykładający Pismo Święte. Ma przedstawiać swoim słuchaczom sprawy, które dotyczą ich doczesnego i wiecznego dobra. SE 101.2

Moi bracia kaznodzieje, kiedy stajecie przed ludźmi, mówcie o tym, co ważne, o tym, co jest cenną nauką. Uczcie wielkich praktycznych prawd, które każdy musi wprowadzić w swoje życie. Uczcie o zbawczej mocy Jezusa, “w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów”. Kolosan 1,14. Usilnie się starajcie, by wasi słuchacze zdali sobie sprawę z potęgi prawdy. SE 101.3

Kaznodzieje powinni przedstawiać pewne słowo prorockie jako podstawę wiary adwentystów dnia siódmego. Proroctwa Księgi Daniela i Księgi Objawienia powinny być uważnie studiowane w połączeniu ze słowami: “Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”. Jana 1,29. SE 101.4

Jeszcze raz przedstawiono mi dwudziesty czwarty rozdział Ewangelii Mateusza jako coś, co powinno znaleźć się w centrum uwagi wszystkich wierzących. Obecnie żyjemy w czasie, kiedy wypełniają się przepowiednie zawarte w tym rozdziale. Niech nasi kaznodzieje i nauczyciele wyjaśniają te proroctwa tym, których nauczają. Niech usuną z kazań sprawy o mniejszym znaczeniu i przedstawiają prawdy, które decydują o przeznaczeniu człowieka. SE 102.1

Czasy, w których żyjemy, wymagają ciągłej czujności, a Boży kaznodzieje mają rzucać światło na kwestię sabatu. Powinni ostrzegać mieszkańców świata, iż Chrystus wkrótce powróci w mocy i wielkiej chwale. Ostatnie poselstwo ostrzeżenia dla świata ma prowadzić ludzi do zrozumienia wagi, jaką Bóg przywiązuje do swego prawa. Prawda ma być tak wyraźnie przedstawiona grzesznikowi, by słysząc ją nie miał żadnej wymówki, że nie zrozumiał znaczenia posłuszeństwa przykazaniom Bożym. SE 102.2

Polecono mi powiedzieć: “Zgromadźcie z Pisma Świętego dowody na to, że Bóg uświęcił siódmy dzień tygodnia, i niechaj będą one odczytane w zgromadzeniu. Niech ci, którzy nie słyszeli prawdy, zrozumieją, że każdy, kto odwraca się od prostego ‘Tak mówi Pan’, musi ponieść konsekwencje swego postępowania. We wszystkich wiekach sabat był próbą wierności wobec Boga. Pan powiedział o sabacie: ‘Między mną a synami izraelskimi będzie on znakiem na wieki’”. 2 Mojżeszowa 31,17. SE 102.3