Słudzy ewangelii

119/232

Niewiara i wątpliwości

Wiara chwyta Boga za słowo nie czekając na zrozumienie ciężkich prób życiowych, przez które przechodzimy. Jednak niewielu ludzi ma taką wiarę. Większość ludzi zawsze czegoś się obawia i o coś się troszczy. Codziennie widzą przejawy Bożej miłości i mają liczne dowody Jego opatrzności, ale wydaje się, jakby nie dostrzegali otrzymywanych błogosławieństw. Trudności, jakie napotykają, zamiast przybliżać ich do Boga, odłączają ich od Niego, ponieważ wzbudzają ich niepokój i są powodem szemrania. SE 175.3

Czy dobrze czynią okazując taki brak wiary? Jezus jest ich przyjacielem. Całe niebo jest zainteresowane ich dobrem, a ich lęk i narzekania zasmucają Ducha Świętego. Mamy wierzyć nie dlatego, że widzimy albo czujemy, że Bóg nas wysłuchuje. Mamy wierzyć Jego obietnicom. Kiedy przychodzimy do Niego w wierze, powinniśmy wierzyć, że każda prośba dociera do serca Chrystusa. Kiedy prosimy o Jego błogosławieństwo, powinniśmy wierzyć, że je otrzymamy i dziękować Bogu tak, jakbyśmy już je mieli. Następnie możemy iść wypełniać swoje obowiązki pewni, że błogosławieństwo zostanie zesłane wtedy, gdy najbardziej będziemy go potrzebowali. Kiedy nauczymy się tak wierzyć, poznamy, że nasze modlitwy są wysłuchiwane. Bóg uczyni dla nas “daleko więcej” “według bogactwa chwały swojej” i “wielkości mocy Jego wobec nas”. Efezjan 3,20.16; 1,19. SE 175.4

Często chrześcijańskie życie wiąże się z niebezpieczeństwami, a obowiązki wydają się trudne do wykonania. Oczami wyobraźni widzimy nadciągające zagrożenie, a perspektywa ucisku i śmierci przytłacza nas ciężkim brzemieniem. Jednak głos Boży mówi wyraźnie: Idź naprzód. Bądźmy posłuszni temu poleceniu, choć nasz wzrok nie jest w stanie przeniknąć ciemności. Przeciwności, które wstrzymują nasz rozwój, nigdy nie znikną, jeśli w naszym sercu będzie panował duch zwątpienia i niezdecydowania. Ci, którzy zwlekają z posłuszeństwem, zanim wszelka niepewność nie zostanie usunięta i nie będzie już żadnego ryzyka niepowodzenia, nigdy nie będą posłuszni. Ten, kto wierzy, patrzy ponad trudnościami i trzyma się niewidzialnego, wszechpotężnego Boga, a więc nie może zostać pokonany. Wiara jest uchwyceniem się ręki Chrystusa w każdej potrzebie. SE 176.1

Ten, kto pracuje dla Boga, potrzebuje silnej wiary. Okoliczności mogą się wydawać niesprzyjające, ale w najciemniejszej godzinie mamy pamiętać, że przed nami jest światło. Siła tych, którzy w wierze i miłości służą Bogu, będzie się odnawiać każdego dnia. Zostanie im udzielone poznanie Nieskończonego, aby nie błądzili wykonując Jego zamiary. Niechaj pracownicy Boży od początku do końca zachowują w sercu bezgraniczną ufność, pamiętając, że światło prawdy Bożej ma świecić w ciemnościach otaczających świat. SE 176.2

W czasie pełnienia służby Bożej nie powinno się odczuwać zniechęcenia. Wiara poświęconego pracownika ma wytrwać w każdej próbie, jaka staje się naszym udziałem. Bóg może i chce udzielić swoim sługom wszelkiej siły, jakiej potrzebują i dać im mądrość potrzebną w różnych sytuacjach. On z nawiązką spełni najśmielsze oczekiwania tych, którzy w Nim pokładają ufność. SE 176.3

Jezus nie wzywa nas do pójścia za Nim, aby nas potem porzucić. Jeśli poświęcimy się Jego służbie, nigdy nie zostaniemy postawieni w takim położeniu, z którego Bóg nie znajdzie wyjścia. W jakiekolwiek będziemy sytuacji, mamy Przewodnika, który nami pokieruje. Jakiekolwiek będą nasze zmartwienia, mamy zaufanego Doradcę. Jakiekolwiek będą nas trapić smutki, dotykać straty czy samotność, mamy współczującego Przyjaciela. Gdy w swej niewiedzy popełniamy błędy, Chrystus nas nie odrzuca. Do naszych uszu dociera Jego głos, gdy mówi jasno i wyraźnie: “Ja jestem droga i prawda, i żywot”. Jana 14,6. W Jego Słowie czytamy, że On “ocali biedaka, który woła o ratunek, i ubogiego, który nie ma pomocy”. Psalmów 72,12. SE 176.4

“Temu, którego umysł jest stały, zachowujesz pokój, pokój mówię; bo tobie zaufał”. Izajasza 26,3. Ramię Wszechmocnego jest wyciągnięte, by prowadzić nas wciąż naprzód. Pan mówi: Idź naprzód, a ja ześlę ci pomoc. Dla chwały mojego imienia proś, a otrzymasz. Ci, którzy oczekują, że doznasz porażki, zobaczą, jak moje słowo triumfuje w chwale. “I wszystko, o cokolwiek byście prosili w modlitwie z wiarą, otrzymacie”. Mateusza 21,22. SE 177.1

*****

Bóg nigdy nie pozostawia świata bez tych, którzy potrafią odróżniać dobro od zła, sprawiedliwość od niesprawiedliwości. On ma ludzi, których wyznaczył, by stali na czele bitwy w trudnym czasie. SE 177.2