Słudzy ewangelii

Uroczyste zobowiązanie

Dziesięcina jest święta, zarezerwowana wyłącznie dla Boga. Ma być przyniesiona do Jego skarbnicy i przeznaczona na utrzymanie pracowników w dziele Bożym. Przez długi czas Pan był okradany, gdyż wielu nie zdawało sobie sprawy z tego, że dziesięcina Pańska jest częścią zastrzeżoną do specjalnego użytku, Niektórzy byli niezadowoleni i mówili: “Nie będę oddawał dziesięciny, gdyż nie mam zaufania co do sposobu, w jaki się nią rozporządza w Kościele”. Jednak czy chcesz okradać Boga, bo wydaje ci się, że kierownictwo dzieła nie jest w porządku? Skieruj swoje zażalenie wyraźnie i otwarcie, we właściwym duchu i do właściwych osób. Wyślij petycje domagając się uporządkowania tych spraw, w których dostrzegasz nieprawidłowości, ale nie wycofuj się z dzieła Bożego i nie okazuj się niewiernym tylko dlatego, że inni nie postępują tak, jak powinni. SE 153.3

Przeczytaj uważnie trzeci rozdział Księgi Malachiasza i przekonaj się, co Bóg mówi o dziesięcinie. Jeśli nasze zbory staną na stanowisku zgodnym ze Słowem Pańskim i będą wierne w oddawaniu dziesięciny do Bożej skarbnicy, więcej pracowników zostanie zachęconych do podjęcia służby kaznodziejskiej. Więcej ludzi poświęci się służbie, bo nie zostaną odprawieni z kwitkiem z powodu braków finansowych. W skarbnicy Pańskiej powinno znaleźć się obfite zaopatrzenie, i znajdzie się, jeśli egoistyczne serca i ręce nie będą zatrzymywały dziesięciny albo wydawały jej na inne sprawy, nawet pośrednio związane z dziełem Bożym. SE 153.4

Boże środki mają być wydawane w sposób planowy i przemyślany. Dziesięcina należy do Pana, a ci, którzy manipulują nią, zostaną ukarani, stracą niebiański skarb, jeśli nie okażą skruchy i nie zmienią swojego postępowania. Niechaj dzieło nie będzie dłużej blokowane wskutek przeznaczania dziesięciny na cel inny niż ten, który Pan wytknął. Inne sprawy w dziele Bożym także wymagają zaopatrzenia w środki, ale nie z dziesięciny. Bóg się nie zmienił, a więc dziesięcina nadal ma być przeznaczana na utrzymanie służby kaznodziejskiej. Prowadzenie działalności ewangelizacyjnej na nowych terenach wymaga większej liczby wykwalifikowanych pracowników niż teraz mamy, ale trzeba mieć środki na ich utrzymanie. SE 154.1

Ci, którzy pracują jako kaznodzieje, ponoszą ogromną odpowiedzialność, która zdumiewająco często bywa lekceważona. Niektórzy lubią wygłaszać kazania i wykłady, ale poza tym nie wykonują żadnej indywidualnej pracy w zborze. Istnieje wielka potrzeba uczenia ludzi o ich obowiązkach wobec Boga, zwłaszcza w kwestii wiernego oddawania dziesięciny. Nasi kaznodzieje czują się zasmuceni, gdy nie są należycie wynagradzani za swoją pracę, ale czy biorą pod uwagę to, że w skarbnicy Bożej muszą znaleźć się środki na ten cel? Jeśli nie spełnili swojego obowiązku i nie pouczyli ludzi o potrzebie wiernego oddawania Bogu tego, co należy do Niego, wówczas w skarbnicy będzie brakować środków na kontynuowanie dzieła Pańskiego. SE 154.2

Opiekun trzody Bożej powinien wiernie wypełnić swój obowiązek. Jeśli stoi na stanowisku, że skoro jest to przykre dla niego, to wolno mu nałożyć ten obowiązek na kogoś innego — wówczas jednak nie jest wiernym pracownikiem. Niechaj przeczyta w Księdze Malachiasza słowa Pana oskarżającego lud o okradanie Boga przez zatrzymywanie dziesięciny. Wszechmogący Bóg oświadczył tym ludziom: “Jesteście obłożeni klątwą”. Malachiasza 3,9. Kiedy ten, kto usługuje słowem i nauczaniem, widzi, że ludzie przyjmują postawę ściągającą na nich przekleństwo, jakże może uchybić obowiązkowi pouczenia ich i ostrzeżenia? Każdy wyznawca powinien zostać pouczony o potrzebie wierności w oddawaniu dziesięciny. — Testimonies for the Church IX, 246-251. SE 154.3