Działalność apostołów

Przedmowa

Od początku swego istnienia piąta księga Nowego Testamentu była znana jako Dzieje Apostolskie, choć tytuł ten nie występuje w samej księdze. Jeden z najwcześniejszych zachowanych manuskryptów, “Kodeks Synajski”, podaje jedynie tytuł Dzieje, bez nawiązania do apostołów. Istnieje ku temu powód. Dzieje najwyraźniej zostały zamierzone jako coś więcej niż krótka historia działalności dwunastu uczniów, a właściwie czterech osób: Piotra, Jakuba, Jana i Pawła. DA 5.1

Dzieje Apostolskie zostały napisane przez “umiłowanego lekarza” Łukasza, nawróconego poganina, i przeznaczone dla całego Kościoła — zarówno Żydów, jak i pogan. Choć obejmują okres nieco ponad trzech dziesięcioleci, są pełne ważnych pouczeń dla Kościoła we wszystkich wiekach. W Dziejach Apostolskich Bóg wyraźnie wskazuje, że współcześni chrześcijanie powinni doświadczać obecności tego samego Ducha, który zstąpił z mocą w dniu Pięćdziesiątnicy i rozpalił płomień poselstwa ewangelii. Dzieła Ducha Świętego dokonane za pośrednictwem Piotra i Pawła, Jana i Jakuba oraz innych mogą się powtórzyć w życiu współczesnych uczniów Chrystusa. DA 5.2

Nagłość, z jaką kończą się Dzieje Apostolskie, nie jest przypadkowa. Celowo sugeruje, że porywająca opowieść nie została dokończona i że działania Boga za pośrednictwem Ducha Świętego mają być kontynuowane w całej erze chrześcijańskiej — we wszystkich kolejnych pokoleniach, które dodawać będą następne rozdziały pełne piękna i mocy. Działalność opisana w tej niezwykłej księdze jest w najpełniejszym sensie działalnością Ducha Świętego, bowiem w czasach apostolskich to On był doradcą i pomocnikiem chrześcijańskich przywódców. W dniu Pięćdziesiątnicy modlący się uczniowie zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili ewangelię z mocą. Siedmiu mężczyzn wybranych jako pierwsi diakoni było “pełnych Ducha Świętego i mądrości”. Dzieje Apostolskie 6,3. To Duch Święty pokierował ordynacją Saula (Dzieje Apostolskie 9,17), przyjęciem pogan do wspólnoty Kościoła (Dzieje Apostolskie 10,44-47), odłączeniem Barnaby i Saula do służby misyjnej (Dzieje Apostolskie 13,2-4), Soborem Jerozolimskim (Dzieje Apostolskie 15,28) i podróżami misyjnymi Pawła. Dzieje Apostolskie 16,6-7. Kiedy Kościół znosił dotkliwe prześladowania ze strony Rzymian i Żydów, Duch Święty wzmacniał wierzących i strzegł ich od błędu. DA 5.3

Działalność apostołów to jedna z ostatnich książek napisanych przez Ellen G. White. Została wydana zaledwie kilka lat przed jej śmiercią. Jest to jedno z najgłębszym i najbardziej odkrywczych dzieł, jakie wyszły spod jej płodnego pióra. Czytelnik znajdzie w tej książce światło chrześcijańskiego świadectwa. Przesłanie książki jest ponadczasowe, a jego waga jest widoczna w staraniach autorki, by wykazać, iż wiek XX stanie się czasem zesłania duchowej mocy przewyższającej tę, jaka została zesłana w dniu Pięćdziesiątnicy. Dzieło ewangelii zakończy się nie mniejszym objawieniem mocy Ducha Świętego niż to, którym się rozpoczęło. DA 6.1

Naszą modlitwą i najgorętszym życzeniem jest, by czytelnik mógł uczestniczyć w przedstawieniu pełnych chwały scen z życia Kościoła wczesnochrześcijańskiego, a jednocześnie ustrzegł się od wszelkich zwiedzeń wroga. DA 6.2

Wydawcy