Śladami Wielkiego Lekarza

Boże obietnice

Lekarzowi nadarzają się wspaniałe sposobności, aby skierować uwagę swych pacjentów na obietnice Słowa Bożego. Może wydobywać z tego skarbca rzeczy stare i nowe. Wyszukiwać słowa oczekiwanego pocieszenia. Aby mieć zawsze wiele świeżych myśli, powinien starannie studiować Słowo Boże i mieć zaufanie do jego obietnic. Na jego ustach powinny być słowa pocieszenia, jakie wypowiadał Chrystus w czasie swojej ziemskiej służby, kiedy udzielał pouczeń i uzdrawiał chorych. Powinien mówić o uzdrowieniach, które dokonywał Chrystus, o Jego współczuciu i miłości. Nie powinien zaniedbywać kierowania myśli swych pacjentów do Chrystusa jako Wielkiego Lekarza. SWL 75.1

Tę samą moc, którą objawiał Chrystus, kiedy przebywał widzialnie wśród ludzi, ma dzisiaj Jego Słowo. Jezus leczył choroby swoim słowem, wyganiał demony, słowem uciszał burze na morzu i wzbudzał umarłych, a lud poświadczał, że Jego słowo ma moc. On wypowiadał słowa Boże, tak jak je mówił do wszystkich proroków i nauczycieli Starego Testamentu. Cała Biblia objawia Chrystusa. SWL 75.2

Powinniśmy przyjmować Pismo Święte jako Słowo Boże, które nie tylko dla nas jest napisane, lecz także do nas przemawia. Kiedy przychodzili do Chrystusa chorzy, widział nie tylko tych, którzy wówczas prosili o pomoc, lecz wszystkich tych, którzy będą przychodzili do Niego aż do obecnego czasu, z tymi samymi potrzebami i taką samą wiarą. Kiedy powiedział do sparaliżowanego: “Ufaj, synu, odpuszczone są grzechy twoje” (Mateusza 9,2), kiedy przemówił do niewiasty z Kafarnaum: “Córko, wiara twoja uzdrowiła cię, idź w pokoju” (Łukasza 8,48), to miał na myśli również wszystkie inne strapione, obciążone grzechem dusze, które szukają Jego pomocy. SWL 75.3

Tak dzieje się ze wszystkimi obietnicami Słowa Bożego. Przez nie przemawia do nas osobiście, bezpośrednio, tak jak byśmy słyszeli Jego głos. W tych obietnicach udziela nam Chrystus swej łaski i mocy. Są one owymi liśćmi, które “służą do uzdrawiania narodów”. Objawienie 22,2. Przyjęte i przyswojone dają wytrwałość charakteru, przywracają życie i podtrzymują je. Nic innego nie ma takiej mocy uzdrawiającej. Nic innego nie może udzielić odwagi i wiary, które obdarzają siłami witalnymi cały organizm. SWL 75.4

Temu, który stoi nad grobem drżąc ze strachu, duszy, która jest znużona ciężarem cierpień i grzechu, powinien lekarz w odpowiedniej chwili powtarzać słowa Zbawiciela, a pamiętajmy, że wszystkie słowa Pisma Świętego są Jego słowami: SWL 76.1

“Nie bój się, bo cię wykupiłem, nazwałem cię twoim imieniem — moim jesteś! Gdy będziesz przechodził przez wody, będę z tobą, a gdy przez rzeki, nie zaleją cię; gdy pójdziesz przez ogień, nie spłoniesz, a płomień nie spali cię. Bo Ja, Pan, jestem twoim Bogiem, Ja, Święty Izraelski, twoim wybawicielem; (...). Dlatego że jesteś w moich oczach drogi, cenny i Ja cię miłuję (...). Ja, jedynie Ja, mogę przez wzgląd na siebie zmazać twoje przestępstwa i twoich grzechów nie wspomnę. Nie bój się, bo Ja jestem z tobą”. Izajasza 43,1-4.25.5. SWL 76.2

“Jak się lituje ojciec nad dziećmi, tak się lituje Pan nad tymi, którzy się go boją, bo On wie, jakim tworem jesteśmy, pamięta, żeśmy prochem”. Psalmów 103,13.14. SWL 76.3

“Tylko uznaj swoją winę, że od Pana, swojego Boga, odstąpiłaś”. “Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wiemy jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości”. Jeremiasza 3,13; 1 Jana 1,9. SWL 76.4

“Starłem jak obłok twoje występki, a twoje grzechy jak mgłę: Nawróć się do mnie, bo cię odkupiłem”. Izajasza 44,22. SWL 76.5

“Chodźcie więc, a będziemy się prawować — mówi Pan! Choć wasze grzechy będą czerwone jak szkarłat, jak śnieg zbieleją; choć będą czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna”. Izajasza 1,18. SWL 76.6

“Miłością wieczną umiłowałem cię, dlatego tak długo okazywałem ci łaskę”. “Na krótką chwilę porzuciłem cię, lecz znów cię zgromadzę w wielkiej miłości”. Jeremiasza 31,3; Izajasza 54,7. SWL 76.7

“Niechaj się nie trwoży serce wasze; wierzcie w Boga i we mnie wierzcie! Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka”. Jana 14,1.27. SWL 76.8

“I będzie każdy jak kryjówka przed wiatrem i jak schronienie przed ulewą, jak strumienie wód na suchym stepie, jak cień potężnej skały w ziemi spragnionej”. Izajasza 32,2. SWL 76.9

“Gdy biedacy i ubodzy szukają wody, a nie ma jej, gdy ich język usycha z pragnienia, Ja, Pan, ich wysłucham, Ja, Bóg Izraela, ich nie opuszczę”. Izajasza 41,17. SWL 77.1

“Tak mówi Pan, który cię uczynił (...). Gdyż wyleję wody na spieczoną ziemię i strumienie na suchy ląd; wyleję mojego Ducha na twoje potomstwo i moje błogosławieństwo na twoje latorośle”. Izajasza 44,2.3. SWL 77.2

“Do mnie się zwróćcie wszystkie krańce ziemi, abyście były zbawione”. Izajasza 45,22. SWL 77.3

“Lecz on nasze choroby nosił, nasze cierpienia wziął na siebie (...). Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni”. Izajasza 53,4.5; patrz Mateusza 8,17. SWL 77.4