Śladami Wielkiego Lekarza

Przyroda nie jest Bogiem

Dzieło Boże w przyrodzie to nie sam Bóg w przyrodzie. Cuda przyrody są wyrazem Bożego charakteru i mocy, ale nie wolno nam traktować przyrodę jako Boga. Dzięki artystycznym zdolnościom ludzkich istot wytwarzane są bardzo piękne rękodzieła, rzeczy, które radują oko, i te rzeczy objawiają nam w jakimś stopniu zamysł twórcy; ale wykonana rzecz nie jest twórcą. Nie dzieło, lecz wykonawca zasłużył na sławę. Skoro więc przyroda jest wyrazem myśli Bożych, nie przyroda, ale Bóg przyrody jest tym, który powinien być wywyższony. SWL 296.1

“Pójdźcie, pokłońmy się i padnijmy na twarz!
Klęknijmy przed Panem, który nas uczynił! (...)
W jego ręku są głębokości ziemi
i jego są szczyty gór.
Jego jest morze i On je uczynił,
i suchy ląd ręce jego ukształtowały”. Psalmów 95,6.4.5. SWL 296.2

“On tworzy Plejady i Oriona,
mrok przemienia w poranek,
a po dniu zsyła ciemną noc”. Amosa 5,8. SWL 296.3

“On bowiem jest tym, który kształtuje góry i stwarza wiatr,
i objawia człowiekowi swoje zamysły; (...)
Buduje w niebie swoją komnatę,
a strop swój zakłada na ziemi;
skrzykuje wody do morza
i rozlewa je po powierzchni ziemi
— Pan imię jego”. Amosa 4,13; 9,6. SWL 296.4