Śladami Wielkiego Lekarza

Przygotowanie pokarmów

Niedobrze jest jeść jedynie po to, aby zaspokoić apetyt, ale też nie jest rzeczą obojętną rodzaj pożywienia i sposób przygotowania. Pokarm, który nie smakuje, nie będzie dobrze wykorzystany przez organizm. Pożywienie powinno być rozumnie dobierane i umiejętnie przygotowywane. SWL 213.1

Do wypieku chleba nie należy używać mąki białej, gdyż pozbawiona jest witamin, soli mineralnych i innych wartościowych składników, co jest częstą przyczyną zaparć i innych schorzeń. SWL 213.2

Używanie sody lub proszku do pieczenia jest niepotrzebne i szkodliwe, gdyż działają one źle na żołądek i zatruwają organizm. Niektóre gospodynie sądzą, że bez tych środków nie będą w stanie upiec dobrego chleba. Jeżeli dołożą starań, aby się nauczyć lepszych metod, ich chleb będzie o wiele zdrowszy i smaczniejszy. Do ciasta na chleb nie trzeba dodawać mleka zamiast wody. Podnosi to bowiem koszty i zmniejsza wartość chleba. Mleczny chleb nie pozostaje tak długo świeży, jak chleb przygotowany na wodzie, i znacznie szybciej fermentuje w żołądku. SWL 213.3

Chleb powinien być lekki i słodki, nie powinien mieć nawet śladu kwasu. Bochenki powinny być małe i dobrze wypieczone, aby działanie drożdży zostało całkowicie zniszczone. Ciepłe i świeże pieczywo drożdżowe jest ciężko strawne i nie powinno być podawane na stół. Nie dotyczy to chleba nie kwaszonego. Świeże bułeczki z mąki pszennej, bez kwasu czy drożdży, są zdrowe i smaczne. SWL 213.4

Produkty zbożowe do zup lub kasze powinno się długo gotować. Lecz miękkie lub płynne pokarmy są mniej zdrowe niż suche, które wymagają starannego żucia. Suchary są jednym z najłatwiej strawnych i najsmaczniejszych artykułów spożywczych. Chleb drożdżowy pokrojony w kromki suszymy w ciepłym piecu, aż zniknie ostatni ślad wilgoci. Następnie kromki przyrumieniamy. Chleb w takim stanie daje się znacznie dłużej przechowywać, a jeżeli przed spożyciem ogrzeje się go znowu, będzie jak świeżo upieczony. SWL 213.5

Ciągle używamy do pokarmów za dużo cukru. Torty, słodkie leguminy, wyroby cukiernicze, galaretki, dżemy są przyczyną niestrawności. Szczególnie dotyczy to tortów i legumin, w których głównymi składnikami są: mleko, jajka i cukier. Należy unikać spożywania mleka z cukrem. Mleko przed użyciem należy gotować. Masło jedzone z chlebem jest mniej szkodliwe niż używane w gotowaniu czy smażeniu, ale lepiej byłoby obyć się bez niego. Żółty ser jest jeszcze bardziej niepożądany; zupełnie nie nadaje się do jedzenia.^* SWL 214.1

Ubogie, źle przygotowane pożywienie zuboża krew i osłabia organy krwiotwórcze, nadweręża ustrój, rozstraja nerwy, doprowadza łatwo do choroby. Ofiar nieodpowiedniego odżywiania się jest tysiące i dziesiątki tysięcy. Na wielu grobach można by napisać: “zmarł z powodu złej kuchni”; “zmarł na skutek złego traktowania żołądka”. SWL 214.2

Osoby, które zajmują się gotowaniem, mają święty obowiązek nauczyć się, jak przyrządzać zdrowe potrawy. Wiele dusz ginie na skutek złego gotowania. Aby upiec dobry chleb, trzeba wykazać dużo troski i umiejętności. Więcej religii jest w bochenku dobrze upieczonego chleba niż wielu sądzi. Młodym kobietom wydaje się, że gotowanie i obowiązki domowe są rzeczą poniżającą. Dlatego wiele młodych dziewcząt, które wychodzą za mąż i mają się troszczyć o rodzinę, nie ma pojęcia o obowiązkach, jakie spoczywają na żonie i matce. Gotowanie nie należy do rzeczy prostych. Jest to umiejętność, którą wszystkie kobiety powinny opanować. Apetyczna, a jednak prosto przygotowana potrawa wymaga umiejętności. Kucharki powinny nauczyć się przyrządzać pokarmy zdrowe i to w taki sposób, aby posiłek ze względu na swą prostotę był bardzo smaczny. SWL 214.3

Każda kobieta, która ma rodzinę, a nie opanowała sztuki zdrowego gotowania, powinna się tego nauczyć, a będzie to korzystne dla wszystkich domowników. W wielu miejscowościach można by zorganizować szkoły gotowania. Kobiety, które nie posiadają takich umiejętności, ucząc się od dobrej kucharki, powinny dołożyć starań, aby w sztuce gotowania stać się mistrzyniami. SWL 215.1

Regularność w jedzeniu jest rzeczą bardzo ważną. Każdy posiłek powinno się spożywać o ustalonej porze i wtedy należy jeść to, co organizm potrzebuje, później nic nie przyjmować aż do następnego posiłku. Wielu jada wtedy, kiedy organizm nie potrzebuje jedzenia, nieregularnie i między posiłkami, gdyż nie posiadają na tyle silnej woli, aby sprzeciwić się złym nawykom. Będąc w podróży, niektórzy cały czas jedzą, a to jest bardzo szkodliwe. Gdyby podróżni spożywali regularnie proste i pożywne pokarmy, nie czuliby się zmęczeni ani nie musieliby cierpieć z powodu choroby. SWL 215.2

Innym szkodliwym przyzwyczajeniem jest jedzenie bezpośrednio przed snem. Czasami po kolacji występuje uczucie słabości i wtedy je się jeszcze raz. Ta zła praktyka staje się przyzwyczajeniem i nie można zasnąć bez zjedzenia czegokolwiek. W takiej sytuacji trawienie odbywa się podczas snu, a żołądek nie wykonuje należycie swojej pracy. Odpoczynek nocny zakłócają nieprzyjemne sny, człowiek budzi się zmęczony i nie ma chęci na śniadanie. Kiedy kładziemy się spać, żołądek również powinien zakończyć swą pracę, powinien odpocząć, tak jak inne narządy. Dla ludzi o siedzącym trybie życia późna kolacja jest szczególnie szkodliwa. Wynikające z tego zaburzenia prowadzą do choroby, często kończącej się śmiercią. SWL 215.3

Słabość, która wywołuje pragnienie jedzenia, w wielu przypadkach wynika z przemęczenia przewodu pokarmowego w ciągu dnia. Po skończonym posiłku narządy trawienne potrzebują spokoju. Pomiędzy posiłkami powinno być 5-6 godzin przerwy. Niektóre osoby po wypróbowaniu tego systemu uznały, że dwa posiłki dziennie są korzystniejsze niż trzy. SWL 215.4