သုခခ်မ္းသာလမ္းညႊန္..

အျပစ္ကိုေဘာ္ျပဝန္ခ်ျခင္း

“မိမိအျပစ္ကိုဝွက္ထားေသာသူသည္ ခ်မ္းသာမရ။ မိမိအျပစ္ကိုေဘာ္ျပဝန္ခ်၍စြန္႔ပစ္ ေသာသူမူကား၊ ကရုဏာေတာ္ကိုခံရလိမ့္မည္။” (သုတၱံ၊ ၂၈း၁၃။) SC 47.1

ဘုရားသခင္ထံေတာ္မွကရုဏာေတာ္ကိုခံစားဘို႔ရန္လိုက္နာအပ္ေသာစည္းကမ္းခ်က္ မ်ားသည္လြယ္ကူ၊ ေျဖာင့္မွန္၍ ယုတၱိရွိေပသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္အျပစ္လြတ္ျခင္းအခြင့္ကိုရ ရွိၾကမည့္အေၾကာင္း ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားစိတ္ဒုကၡေရာက္ေစေသာအမႈအခ်ိဳ႕ကိုျပဳေစဘို႔ရန္ ထာဝရ ဘုရားသည္အလိုရွိေတာ္မမႈပါ။ ေကာင္းကင္ဘံုရွင္ဘုရားသခင္အားမိမိတို႔စိတ္ႏွလံုးကိုအပ္ႏွံ ရန္ေသာ္၎၊ မိမိတို႔၏လြန္က်ဴးျခင္းအျပစ္မ်ားကိုလႊတ္ေတာ္မူေစရန္ေသာ္၎၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ေရးအတြက္ေဝးလံပင္ပန္းေသာခရီးကိုသြားဘိုမလို ေဝဒနာသက္ေရာေစေသာ ကိုယ္ကိုဆံုးမျခင္းဒုကၡစရိယာမ်ားက်င့္ဘို႔မလိုေခ်။ မိမိ၏ အျပစ္ကိုေဘာ္ျပဝန္ခ်၍စြန္႔ပစ္ေသာ သူမူကားကရုဏာေတာ္ကိုခံစားရလိမ္႔မည္။ SC 47.2

တမန္ေတာ္တပါးက၊ “အခ်င္းခ်င္း တေယာက္ကိုတေယာက္၊ကိုယ္အျပစ္ကိုေဘာ္ျပ ေတာင္းပန္ၾကေလာ့၊ ခ်မ္းသာရမည္အေၾကာင္းအခ်င္းခ်င္းတို႔အဘုိ႔ဆုေတာင္းၾကေလာ့” ေျပာ ဆို၏။ (ယာကုပ္၊ ၅း၁၆။) ဘုရားသခင္သာလွ်င္အျပစ္မ်ားကိုေျဖလႊတ္ႏိုင္ေတာ္မူသျဖင့္ဘုရား သခင္အားမိမိတို႔၏အျပစ္ကိုေဘာ္ျပဝန္ခ်ေလာ့။ ၎ျပင္အခ်င္းခ်င္းတေယာက္ကိုတေယာက္ အျပစ္ကိုေဘာ္ျပေတာင္းပန္ၾကေလာ့။သင္သည္သင္၏ မိတ္ေဆြ သို႔မဟုတ္ အိမ္နီးခ်င္းအား ျပစ္မွားမိခဲ့လွ်င္၊ သင္၏ အမွားကိုေဘာ္ျပေတာင္းပန္ရ မည္။ ထိုအခါသင္၏ အျပစ္ကိုလံုးလံုးေျဖလႊတ္ဘို႔ရန္ သူ၌တာဝန္ရွိေပသည္။ ထိုေနာက္ နစ္နာေစခဲ့ေသာညီအစ္ကုိသင္သည္ဘုရားသခင္၏ဥစၥာျဖစ္၍၊ သူ႔အား နစ္နာထိခိုက္ေစရာ ၌ သင္သည္သူ၏ဖန္ဆင္းရွင္းႏွင့္ေရြးႏႈတ္ရွင္အားျပစ္မွားေသာေၾကာင့္္ ၊ သင္သည္ဘုရားသခင္ အားအျပစ္လႊတ္ေတာ္မူေစရန္ ေတာင္းေလွ်ာက္ရမည္။ တစ္ပါးတည္းျဖစ္၍မွန္ကန္ေသာျဖန္ ေျဖသူျဖစ္ေသာ၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏ေရွ႕ေတာ္သို႔ ဤအမႈကိုတင္ျပရေလသည္။ ထိုယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းသည္ “ငါတို႔ခံရသည္နည္းတူ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာစံုစမ္းေႏွာက္ျခင္းတို႔ကိုခံ ဘူးေသာသူျဖစ္ေတာ္မူ၏။ သုိ႔ရာတြင္၊ ဒုစရိုက္အျပစ္ႏွင့္ကင္းလြတ္ေတာ္မူ၏။” ၎ျပင္ “ငါတို႔ခံရေသာဆင္းရဲဒုကၡမ်ားေၾကာင့္မၾကင္နာႏိုင္ေသာသူမဟုတ္”သျဖင့္အျပစ္၏အစြန္းအ ကြက္ရွိသမွ်တို႔ကိုေဆးေၾကာပယ္ရွင္းျခင္းငွာတတ္ႏိုင္ေတာမူ၏။ (ေဟျဗဲ ၄း၁၅။) SC 47.3

မိမိ၏အျပစ္ကိုေဘာ္ျပဝန္ခ်ရာ၌ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေတာ္တြင္မိမိတို႔၏စိတ္ႏွလံုးကို မႏွိမ့္ခ်ေသာသူသည္ ဘုရားသခင္လက္ခံေတာ္မူေစရန္လိုက္နာအပ္ေသာပဠမစည္းကမ္းခ်က္ ကိုျပည့္စံုစြာမလိုက္မနာခဲ့ေသး။ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္အမွန္ေနာင္တရေသာ သေဘာမိ်ဳးမရွိခဲ့၊ အ ျပစ္ကိုအလြႏ္ရြံရွာစြန္႔ပစ္လ်က္၊ အမွန္စိတ္ႏွိမ့္ခ်၍စိတ္ႏွလံုးေၾကကြဲျခင္းမရွိဘဲ၊ မိမိတို႔၏အျပစ္ ကိုေဘာ္ျပဝန္ခ်လွ်င္၊ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္အျပစ္လႊတ္ေတာ္မူေစဘို႔ရန္ဧကန္အမွန္ပင္ဘယ္အခါမွ် မေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့ၾကေသးပါ။ ၎ျပင္ဘယ္အခါမွ်မေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့ေသးလွ်င္ကၽြႏု္ပ္တို႔ သည္ဘုရားသခင္၏ျငိမ္သက္ျခင္းမ်ိဳးကိုဘယ္အခါမွ်မရရွိခဲ့ၾကေသးပါ။ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္လြန္ခဲ ေသာအျပစ္မ်ားမွအဘယ္ေၾကာင့္လြတ္ကင္းျခင္းအခြင့္မရရွိခဲ့သည္အေၾကာင္းရင္းတခုကား ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္မိမိတို႔၏စိတ္ႏွလံုးကိုႏွိမ္ခ်လိုေသာစိတ္သေဘာမရွိ။ သမၼာတရားႏွင့္ဆိုင္ေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏စည္းကမ္းခ်က္တို႔ကိုမလိုက္နာေသာေၾကာင့္သာျဖစ္သတည္း။ ဤအမႈကိစၥ ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာသြန္သင္ၾသဝါဒေပးခ်က္ကို အထင္အရွားေဘာ္ျပထားေပသည္။ လူအမ်ား ေရွ႕၌ေသာ၎၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာေနရာ၌၎၊ အျပစ္ကိုေဘာ္ျပဝန္ ခ်ျခင္းအမူသည္ စိတ္ပါလ်က္ပြင့္လင္းစြာေဘာ္ျပရေသာအမႈျဖစ္ရမည္။ ၎အမႈသည္အျပစ္ သားအားအတင္းအၾကပ္တိုက္တြန္း သျခင့္ျပဳရေသာအမႈကိစၥမ်ိဳးမျဖစ္ရ။ ၎အမႈကိုေပါ႔ေပါ့ဆ ဆ၊ အမွတ္တမဲ့မျပဳအပ္။ သို႔မဟုတ္ အျပစ္ကိုရြံရွာစက္ဆုတ္ျခင္းသေဘာကိုေကာင္းစြာမသိ နားမလည္းေသးေသာသူအားအတင္းအၾကပ္ျပဳေစအပ္ေသာအမႈမ်ိဳးမဟုတ္။စိတ္ပါလ်က္ပြင့္ လင္းစြာေဘာ္ျပဝန္ခ်မႈကိုအနႏၱကရုဏာရွင္ဘုရားသခင္သည္လက္ခံေတာ္မူ၏။ ဆာလံ ဆရာက၊“ထာဝရဘုရားသည္က်ိဳးပဲ့ေသာစိတ္ရွိေသာသူတို႔ႏွင့္ႏွလံုးေၾကကြဲေသာသူတို႔ကိုနီး ေတာ္မူ၏။ ေနာင္တရွိ၍စိတ္ႏွိမ့္ခ်ေသာသူတို႔ကိုလည္းကယ္တင္ေတာ္မူ၏” ဟုေျပာဆိုထား၏။ (ဆာလံက်မ္း၊ ၃၄း၁၈။) SC 49.1

မွန္ကန္ေသာဝန္ခ်ေတာင္းပန္ျခင္းသည္သီးျခားသက္ဆိုင္ေသာအျပစ္မ်ိဳးႏွင့္အျမဲသက္ဆိုင္ ထူးျခားေသာအျပစ္မ်ားကိုဝန္ခံ၏။ ထိုအျပစ္မ်ားကားဘုရားသခင္ကိုသာေဘာ္ျပရေသာ အျပစ္မ်ိဳးျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ္႔မည္။ ထို႔အျပစ္တို႔ေၾကာင့္နစ္နာထိခိုက္ျခင္းခံရေသာလူအသီးသီး တို႔အားေဘာ္ျပေတာင္းပန္ရေသာအျပစ္မ်ိဳးျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ္႔မည္။ သို႔မဟုတ္လူအမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္၍လူအမ်ားေအေရွ႕တြင္ေဘာ္ျပေတာင္ပန္ရေသာအျပစ္မ်ိဳးလည္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ လိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္မႈရွိသမွ်တို႔တြင္ေသခ်ာ၊ အခ်က္က်လ်က္ကိုယ္တိုင္ အေသအခ်ာလြန္က်ဴးေသာအျပစ္မ်ားကိုဝန္ခံရမည္။ SC 50.1

ရွာေမြလလက္ထက္၌ဣသေရလလူတို႔သည္ဘုရားသခင္ထံေတာ္မွလႊဲေရွာင္သြားၾက၏။ သူတို႔သည္မိမိတို႔အျပစ္မ်ားအတြက္ဆိုးက်ိဳးမ်ားကိုခံစားေနရၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ သူတိို႔သည္ဘုရားသခင္၌ယံုၾကည္အားထားျခင္းကင္းမဲ့ခဲ့ၾက၏။ ႏိုင္ငံကိုအုပ္စိုးႏိုင္ေသာတန္ခိုး ေတာ္ႏွင့္ဥာဏ္ပညာကိုေဝဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္ေသာသေဘာကင္းမဲ့ခဲ့ၾက၏။ ရန္သူတို႔ကိုကာကြယ္ ႏိုင္၍မိမိ၏ေၾကာင္းကိုအခိုင္အမာထင္ရွားေစႏိုင္ေတာ္မူေသာစြမ္းအားသတၱိေတာ္၌သူတို႔၏ယံု ၾကည္အားထားျခင္း ကင္းမဲ့လာခဲ့၏။ သူတို႔သည္စၾကာဝဠာကိုအုပ္စိုးေတာ္မူေသာအရွင္ထံမွ လြဲသြားၾက၍၊ သူတို႔ပတ္လည္၌ရွိေသာလူမ်ိဳးမ်ားနည္းတူအုပ္စိုးျခင္းကိုခံယူလိုၾက ၏။ သူတို႔သည္ျငိမ္သက္ျခင္းမရွိၾကမွီ၊ ဤကဲ့သို႔ေသခ်ာဝန္ခံခ်က္ကိုျပဳၾက၏။ “အကၽြႏ္ုပ္တို႔ သည္ ရွင္ဘုရင္ကိုေတာင္းေသာအားျဖင့္ အထက္အျပစ္မ်ားတို႔အေပၚမွာထပ္၍ဒုစရိုက္ကို ျပဳမိပါျပီ” (၁ရာဇဝင္၊ ၁၂း ၁၉။)သူတို႔ျပဳခဲ့ေၾကာင္းထင္ရွားေသာအျပစ္ကိုသူတို႔သည္ေဘာ္ျပဝန္ ခ်ေတာင္းပန္ရၾကျပီ။ သူတို႔၏ေက်းဇူးကင္းမဲ့ျခင္းအမႈသည္သူတို႔၏စိတ္ႏွလံုးကိုညွင္းဆဲႏွိပ္စက္ ၍ သူတို႔အားဘုရားသခင္ထံမွကြဲကြာသြားေစ၏။ SC 50.2

အမွန္ပင္ေနာင္တရ၍ ေျပာင္းလဲျပဳျပင္ျခင္းမရွိဘဲဝန္ခ်ေတာင္းပန္မႈကိုဘုရားသခင္ သည္လက္ခံေတာ္မမူ။ အသက္တာတြင္ထင္ရွားစြာေျပာင္းလဲမႈရွိရမည္။ ဘုရားသခင္အားမွား မိေသာ အျပစ္ရွိသမွ်ကိုစြန္႔ပစ္ရမည္။ အျပစ္အတြက္အမွန္ဝမ္းနည္းျခင္းေၾကာင့္ ဤအေျခအ ေနမ်ိဳးျဖစ္ေပၚလာလိမ့္မည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ျပဳလုပ္အပ္ေသာတာဝန္အေၾကာင္းထင္ရွားစြာကၽြႏု္ပ္တို႔ အားေဘာ္ျပထားပါသည္။ “ကိုယ္ကိုကိုယ္ေဆးေၾကာၾကေလာ့။ ကိုယ္ကိုကိုယ္စင္ၾကယ္ေစၾက ေလာ့။ သင္တို႔ဒုစ႐ိုက္မ်ားကို ငါ့မ်က္ေမွာက္မွပယ္ရွားၾကေလာ့။ မေကာင္းေသာအက်င့္ကို ျဖတ္ၾကေလာ့။ ေကာင္းေသာအက်င့္ကိုက်င့္အံ့ေသာငွါသင္ၾကေလာ့။ တရားသျဖင့္ျပဳျခင္းကို ရွာၾကံၾကေလာ့။ ေကာက္ေသာအရာကိုေျဖာင့္ေစၾကေလာ့။ မိဘမရွိေသာသူတို႔အဘုိ႔တရားသ ျဖင့္စီရင္ၾကေလာ့။ မုဆိုးမတို႔၏အမႈကိုေစာင့္ၾကေလာ့။” (ေဟရွာယ၊ ၁း၁၆၊၁၇။) “ေပါင္ထား ေသာဥစၥာကိုမသိုမထား၊ လုယူေသာဥစၥာကိုျပန္ေပးလ်က္၊အဓမၼအမႈကိုမျပဳဘဲ၊အသက္ရွင္ရာ ပညတ္တရားလမ္းသို႔လိုက္လွ်င္၊အေသမခံရဘဲ၊ စင္စစ္အသက္ရွင္ရလိမ့္မည္။” (ေယဇေက်လ၊ ၃၃း၁၅။) ေနာင္တရျခင္းအမႈအေၾကာင္းႏွင့္စပ္ဆိုင္၍ေဘာ္ျပရာ၌။ေပါလုက၊ “ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ႏွင့္ညီေသာသင္တို႔၏ဝမ္းနည္းျခင္းသည္သင္တို႔၌အဘယ္သို႔ေသာ သတိျပဳျခင္း၊ ကိုယ္အျပစ္ကုိေျဖျခင္း၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း၊ အလြန္ေတာင့္တ ျခင္း၊ ငါ၏အက်ိဳးအလိုငွါစိတ္အားၾကီးျခင္း၊တရားသျဖင့္ဒဏ္စီရင္ျခင္းတို႔ကိုျပဳျပင္သည္ကို ၾကည့္ရႈၾကေလာ့။ သင္တို႔သည္ဤအမႈ၌ အျပစ္ကင္းသည္ကိုအရာရာ္အားျဖင့္ထင္ရွားျပ ၾကျပီ” ဟုေျပာဆိုထား၏။ (၂ ေကာရိန္သု၊ ၇း၁၁။) SC 51.1

အျပစ္သည္အက်င့္စာရိတၱကို ေကာင္းစြာသိျမင္ နားလည္တတ္ေသာသေဘာကို ေပ်ာက္ပ်က္သြားေစေသာအခါ၊ အမွားကိုျပဳေသာသူသည္မိမိအက်င့္တြင္ခၽြတ္ယြင္းေသာ အခ်က္တို႔ကို မသိမျမင္ေခ်။မိမိက်ဴးလြန္ေသာအျပစ္၏ အလြန္ၾကီးက်ယ္ျခင္းအျဖစ္ကိုလည္း မသိမျမင္ေခ်။ ၎ျပင္အျပစ္ကိုေဘာ္ျပထင္းရွားေစသည့္သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ျပဳျပင္ ျခင္းတန္ခိုးကိုမခ့မယူလွ်င္၊ သူသည္ မိမိအျပစ္ကိုမျမင္ဘဲေနလိမ့္မည္။ သူ၏ ဝန္ခံေဘာျပခ်က္ တို႔မွာ ရိုးေျဖာင့္မွန္ကန္ျခင္း၊စိတ္အားထက္သန္ျခင္းမရွိေခ်။ သူ၏အျပစ္တို႔ကိုဝန္ခံေဘာ္ျပ ေသာအခါတိုင္း၊ အေၾကာင္းအရာတစ္စံုတခုေၾကာင့္မဟုတ္လွ်င္၊ မိမိအားဆံုးမျခင္းခံရေသာအ ျပစ္ကိုျပဳမိမည္မဟုတ္ဟုမိမိအျပစ္အတြက္ ဆင္ေျခေပးလ်က္ေတာင္းပန္တတ္သည္။ SC 52.1

အာဒံႏွင့္ဧဝတို႔သည္ တားျမစ္ထားေသာအပင္၏အသီးကိုစားျပီးေနာက္သူတို႔သည္ ရွက္ေၾကာက္ျခင္း၊ထိတ္လန္႔ျခင္းသေဘာႏွင့္ျပည့္လာၾက၏။ ပဌမဦးစြာသူတို႔သည္မိမိတို႔ အျပစ္အတြက္မည္ကဲ့သို႔ဆင္ေျခေပးလ်က္ေၾကာက္မက္ဘြယ္ေသာေသဒဏ္မွလြတ္ကင္းရပါ မည္နည္းဟူ၍သာစဥ္းစားဆင္ျခင္မိၾက၏။ ထာဝရဘုရားကသူတို႔၏အျပစ္ေၾကာင့္ေမးျမန္း ေတာ္မူေသာအခါ၊ အာဒံသည္ အျပစ္ကိုဘုရားသခင္အေပၚ၌တဝက္မိမိအေပၚ၌တဝက္တင္ လ်က္၊ “ကၽြႏု္ပ္၌အပ္ေပးေတာ္မူေသာမိန္းမသည္ ထိုအပင္၏အသီးကိုေပး၍ကၽြန္ေတာ္စားမိပါ သည္” ဟုျပန္ေလွ်ာက္ေလ၏။ မိန္းမသည္အျပစ္ကို ေျမြအေပၚ၌တင္လ်က္၊ “ေျမြသည္ကၽြန္ ေတာ္မကိုလွည့္စား၍ ကၽြန္ေတာ္မစားမိပါျပီ” ဟုေျပာဆိုေလ၏။ (ကမၻာဦးက်မ္း၊ ၃း၁၂၊၁၃။) ကိုယ္ေတာ္သည္အဘယ္ေၾကာင့္ေျမြကိုဖန္းဆင္းထားေတာ္မူရသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္သူ႔ အားဧဒင္ဥယ်ာဥ္ထဲသို႔ဝင္လာေစဘို႔အခြင့္ျပဳေတာ္မူရသနည္း။ သူမ၏ဆင္ေျခ၌ဤကဲ့သုိ႔ေမး ခြန္းမ်ားကိုေမးရာေရာက္သျဖင့္၊ သူတို႔ပ်က္စီးဆံုးပါးရျခင္းမွာ ဘုရားသခင္၏တာဝန္သာျဖစ္ သည္ဟုဘုရားသခင္အားအျပစ္တင္ရာေရာက္၏။ မိိမိကိုယ္တိုင္သာေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္သည္ ဟူေသာသေဘာသည္မုသာ၏အဖမွအစျပဳျဖစ္ေပၚလာ၍ အာဒံ၏သား၊သမီး အေပါင္းတို႔တြင္ ဤသေဘာသည္ထင္ရွားေပၚရွိလာေလ၏။ ဤကဲ့သို႔ေသာဝန္ခ်ေတာင္းပန္ ျခင္းမ်ိဳးသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ႏႈိးေဆာ္တိုက္တြန္းျခင္းေၾကာင့္မဟုတ္သျဖင့္ဘုရားသခင္ ခံေတာ္မမူ၊မွန္ေသာေနာင္တသည္ အျပစ္သားအားမိမိ၏ အျပစ္ကိုမိမိကိုယ္တုိင္ခံေစလ်က္၊ လိမ္လွည့္ဖ်ားျခင္း၊ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲျခင္းမရွိဘဲ ဝန္ခံေစလ်က္။ သနားစရာေကာင္းေသာ အခြန္ခံကဲ့သို႔၊ ေကာင္းကင္သို႔ေျမာ္မၾကည့္ဘဲ ေခါင္းငံု႔လ်က္၊ “အိုးဘုရားသခင္၊ အျပစ္မ်ား ေသာအကၽြႏု္ပ္ကိုသနားျခင္း၊ ကရုဏာစိတ္ရွိေတာ္မူပါ” ဟုေရွာက္ထားလိမ့္မည္။ ၎ျပင္မိမိ တို႔၏အျပစ္ကိုဝန္ခံေသာသူတို႔သည္ေျဖာင့္မတ္ရာသို႔ေရာက္လိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကားသခင္ ေယရႈသည္ေနာင္တရေသာဝိညာဥ္အတြက္ မိမိ၏အေသြးအားျဖင့္ေတာင္းပန္ေျပာဆိုေတာ္မူ လိမ့္မည္။ SC 52.2

မွန္ေသာေနာင္တ၊ ႏိွမ့္ခ်ျခင္းတို႔အေၾကာင္းႏွင့္သက္ဆိုင္၍၊ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ ေတာ္တြင္ပံုသက္ေသမ်ားသည္ အျပစ္အတြက္ဆင္ျခင္ေပးျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ မိမိကိုယ္တိုင္သာ ေျဖာင့္မွန္သည္ဟူေသာသေဘာမ်ားမပါမရွိေသာဝန္ခ်ေတာင္းပန္ျခင္းမ်ိဳးကိုထင္ရွားစြာေဘာ္ ျပထားၾက၏၊ ေပါလုသည္မိမိကိုယ္ကို ကာကြယ္ေျပာဆိုရန္မၾကိဳးစား၊မိမိ၏အျပစ္မ်ားကိုေလွ်ာ့ ၍ျပရန္မၾကံစည္၊ ၎အျပစ္မ်ားတို႔ကို အမဲဆံုးေသာေဆးေရာင္ျဖင့္ခ်ယ္လွယ္ျပထား၏။ “ယဇ္ပုေရာဟိတ္အၾကီးတို႔ထံ၌ အခြင့္ရျပီးလွ်င္၊ သန္႔ရွင္းသူအမ်ားတို႔ကို ေထာင္ထဲမွာေလွာင္ ထားပါ၏။ သူတို႔သည္အေသသတ္ျခင္းကိုခံရေသာအခါ၊ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ဝန္ခံပါ၏။ ထိုသူတို႔ သည္ဘုရားသခင္ကိုႏႈတ္ျဖင့္ျပစ္မွားေစျခင္းငွါ၊ ကၽြႏု္ပ္သည္အႏိုင္အထက္ျပဳ၍ခပ္သိမ္းေသာ တရားစရပ္တို႔၌ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာဒဏ္ေပးပါ၏။ ျပင္းစြာေသာအမ်က္ေဒါသႏွင့္ယဇ္မူးသျဖင့္၊ တကၽြန္းတႏိုင္ငံတိုင္ေအာင္သူတို႔ကိုညွင္းဆဲႏွိပ္စက္ပါ၏” ဟုသူကေဘာ္ျပထား၏။ (တမန္ေတာ္၊ ၂၆း၁၀၊ ၁၁။) “သခင္ေယရႈခရစ္သည္ အျပစ္ရွိေသာသူတို႔ကိုကယ္တင္ရန္ ဤေလာကသို႔ၾကြလာေတာ္မူ၏။ ထိုသူတို႔တြင္ ငါသည္အျပစ္အၾကီးဆံုးေသာသူျဖစ္၏” ဟုသူကမဆိုင္းမလင့္ဘဲ ဆက္လက္ေဘာ္ျပေသး၏ (၁ တိေမာေသ၊ ၁း၁၅။) SC 53.1

မွန္ေသာေနာင္တအားျဖင့္စိတ္ႏိွမ္႔ခ်လ်က္စိတ္ႏွလံုးေၾကကြဲေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၏ ေမတၱာေတာ္အေၾကာင္းႏွင့္ ကာရာနီကုန္း၏တန္ဘိုးအေၾကာင္းကိုေကာင္းစြာသိရွိနားလည္ လ်က္ေလးစားလိမ့္မည္၊ ၎ျပင္ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ျပည့္စံုေသာဖခင္အားဝန္ခ်ေတာင္းပန္ေသာ သားကဲ့သို႔၊ အမွန္ေနာင္တရေသာသူသည္ မိမိအျပစ္ရွိသမွ်တို႔ကိုဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေတာ္သို႔ ယူေဆာင္လာလိမ့္မည္။ “ကိုယ္အျပစ္တို႔ကိုေဘာ္ျပေတာင္းပန္လွ်င္၊ ငါတိုပအျပစ္မ်ားကိုလႊတ္ ၍ဒုစရိုက္ရွိသမွ်ႏွင့္ကင္းစင္ေစျခင္းငွါဘုရားသခင္သည္သစၥာတရားႏွင့္၎၊ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းႏွင့္ ၎ျပည့္စံုေတာ္မူ၏” ဟုက်မ္းစာတြင္ေရးသားထား၏။ (၁ေယာဟန္ၾသဝါဒစာ၊ ၁း၉။) SC 54.1